Bazen düşünüyorum, acaba metal dinlemekten eskisi kadar zevk almadığım, albüm incelemelerini üşenerek yazdığım bir gün gelecek mi… Acaba günün birinde canım başka tür bir şeyler dinlemek isteyecek mi, kafam kaldırmıyor deyip başka bir şeylere yönelecek miyim… Hayatın ne göstereceği bilinmez…

Böyle durumlarda birkaç saniye duruyor ve hayata diyorum ki…

Başını alırsın.

Böyle söylememi sağlayan şey, elbette ki bu müzikteki üretim miktarının ve üretilen materyal içerisinden çıkan üst düzey kalitedeki örneklerin hiç bitmemesi.

HİÇ bitmemesi.

Yazıya bu şekilde başlamamı sağlayan albüm, birkaç gün önce çıkmış olmasına rağmen şimdiden yılın en iyileri arasına girmesine aşağı yukarı kesin gözüyle baktığım yeni ALLEGAEON albümü “The Ossuary Lens”.

“The Ossuary Lens” on yedi yıldır ortamlarda olan ve gerçekten de her albümde üstüne koyan ABD’li progresif/teknik/melodik death metal grubu ALLEGAEON’un 2022’de çıkardığı ve pek çoklarınca kariyerinin zirvesi olarak görülen “Damnum”un da üstüne çıktığı yeni albümü.

On yedi yıllık bir grupsunuz, hep iyi albümler çıkarmışsınız ve sizi ilk albümünüzden beri dinleyen bir dinleyiciniz (ben oluyorum) yeni çıkan albümünüzü daha iki kez dinledikten sonra kariyerinizin en iyi albüm olarak görüyor…

Bu ÇOK büyük bir şey.

ALLEGAEON burada işte bunu başarıyor. “The Ossuary Lens” şarkı yazımı, yaratıcılık, bireysel performanslar, prodüksiyon, beste çeşitliliği, hayvanlık, ilham vericilik, üst düzey müzisyenlik, aklınıza ne gelirse bence her açıdan ALLEGAEON’un en iyi albümü ve genel olarak da mükemmel bir albüm. Sadece iki dinlemeden /aslında ilk dinlemeden de ben yine iki diyeyim) albümün kusursuza yakın olduğunu gördüm ve sadece anlık bir heyecan mı diye internete baktım.

PA’da zaten ne dinlediğini bilen, “maldan anlayan” bir dolu arkadaş var ve onlar hemen albümün ne kadar iyi olduğunu belirtmişler. Sonra hatırı sayılır birkaç siteye baktım ve albümün 10 üzerinden 9 veya 10 aldığını, not verilmediyse de büyük büyük laflarla övüldüğünü gördüm. Dolayısıyla bu anlık bir heyecan, gaza geliş değil: “The Ossuary Lens” müthiş, aşırı sürükleyici ve bence yıllar sonra bile güncel kalacak kadar yaratıcı bir albüm.

Burada övülmesi gereken başlıca kişi, metal dünyasının en underrated gitaristlerinden biri olduğunu düşündüğüm ve artık hakkının verilmesi gerektiğine inandığım gitarist Greg Burgess. Burgess bence ALLEGAEON’la zaman içerisinde hem üst düzey gitar becerilerini daha iyi sergileyebileceği bir müzikal kimlik oluşturdu hem de başlarda bence o kadar da karakteristik olmayan şarkı yazımını albümden albüme geliştirerek özellikle son iki albümde zirveye çıktı. “The Ossuary Lens”deki bazı şarkılar, progresif/teknik/melodik death metal tarzı içerisinde yazılmış en iddialı gitar bölümlerinden bazılarını barındırıyor. Bu sadece çok nota basmalı bir sweep picking mastürbasyonundan ibaret değil, soloların lezzetinden tutun da albümün asıl gücü olan rif yazımına, ENFES akustik gitar ve clean gitar kullanımına kadar “The Ossuary Lens”de ders niteliğinde bir gitar icrası var.

Burgess dışında albümdeki davul yazımı ve icrası, vokal çeşitliliği, o clean vokalli birkaç nakaratın lezzeti, bas gitarın duyulurluğu ve hepsini daha da yükselten prodüksiyonla “The Ossuary Lens” cidden manyaklık düzeyinde lezzetli bir albüm. Sadece bu olsa, yani sadece bireysel performanslarıyla ve çok yönlü müzikal karakteriyle bir yerlere gelmeye çalışsa albüm ancak bir yere kadar çıkıp bir noktada tıkanırdı, ancak ALLEGAEON bu albümü öyle büyük bir ilhamla yazmış ki bireysel performanslar ve üst düzey müzisyenliği neredeyse ikinci planda bırakacak düzeyde yaratıcı ve lezzetli bir şarkı yazımı orta çıkmış. Bazı rifler o kadar zevk sahibi ellerden çıkmış, öylesine tutkulu ki çıkalı daha birkaç gün olmasına rağmen belirli şarkıların belirli yerlerini sürekli dinleyesim geliyor. Bir süredir gitarlarımdan uzağım ve kendilerine dört gün sonra kavuşacağım, ilk yapacağım şey “Driftwood”u ve “The Swarm”u kulaktan ve playthrough videolarından çıkarıp çalmak olacak. Resmen dinlerken ellerim kaşınıyor.

ALLEGAEON’un “Damnum”da adeta kendini aştığını gördükten bu kadar kısa bir süre sonra onun da üstüne çıktıklarına tanık olmak cidden harika bir şey. “The Ossuary Lens”i dinlerken sanki BEYOND CREATION, THE FACELESS, SCAR SYMMETRY, OBSCURA, ARSIS, BLACK CROWN INITIATE, NEURAXIS, ALTERBEAST, SOREPTION gibi bir dolu üst düzey grubun en iyi özellikleri bir araya gelmiş ve ortaya bunların hiçbirini direkt anımsatmayan ve ALLEGAEON bünyesine devleşen bir müzik çıkmış gibi hissediyorum.

Böyle olunca da ortaya hayranlık uyandıran, her detayıyla üst düzey olmayı başaran ve kendi adıma konuşursam yıl sonu listeme kesinlikle girecek bir albüm çıkıyor. Umarım ALLEGAEON bunca yıl ve bunca iyi albümden sonra “The Ossuary Lens” ile hak ettiği değeri ve ilgiyi görür, bu ve bunun gibi incelemelerle daha fazla insanın ilgisini çeker, sahnelerden inmez ve kitlesini genişletir. Grup adına bunu gerçekten istiyorum, çünkü ALLEGAEON metal dünyasında her albümde kendini aşmak için çok çaba sarf ettiğine inandığım ve bunu açık şekilde gösteren birkaç gruptan biri. Her albümlerinde üstüne bir şeyler koyarak ilerlediklerini hissettiriyorlardı ve “The Ossuary Lens”le de şu ana kadarki zirvelerine ulaştılar.

En güzel tarafıysa sadece kendi zirvelerine değil, muhtemelen 2025’in zirvelerinden birine de ulaşmış olmaları.