Başlamadan önce şunu söylemek isterim ki böylesine akıllara zarar bir logoya sahip bir grubun albüm adını da kapağa bu şekilde yazmış olmasından dolayı kendilerini tebrik ediyorum.

Diğer gruplar, bakın feyz alın. Keçiler, boynuzlar, tavuk horoz, ters haçlar, dikenler kusmuklar bir dolu şeyle dolu logoların altına dümdüz Arial font ile albüm adı yazmak yerine şöyle yaratıcı şeyler yapın.

Evet metal, süper olay, seviyoruz, ama ben metale de Galatasaray gibi bakıyorum. Her şeyi iyi olmalı, iyiyse daha iyi olmalı.

CIVEROUS 6 yıl önce kurulan ve şimdiye dek iki albüm çıkaran ABD’li bir black/death/doom metal grubu. Bu üç türün de temelinde pislik, çirkinlik, yıpratıcılık ve ezicilik olduğu düşünüldüğünde bunları bir arada ele almanız sizi iki taraftan birine kaydıracaktır:

1) Aşırı miktarda uyarıcıdan dolayı bulamaç olmuş, özünde çok şey içeren ama değerli bir sonuç oluşturmayan bodoslama bir sertlik bulamacı
2) Eldeki malzemeleri akıllıca kullanarak oluşturulmuş, pragmatik yaklaşımla ortaya çıkarılmış altı dolu bir sertlik, dinleyiciyi sindiren bir acımasızlık ve saf bir kaos

CIVEROUS “Maze Envy”de yaptığı şey bunlardan ikincisi. Bir kere albüme bir atmosfer kazandırmak adına gerekli her şeyi yapıyorlar:

- “Labirent Kıskançlığı/Labirente İmrenme” gibi sunulan şeyi merak ettiren bir albüm adı
- Albüm adıyla paralel, labirent odaklı albüm kapağı
- Yukarıda dediğim, albüm adının kapağa müziğin karakteriyle örtüşecek şekilde işlenmesi
- Kapakta şarkı temalarını yansıtan detaylar
- Bu konsepti devam ettiren sözler
- Böylesi bir temayı besleyen karabasan gibi bir prodüksiyon
- Hepsini anlamlı kılan ceset yığını gibi şarkılar

CIVEROUS black metal, death metal ve doom metali çoğu zaman bu üçü de ayrıştırılamaz şekilde, üçü de iç içe geçmiş biçimde sunan bir müzik yapıyor. Yer yer dellenip kuduruyor, yer yer iyice tempo düşürüp yerlerde sürünüyor. Bu tarz müzik yapan bir dolu grup var ve artık bu tür karambol müzikal anlayışlar da kendi içinde bir alt türe dönüştü. SPECTRAL VOICE, WORM, GRAVE MIASMA gibi isimlerin yaptığı müziğin bir blender’a atılıp çırpıldığını ve sonra o kahverengi gri arası, yoğun kıvamlı bulamacın bir kaba döküldüğünü düşünün. SPECTRAL VOICE’un underground sahnenin son 10 yılda çıkardığı en önemli kâbuslardan biri olan “Eroded Corridors of Unbeing”inin resmen inatçı bir şekilde yerlerde sürünen, bulaştığı her yeri pisleten hâlini düşünün. “Maze Envy” işte öyle lanet bir albüm.

Bu iş zaman zaman biraz yorucu, yıpratıcı oluyor mu? Belki kimi dinleyiciler için oluyor olabilir. Şarkılar çoğu zaman bireysel olarak değil de bir bütün olarak kimlik ortaya koymaya çalışıyorlar. Ne var ki her şarkının farklı duygularla şahlanmak adına elinden geleni yaptığı da açık. Dolayısıyla tekdüze bir ezme, yıkma çabası düşünmeyin. Burada türlü türlü duygu var. CIVEROUS “Maze Envy”de tutarlı ve sürükleyici bir işe imza atıyor. Bunu da hem logosu gibi kaotik ve grift müzikal fikirlerle hem de albüm kapağı gibi canlı, renkli, çarpıcı tonlarla yapıyor.

Yıl biterken şöyle bir sırtımı kütürdeteyim, ezileyim, karanlığa ve sertliğe doyayım derseniz (metin sonunda okuyucuyu ürünle bir araya getirerek sevimlilik yapan klişe metin yazarı numarasıyla bitiriyorum) “siz de bu labirentte kaybolun” (ahah).