Ya bakın ciddi söylüyorum metal harbiden çok süper bir olay. O kadar süper ki bazen ilk kez dinlediğim bir albümün hayvanlığından aşırı etkilenip sokak ortasında kendimi yerlere atıp dövünesim, kafamı duvarlara vurup çıkan kanla duvara “METAL ULAN” yazasım geliyor.
Bugün beni daha ilk dinlemeden, ilk şarkısından “VAY AQ YA” diye bağırtan böyle bir albümle karşı karşıyayız. ROTHADÁS iki kişilik Macar bir death/doom metal grubu ve “Töviskert… a kísértés örök érzete… lidércharang” da kendilerinin ikinci albümü. KRYPTS, HOODED MENACE, TEMPLE OF VOID, SPECTRAL VOICE gibi grupları seviyorsanız, sizi death metalin hayvanlığı ve doom metalin eziciliğiyle yerle yeksan edecek, göğsünüze öküz oturtacak bir şeyin beklediğini rahatlıkla söyleyebilirim.
“Töviskert… a kísértés örök érzete… lidércharang”…
Bu ismi unutmayın demek isterdim, ama diyemiyorum çünkü bu kadar uzun ve bir de Macarca albüm adını kim neden hatırlasın, ama ROTHADÁS ismini unutmayın çünkü hem kısacık, tek kelime hem de yarattıkları müzikle bundan sonra da çok acayip şeyler yapabileceklerini kabak gibi ortaya koyuyorlar.
Şu albümü ilk dinleyişimde kulağımda hayvan evladının biri “VÖĞÜÖÖÖĞĞĞRRR!!!” diye böğürürken yüzümde güller açması, üstümden sığır sürüsü gibi geçen rifler eşliğinde huzurla dolmam, albümdeki atmosferin görkemi sayesinde sahilde yürüyüş yaptığım güneşli bir pazar sabahının bile cehenneme dönmesi… İşte hepsi ROTHADÁS’ın eseri.
ROTHADÁS’ın bu kadar iyi olmasını düşünmeme sebep olan olaylara baktığımda öncelikle adamların kendi içinde varyasyon yaratması zor olabilecek bu tür içerisindeki yaratıcı rif ve şarkı yazımları geliyor. Şarkılar gerçekten de daha hayvan olmak için birbirleriyle yarışıyor gibiler. Grup death metal ve doom metalin bir arada kullanımından oluşabilecek maksimum faydayı sağlamak adına son derece dinamik yapılı şarkılar yazmış. Doom metalin öne çıktığı ve temponun düştüğü anlarda bile bir an olsun yerinde sayan veya sürüncemeye giren şarkılar dinlemiyoruz.
Diğer konu, davulları da çalan Lambert Lédeczy’nin uzun zamandır duyduğum en iyi death metal vokalistlerinden biri olması ve albümün çıtasını bir anda yükseltmesi. İlk şarkı “Urnaszellem… szentek csontpora”yı başlatın ve bu tarz müzik seven biri giren hayvan gibi vokallerden nasıl etkilenmeyebilir söyleyin. Mümkün değil. Öyle bir hayvanlık söz konusu. Aynı arkadaşın davulları da bir o kadar iyi ve prodüksiyon da canavar gibi olunca her şey yerli yerine oturarak “Töviskert… a kísértés örök érzete… lidércharang”ın müthiş bir albüm olmasını resmen çok da zorlanmadan sağlayıveriyor.
Bu durumlardan ötürü de ROTHADÁS benim için yılın en etkileyici sürprizlerinden biri oluyor ve death/doom metal tarzında uzun zamandır dinlediğim kusursuza en yakın işi sunuyor. Böyle düşünen, gaza gelip böyle söyleyen tek kişi de ben değilim. “Töviskert… a kísértés örök érzete… lidércharang”ın dört incelemesine denk geldim ve verilen notlar sırasıyla 9/10, 9/10, 9/10 ve 9,5/10. Buradan ve aşağıda gördüğünüz nottan da anlaşılacağı üzere yılın en iyileri listesine girecek bir albümle karşı karşıyayız. Ben “Töviskert… a kísértés örök érzete… lidércharang”a tek kelimeyle bayıldım ve bundan daha düşük bir not vermeye de elim gitmiyor.
