2019’da çıkardıkları bir önceki albümleri “Posthumous Humiliation” ile adından epey bir bahsettiren death metal grubu PISSGRAVE, albüm kapaklarından şarkı sözlerine kadar her kulvarda maksimum rahatsız edicilik düsturuyla yola çıkan bir oluşum.

Elbette ki çok daha mide bulandırıcı, formu bozulmuş cinsel organlarla dolu müzikler yapan çok daha kusturma odaklı gruplar da var ancak Profound Lore Records kataloğundaki bir grup olarak PISSGRAVE’in de yeter miktarda iğrençliği sunduğu ortada.

Yeni albümleri “Malignant Worthlessness”ta PISSGRAVE’i adeta DAVAYI SATARKEN görüyoruz. Böyle bir şey yok elbet, ancak açık şekilde görülüyor ki PISSGRAVE bugüne kadarki en iyi prodüksiyonlu, en net anlaşılır, en ne olduğu belli olan ve en groovy albümüyle karşımızda.

Bunu sağlamak için elbette ki davadan vazgeçiyor veya nakaratlarına clean vokal koyuyor değiller. Albüm kapağındaki görselden ve kimi şarkı isimlerinden de görüleceği üzere “Malignant Worthlessness” da her anlamda acımasız, hayvanlıktan şaşmayan bir death metal albümü.

Ne var ki bu albümde PISSGRAVE’in referansları ve ilham kaynakları daha belirgin, sound’u daha oturaklı bir ürün ortaya koyduğunu görüyoruz. Önceki iki albümdeki kaos yerini nispeten daha tane tane riflere bırakmış ve bu sayede PISSGRAVE bence kesinlikle daha geniş bir kitle tarafından keşfedilip sevilmeye hazır hâle gelmiş.

Bu referanslarını belli etme işinden kastım başka grupların şemsiyesi altına girme çabası değil. PISSGRAVE zaten topyekûn pislik bir müzik yapıyor ve “INCANTATION worship”, “CARCASS worship” gibi anılacak düzeyde bir başkasının gölgesinde dolaşmıyor. Ne var ki bu albümü dinlerken kimi grupların kimi dönemlerini aklıma getirmeden edemedim. Misal “Symphonies of Sickness” ve “Necroticism – Descanting the Insalubrious” dönemi CARCASS, “Exterminate” ve “The Inexorable” dönemi ANGELCORPSE, daha yakın zamandan “Within a World Forgotten”ı çıkardıktan sonra faaliyetlerini durdurmuş gözüken INFERNAL COIL, belli oranda DEICIDE, Meksikalı DISGORGE ilk aklıma gelenler arasında.

Bu daha kolay benimsenebilir prodüksiyon aslında sadece PISSGRAVE’in sound’unu ve mizacını daha erişilebilir kılmakla kalmıyor, bir yandan grubun yaptığı müziğin de hak ettiği anlaşılırlığa kavuşmasını sağlıyor. Bu müzik biraz daha leş, biraz daha kaos bir prodüksiyonla şu andaki etkisini yakalayamayabilirdi. Bunu sağlayan da masa başında yaptıklarıyla kendi gruplarıyla icra ettiği müzikler arasında uçurum olan müthiş insan Arthur Rizk. Rizk SUMERLANDS ve ETERNAL CHAMPION’da yaptıklarının metaldeki tam zıttı neyse, neredeyse sadece o tarz grupların prodüksiyonlarını üstleniyor ve bu sayede son 5-6 yılda underground ve extrem sahnelerin en aranılan mühendisi, yapımcısı hâline gelmiş durumda. “Malignant Worthlessness” da onun dokunuşları sayesinde PISSGRAVE’in hakkını en çok veren albüm hâline geliyor.

“Malignant Worthlessness” gerçekten de PISSGRAVE’in hak ettiği sound’a nihayet kavuştuğunu düşündüğüm bir albüm. Hem çok daha tane tane ve detayların gümbürtüye gitmediği kadar net hem de PISSGRAVE’in öküzlüğünü, çirkinliğini, pissliğini açıkça yansıtan bir albüm. Bu prodüksiyonu bir de bu kadar hayvan çocuğu bir müzikle ve taş gibi bireysel performanslarla buluşturunca, bir de üstüne üstlük utanmasam “akılda kalıcı” diyeceğim riflerle doldurunca işte böyle dinlemesi çok keyifli, her şeyi dozunda ve yerli yerinde bir manyaklık çıkıyor.