Yılın ilk ayında çıkan ve atlanmaması gereken bir albümle birlikteyiz bugün. İsveçli blackened thrash metal grubu SARCATOR son altı yıl içinde çıkardığı üçüncü albümüyle karşımızda ve ilk iki albümüyle underground sahnede yarattığı heyecanın getirisi olarak bu kez büyük bir şirket altında, Century Media bünyesinde bizlerle.

Bunun sonucu olarak kendilerini 15 Mayıs’ta gerçekleşecek ve büyük bir yıkıma tanık olacağımız 1349, THE RUINS OF BEVERAST, VITRIOL, SARCATOR konserinde canlı görme fırsatını da yakalayacağız. Konserin ne kadar coşkulu geçeceğini, SARCATOR’u bilenlerin nasıl delirip grupla yeni tanışacakların nasıl etkileneceğini tahmin etmek zor değil, zira “Swarming Angels & Flies” black metal soslu yardırmalı azgın thrash metalin 2025 yılında nasıl yapılması gerektiğini uygulamalı olarak gösteren ateş gibi bir albüm.

SARCATOR’ın kimliği oluşturan sound’a baktığımızda SARCOFAGO’dan SODOM’a, ilk dönem KREATOR ve SLAYER’dan AURA NOIR’a, MIDNIGHT’a, HELLRIPPER’a ve cazgır karakterli her tür zehir saçan thrash metal grubuna kadar gitmek mümkün. Bu türü son derece çiğ ve old-school yapmak da mümkün, daha fazla renk katarak yapmak da. SARCATOR bu skalanın canlı ve renkli tarafında yer alıyor ve olayı aynı şarkının farklı versiyonlarını çalmakla yetinmeden, sürükleyici ve heyecan verici tutmayı başarıyor.

Bunu yaparken elbette ki riflere odaklanıyor. “Swarming Angels & Flies” baştan sona rifler üzerinden ilerleyen, yeri geldiğinde tremololarla black metal karakterini öne çıkaran, gerektiği anda ilk dönem KING DIAMOND hissiyatından tutun da VOIVOD’u dahi akıllara getiren dokunuşlar sunan bir albüm. Bunlardan ilkinin izlerini orta tempolu “The Deep Ends”de görürken, “Where the Void Begins”de SARCATOR’ın melankolik taraflarına kaydığına, enstrümantal “Closure”da ise grubun isterse blackened thrash metalden tamamen sapıp neredeyse post-punk’a kayan bir yolculuk müziği dahi yapabileceğine tanık oluyoruz.

Özellikle “Closure”daki birtakım olaylar, SARCATOR’ın bundan sonra bu cazgırlığını kademe kademe azaltıp daha geniş kitlelere yayılabilecek bir müzik yapabileceğini dahi düşündürtüyor. Yaparlar mı bilmem, ama isterlerse yapabilecekleri ortada. Hemen sonrasındaki “Unto Sepulchres”da yine son gaz çirkin black/thrash metal yapsalar da belli ki içlerinde bir yerde gizli bir “TRIBULATION’ın izlediği yolu izleme” potansiyeli var. TRIBULATION death metal albümlerinin ardından “Children of the Night”la nasıl patladıysa SARCATOR da o kadar keskin olmasa bile benzer bir yol izleyebilir.

Bundan bağımsız olarak albüm gerçekten de adrenalin noktasında son derece tatmin edici bir 44 dakika sunuyor. Ne yaptıklarını bildikleri ortada ve bunu sadece retro bir anlayışla da yapmıyorlar. Müziklerinde modern unsurlar yok, ancak hissiyat olarak eskiye bağımlı değiller ve sadece underground kitleye hitap edecek türde “çirkin olsun yeter” tarzı bir müzik de yapmıyorlar. SARCATOR’ın genişçe bir kitleyi yakalama potansiyeli de işte buradan, retro saplantısı olmamasından geliyor.

“Swarming Angels & Flies” son derece gaz, kan ter içinde, baştan sona yardırmalı ama bir yandan da tek boyutlu olmaktan uzak bir albüm. Yazıda adı geçen gruplar arasından sevdikleriniz varsa, SARCATOR’ın o referanslardan alıp capcanlı sunduğu 2025 model blackened thrash’ini büyük ihtimalle seversiniz diye düşünüyorum. Bana kalırsa “Swarming Angels & Flies” türün bu sene içinde çıkan en iyi işlerinden biri ve yıl sonunda da aynı düşüncede olmamamız için hiçbir sebep görmüyorum.

Konsere kadar mutlaka dinleyin.