Muazzam bir atmosfer, başarılı bir albüm kapağı, öküz gibi bir prodüksiyon, hayvan gibi rifler, yılın vokal performanslarından biri ve statik olabilecek bir alt tür içerisinde birbirinden sürükleyici, değişken yapılı şarkılar… ROTHADÁS “Töviskert… a kísértés örök érzete… lidércharang” ile hakikaten uzun zamandır dinlediğim en iyi death/doom metal albümüne imza atıyor, bir anda favori Macar grubum hâline geliyor ve çok acayip bir durum olmazsa yıl sonu listemin ilk 10′undaki, belki de ilk 5′indeki yerini garantiliyor.
İlk şarkı girdiği anda elim istemsiczce sesi köklemeye gittiyse bu iş olur.
Prodüksiyon da nefismiş. Uzun süre düşük tempoda kalan death/doom’a çok dayanamıyorum ama o dengeyi de çok iyi tutturmuşlar.
Bu arada her kritiğe bir puan veren kişinin artık sen olduğunu düşünyorum Ahmet. Hiç bir insan evladının yıllarca sektirmeden bunu yapacak kadar azimli olmasına ihtimal veremiyorum çünkü hahah
@hysteresis, sitede sık sık yorumlar yapan, gayet kendi hâlinde birisi her yayınlanan incelemeye 1 veren arkadaş. Oy veren herkesin kullanıcı adını görüyorum ve sanırım o arkadaş bundan farklı bir zevk alıyor. İtinayla, üşenmeden 1 basıyor her incelemeye.
İŞTE O ARKADAŞ!! diye ifşa etmek isterdim ama gerek yok ahah, isteyen istediğini yapsın.
Çıktığı günden beri arşivimde dinlemeye hazır halde bekliyor, bir türlü sıra gelememişti. Kritik o kadar iştah açtı ki bastım play tuşuna. Ve şimdilik sonuç: Ey maşallah be…
Kritik talebimi red etmediği için Ahmet Saraçoğlu’na teşekkür ediyorum. Geçtiğimiz aylardan bazı albümler var, ortalamanın biraz üstündeler, onlar eksik kalsa da olur herhalde, ama the Great Old Ones belki pas geçilmemeli.
@P L A G U E, vokaller her seferinde yok ediyor ya. Muazzam vokaller. Albümü ilk dinleyişimde ilk şarkı gayet güzel başladı, “ooo iyiymiş” dedim sonra vokal bir girdi “ananskim” oldum. 20 kere falan dinledim hâlâ her girişinde “vay anasını ya” diyorum. Sağlam böğürüyor eleman.
Bu sene bu tür için bundan iyi albüm gelmez diye tahmin ediyorum. Gerçi 30 Mayısta Graceless yeni albüm gelecek, saldıkları tekliler de gayet iyi ama bu albüm çıtayı arşa koydu. Geçilecek gibi görünmüyor. İniş çıkışları bu kadar dinamik, baymayan death/doom işleri zaten türün meraklılarını mest ediyor.
Kapanış parçasını dinlerken kefene sarılıyorum, olacak iş değil.
Çok küçük bir şikayetim var, gitarlar bir tık daha ‘kırçıllı, kulak siken’ olsaydı diyorum ara ara. Buna rağmen mükemmeliğinden bir şey eksilmiyor.
Albüm muazzam. Çok death / doom dinleyicisi değilim, Spectral Wound, Temple of Void gibi grupları seviyordum Rothadas da eklendi aralarına. Temple of Void’in Lords of Death albümünden beri hiçbir albümden böyle bir haz almamıştım, bu tarz müziğin çok kendine has bir hazzı var.
(9.24/10, Toplam oy: 68)
Loading ...
İlk şarkı girdiği anda elim istemsiczce sesi köklemeye gittiyse bu iş olur.
Prodüksiyon da nefismiş. Uzun süre düşük tempoda kalan death/doom’a çok dayanamıyorum ama o dengeyi de çok iyi tutturmuşlar.
