14 Ocak 2004’te ailesinin Fagereggi’de yaşadığı kulübeye gitmek üzere yürüyüşe çıkan 26 yaşındaki Valfar, o eve hiçbir zaman varamadı. 17 Ocak’ta, donmuş bedeni Sogndal Vadisi’ndeki Reppastølen bölgesinde bulundu.

Bir kader, alın yazısı
Kaçınılmaz, erken bir ölüm
Sonunda öldüm
Ve bu görüntü herkes tarafından görülüyor

Karanlıkta dolaşan bir gölge
Aklı başında bir adamın en büyük kâbusu
Ölümle dolu bir görüntü, kendi ölümünü onurlandırmak gibi
Aklı başında eşit ölümlüler için, kâbus gerçek oluyor

Elde olmayan şekilde kederli bir ölüm
Tanrılarımı buyur ediyorum, onlarla birim
Beni bir yolculuk bekliyor
Bir tanrı gibi etrafım sarılı, bir insan gibi ölüyüm

Valfar bir kar fırtınasına yakalanmış ve donarak ölmüştü. Ve ne ilginçtir ki Valfar, ölümünden 3 yıl önce çıkan albümünde yukarıdaki sözlere yer vermişti. Sanki kendisini bekleyen sonu tahmin ediyormuşçasına, sonunun nasıl olacağını biliyormuşçasına…

Black metal, Viking metal ve folk metali harmanlama konusunda gelmiş geçmiş en başarılı gruplardan biri şüphesiz ki WINDIR’dir. Terje Bakken, yani Valfar’ın vizyonuyla şekillenen grup, her biri çok iyi olan dört albümlük diskografisi içerisindeki belki de en cesur adımını 2001 yılında çıkan “1184” ile atmıştı. 16 Haziran 1184’te Sogndal’da gerçekleşen ve Sverre Sigurdsson’un Magnus Erlingsson’u yenip Norveç Kralı olduğu Fimreite Savaşı’nı, o dönem iç savaş hâlindeki Norveç’i konu eden “1184”, Valfar’ın doğup büyüdüğü yer olan Sogndal’da yaşanan bu tarihi olayı işlemesiyle gruba gayet uygun bir içerik barındırıyor.

“1184”e dair söylenmesi gereken ilk şey, albümün ilk iki WINDIR albümüne göre çok daha synth ve klavye destekli olması. Journey to the End gibi bu durumu iyice ayyuka çıkaran şarkılar görebildiğimiz albümde; WINDIR’i WINDIR yapan iç içe geçmiş melodiler, yırtıcı black metal mükemmelliği, folk unsurlar, Valfar’ın vatan sevgisini haykırdığı sözler ve daha nicelerini duyuyoruz.

Bu synth unsurlarının işaretlerini gördüğümüz bir önceki albüm “Arntor”un ardından WINDIR’in başına gelen devasa kadro devrimi de “1184”ün “1184” olmasını sağlayan unsurlardan bir diğeri. İlk iki albümde her şeyi tek başına üstlenen ve kimi konuk müzisyenlere yer veren Valfar, “1184” öncesinde WINDIR’i tek kişilik bir projeden gruba dönüştürmeye karar vermiş ve bence biraz da komik şekilde ULCUS grubunu komple WINDIR çatısı altında toplamıştı. Hani bir grubun tek kişilik projesi olan bir müzisyeni gruba katması gayet olağan bir şey de, tek kişilik bir projenin beş kişilik bir grubu kendi bünyesine alması gerçekten de enteresan bir durum.

Eski Norse dilinde “savaşçı” anlamına gelen WINDIR, “1184”te black metal ve folk metalin destansı ve en üstün yorumlarından birini sunuyor. Valfar’ın yaratıcı gücü ile birleşen başarılı performanslar ve albümü sarıp sarmalayan güzellikler ve fikirler, türü takip eden herkesin “1184”ü bir black/Viking/folk metal başyapıtı olarak görmesini sağlıyor.

Grubun müziğini sağlıklı tahlil edebilmek için; WINDIR’i, Valfar’ı ve “1184”ü özel, samimi ve her şeyiyle gerçek yapan asıl şeye de değinmek lazım. Kuzey illeri, İskandinavya diyarları, Norveç’in doğası falan pek çoklarına çekici gelen şeyler. Özellikle de bu topraklarda yaşamıyorsanız ve buraların çekiciliğine kapılmışsanız, bu diyarları aşırı derecede etkileyici bulabilir, bu topraklardan çıkan black metal hissiyatını yaşamak adına buralara gitmek isteyebilir, kısacası Kuzey’e ilgi duyabilirsiniz. Sogndal’ın fotoğraflarına ve Valfar’ın yaptıklarına bakınca görüyorsunuz ki, Valfar da bahsettiğim bu hisleri çok yoğun şekilde besliyor. Üstelik zaten içinde olduğu bir coğrafyaya, elinin altındaki bir hisler bütününe karşı besliyor. Adam belli ki yaşadığı coğrafyadan dibine kadar beslenmiş ve bunu son derece içselleştirilmiş bir şekilde yapmış. Bu durum; içimizden birinin, bir İtalyan’ın, İspanyol’un, Amerikalı’nın veya Rus’un, yoğun black metal ilhamları almak adına bu topraklara gidip şarkı bestelemeye çalışması falan değil. Bu tamamen oradan kök alan, güç alan, kan alan, sadece orada doğmuş, büyümüş olmakla, orayı solumakla olabilecek bir şey.

WINDIR işte bu yüzden Norveç dağlarının, karlı yamaçların, akan nehirlerin ve esen rüzgârın ta kendisi. “1184” de bu toprakların 850 yıl önce gördüğü acıların, zaferlerin, dökülen kanların ve yitip gidenlerin asırlar sonra notalara döküldüğü, ihtişamlı, destansı, enfes bir albüm.

Müziğini yaptığın karlı dağlarda yatan bedenin huzurla uyusun Valfar.