Ortamlara girdiniz mi? Ekmekleri yediniz mi? Söyleyin bize ey okurlar, aşağıdakileri dinlediniz mi?

Gökberk ERSES

THE BODY – I Shall Die Here

Sık sık yavaş, tekrarlı ve ağır ritmlerin kullanıldığı sludge/doom metal camiasında tahmin edersiniz ki özgün olmak epey zor bir iş. Birbirine benzeyen milyonlarca ağır atmosferli grup içinde –Lee Buford ve Chip King ikilisinden oluşan- THE BODY, bana kalırsa birçok grubun arasından başarılı bir şekilde sıyrılmayı başarıyor. THE BODY’nin müziği, -benzerine ancak en çiğ black metal kayıtlarında rastlayacağımız şekilde- kulak tırmalayıcı, tiz, yırtıcı vokaller -aslında çığlık demek daha uygun- ve kötücül bir ritüeli çağrıştıran garip enstrüman kullanımı içermekte. Alışılagelmiş sludge tekrarlılığından çok, fazlasıyla mekanik bir tekrarlılık içerdiğinden dolayı endüstriyel müzik ile de bir şekilde kesiştiğini düşünüyorum;

ikili fazlasıyla dinlemiş olsa gerek. Ek olarak, özellikle “All the Waters of the Earth Turn to Blood” albümündeki koro kullanımları epey farklı bir tat katmış bu kötücül müziğe. Ayrıca çoğunlukla genel hissiyat o kadar cızırtılı ve pürüzlü ki, neredeyse noise metal diyebileceğim bir havaya bürünmüş. Ve bu havanın rengi kesinlikle gri. Puslu ve gürültülü bir gri.

THE BODY’nin müziği hakkında söylenmesi gereken bir başka şey de, grup kesinlikle “an müziği” yapıyor. An müziğinden kastım şu, belirli bir fikir parça boyunca baskın bir halde dönüyor, bariz bir gelişime veya değişime çoğunlukla uğramıyor. Sadece o anın vuruculuğunu ve sertliğini yansıtıyor. Bahsi geçen anın içeriği ise kesinlikle güzelliğe ve mutluluğa dair olmayan şeylerle ilgili. THE BODY, gerek atmosferi ile gerek de şarkı sözleriyle; her çeşit muğlaklığı ve insanilikten uzaklığı çok iyi bir şekilde yansıtıyor. Adeta bütün olumlu olmayan düşüncelerimizin oluşturmuş olduğu kalın bir ses duvarı gibi. Bu açıdan fazlasıyla başarılı, “katı” bir şekilde kafamıza düşen bir müzik deneyimi oluşturduklarını india viagra alternative söyleyebilirim.

Son albüm “I Shall Die Here”da ise, bütün bu anlatılanlar daha da karanlık bir konuma sürükleniyor. Bunu sağlamak için

HAXAN CLOAK ismini kullanan dark ambient insanı Bobby Krlic’den yardım almış ikili. Albüm kapaklarından da çıkartabileceğimiz üzere müziğin griden siyaha doğru bir evrim geçirdiğini görebiliriz. THE BODY’nin zaten var olan karanlık özünün alınıp, kes-yapıştır bir şekilde sunulması sonucunda ortaya tam anlamıyla endüstriyel, dark ambient sayılabilecek bir albüm çıkmış. İkilinin diğer işlerine göre, daha fazla sessizlik, daha boğuk bir atmosfer ve daha çok karamsarlık içeriyor kesinlikle. Ek olarak albümün bazı yerlerinde sample kullanımı, müziği bir çeşit karanlık http://buycialisonline-rxcheap.com/ ambient techno atmosferine bile taşımış. Bolca müzik dışı, acı çeken, acı çekecek ya da acı çektiren insan sesi sample’ı da bulunuyor albümün içinde.