Bu arada her kritiğe bir puan veren kişinin artık sen olduğunu düşünyorum Ahmet. Hiç bir insan evladının yıllarca sektirmeden bunu yapacak kadar azimli olmasına ihtimal veremiyorum çünkü hahah
09.04.2025
@hysteresis, sitede sık sık yorumlar yapan, gayet kendi hâlinde birisi her yayınlanan incelemeye 1 veren arkadaş. Oy veren herkesin kullanıcı adını görüyorum ve sanırım o arkadaş bundan farklı bir zevk alıyor. İtinayla, üşenmeden 1 basıyor her incelemeye.
İŞTE O ARKADAŞ!! diye ifşa etmek isterdim ama gerek yok ahah, isteyen istediğini yapsın.
09.04.2025
@Ahmet Saraçoğlu, tamam ya bir daha yapmam
09.04.2025
@Pontiff Suleyman, hedef şaşırtmayalım.
Doom Deathin hayvansal kanadından harika bir örnek,tam 90ların başında tür yeni doğarken ortaya çıkan albümlerin yolundan giden bir örnek
Çıktığı günden beri arşivimde dinlemeye hazır halde bekliyor, bir türlü sıra gelememişti. Kritik o kadar iştah açtı ki bastım play tuşuna. Ve şimdilik sonuç: Ey maşallah be…
Buralar değerlenir, değerlenmeli.
Ustam ortaya bi buçuk Tetemek tava çek bol acılı olsun.
10.04.2025
Muhtemelen bu sene bundan daha iyi death/doom albümü gelmez. İnanılmaz bişey.
davul tonları yağ gibi.
Kritik talebimi red etmediği için Ahmet Saraçoğlu’na teşekkür ediyorum. Geçtiğimiz aylardan bazı albümler var, ortalamanın biraz üstündeler, onlar eksik kalsa da olur herhalde, ama the Great Old Ones belki pas geçilmemeli.
Arkadaşlar bugün çok işim var sabahtan akşama kadar ve elde hazırda yazı olmadığı için bugün yeni bir şey yayınlayamıyoruz, yarın devam ederiz.
Trampetin sesi hmpfs…
Ağır ağır giderken çıldıran riflerin dengesi müthiş olmuş. Tuttum.
Sıralama paylaşıcam, bana bunu yaptırttı şu an, cidden çok büyük iş.
2025 güncel sıralamam şu şekil:
1-Teitanblood
2-Scour
3- Ingrown – Deafheaven – Rothadas
10.04.2025
@P L A G U E, vokaller her seferinde yok ediyor ya. Muazzam vokaller. Albümü ilk dinleyişimde ilk şarkı gayet güzel başladı, “ooo iyiymiş” dedim sonra vokal bir girdi “ananskim” oldum. 20 kere falan dinledim hâlâ her girişinde “vay anasını ya” diyorum. Sağlam böğürüyor eleman.
Bu sene bu tür için bundan iyi albüm gelmez diye tahmin ediyorum. Gerçi 30 Mayısta Graceless yeni albüm gelecek, saldıkları tekliler de gayet iyi ama bu albüm çıtayı arşa koydu. Geçilecek gibi görünmüyor. İniş çıkışları bu kadar dinamik, baymayan death/doom işleri zaten türün meraklılarını mest ediyor.
Kapanış parçasını dinlerken kefene sarılıyorum, olacak iş değil.
Çok küçük bir şikayetim var, gitarlar bir tık daha ‘kırçıllı, kulak siken’ olsaydı diyorum ara ara. Buna rağmen mükemmeliğinden bir şey eksilmiyor.
Albüm muazzam. Çok death / doom dinleyicisi değilim, Spectral Wound, Temple of Void gibi grupları seviyordum Rothadas da eklendi aralarına. Temple of Void’in Lords of Death albümünden beri hiçbir albümden böyle bir haz almamıştım, bu tarz müziğin çok kendine has bir hazzı var.
Bayıldım albüme. İnanılmaz bir şey. Hayvanlık seviyesini tarif ederken bile HAYVAN demek istiyorum.
Incantation son albümü duvar süsü yaptılar.
ha bu kıvama geldi bunu bu gece sikerum ben