Kısacası “I Shall Die Here”, kesinlikle istenileni veren, yansıtmak istediği şeyleri başarı ile yansıtan bir albüm. Grubun diğer albümlerine göre iyi veya kötü demenin bir anlamı yok. Fakat en karanlık albüm olduğu kesin. Grubun müziğini seviyorsanız, ya da bir şekilde yazıda anlatılan herhangi bir kötücüllükle bir bağınız varsa kesinlikle bu albümü de seveceksiniz. Mutluluğu sevmeyenler, uzun süre gün ışığı görmeyip seratonin seviyesini sıfıra çekenler, bu albüm tam size göre. Son olarak ufak bir bilgi: Vokalist canlı performanslarda mikrofon kullanmaya ihtiyaç duymuyor.

Albüm Notu: 8,5

Onur Sancu

ALT-J – This Is All Yours

Popüler müzik türlerinin aşırı belli kalıplar içinde oluşunun en yoğun seviyelerini yaşadığımız şu günlerde, yine de genele hitap ederek kendisi olabilen gruplardan birisi ALT-J. Pop, indie, alternatif; ne dendiği konusuna hiç bulaşmadan sadece gayet güzel müzik yaptıklarını söylememin yeterli olacağını hissediyorum. İki sene önce çıkardıkları “An Awesome Wave” isimli oldukça güzel albümleriyle geniş kitlelere isimlerini duyurdular ve yeni albümleri “This Is All Yours” ile de “An Awesome Wave”de girdikleri yolda devam ediyorlar. Fakat “An Awesome Wave”in altında acheter du cialis en ligne kalarak. Yine de fena değil…

Bana kalırsa ALT-J müziği en çok tatlı mı tatlı, akılda kalıcı vokal performanslarıyla öne çıkıyor. Hatta vokalleri yer yer katmanlı halde, yer yer şarkı sözünden öte birer enstrüman olarak oldukça iyi, yaratıcı bir şekilde kullanarak da ilginç bölümlere imza atıyorlar. Elektronik ve elektronik olmayan müziğin güzel bir noktada karışımını yapan grup, vokal haricinde de gayet akılda buying viagra in ireland kalıcı melodilerle çoğu zaman katmanlı

fakat ferah kalmayı başarabilen besteleriyle, kendine özgü sayılabilecek bir yolda ilerliyor. Fakat bu tanımlar çoğunlukla “An Awesome Wave”e ait. “This Is All Yours” ise “An Awesome Wave”de yapılan her şeyin biraz daha sıradanı gibi görünüyor.

Göze çarpan ilk nokta, ilk albümdeki dinamikliğin, sürükleyiciliğin bu albümde yerini sakinliğe ve birkaç dinlemeden sonra gelen sıkıcılığa bırakıyor olması. İlk birkaç şarkıdan

sonra hangi şarkının hangisi olduğunun anlaşılamaması veya daha düzgün anlatmak gerekirse şarkıların karakterlerinin oturamayışı “This Is All Yours”u -her ne kadar içinde bir sürü çok güzel fikir barındırsa da- gerilere çekiyor. Yani “This Is All Yours” için 3 dakikalık bir ön izleme hazırlayıp her bir parçadan ufak kısımlar alırsak ortaya gayet heyecan verici bir şey çıkabilir. Fakat albümün tamamı, albümün içindeki fikirlerden birkaç tık aşağıda kaldığını belli ediyor her şekilde. Yine de bu -ilginçtir ki- ortaya dinlenemez bir albüm çıkarmamış. N olursa olsun bir şekilde yolunu buluyor ve akıp gitmeyi başarıyor albüm. Kafanızı verdiğiniz takdirde çabuk tüketecek olsanız bile gayet eğlenceli ve keyifli anlar barındırıyor. Kısacası arkada çalarken gayet güzel. Evet.

ALT-J hakkında kendi halinde keyifli müzik yapmak isteyen

bir grup diye bahsetmek istiyorum. Bu açıdan bakıldığında “This Is All Yours”, “An Awesome Wave”e her ne kadar pek yaklaşamasa da bir şekilde onunla aynı yolda ve aslında inanılmaz eksikleri yok gibi bile görünebilir. Tavsiyem grupla tanışmanızın “An Awesome Wave” vesilesiyle olması ama çok da farkedeceğini düşünmüyorum. Hoş müzik işte, eğlenin.

Albüm Notu: 7