Norveç sahnesi içerisine gelişimini açık şekilde gözlemleyebildiğimiz gruplardan biri TAAKE. Doksanların ortalarında kurulduktan sonra Hoest’in tek eleman olarak yola devam etmesi ve çıkardığı albümlerin her birinde kendini aşmaya yönelik yaklaşımıyla TAAKE Norveç black metalinin doksanlar sonu ve iki binlerdeki en önemli figürlerinden biri.

Bugün TAAKE dendiğinde black metal dinleyen herkesin bildiği bir isim olmalarını sağlayan başlıca sebepse kariyerlerine müthiş üç albümle başlamış olmaları. TAAKE dendiğinde akla genelde ve doğal olarak “Over Bjoergvin graater himmerik” ve “Hordalands doedskvad” adlı iki enfes black metal başyapıtı gelse de esasında TAAKE’nin ilk albümü olan “Nattestid ser porten vid” de müthiş bir tutku ve heyecan gösterisiydi.

Sonradan TAAKE’ye dair bilip sevdiğim her şeyin ilk izlerinin görüldüğü “Nattestid ser porten vid”de Hoest’e davul, bas ve clean vokallerde Frostein S. Arctander eşlik ediyordu. İlginçtir, kendisi sonradan başka hiçbir çalışmada yer almamış, hiçbir grupla çalmamış. Öncesinde çaldığı ufak tefek şeyler var, ardından “Nattestid ser porten vid”de çalmış ve metal, belki de davulculuk defterini kapatmış. İlginç bir durum.

“Nattestid ser porten vid”in ne kadar sıra dışı ve dönemin diğer tüm gruplarından farklı olduğunu görmek için albümü başlatmanız yetiyor. İlk şarkı “Vid I”in birinci saniyesinden, “işte bir TAAKE rifi” denecek türden, tam da TAAKE’nin yazacağı melodik bir tremolo rifle karşılaşıyoruz ve sonrasında duyduğumuz her şey de yine TAAKE çizgisinden, TAAKE’nin aşırı şeytani olmayan ve Kuzey’in gizemini yansıtan esrarengiz atmosferinden doğarak önümüze seriliyor.

Hoest’in sırf bu yüzden bile çok özel bir yerde durduğunu düşünüyorum. Daha ikinci albümüne ağız kopuzu koyan, yıllar sonra çıkaracağı “Myr”e banjo koyacak vizyona sahip bu adam, elinizi salladığınızda black metal grubuna çarptığı, birbiri ardında albümlerin çıktığı bir ortamda sadece ve sadece TAAKE olarak duyulabilmeyi, ilk albümünün ilk şarkısından kendi karakterini koyabilmeyi başarmıştı. Elbet TAAKE’ye yakın black metal yapan, mizaç olarak benzer tarzda gruplar var. Sonuçta TAAKE de büyük oranda DARKTHRONE tarzı iki notalı black metal rifleri üzerinden ilerleyen ve melodik tremolo riflerle at koşturan bir topluluk. Ne var ki bu melodilerin tarzı, tremololardan arpejlere geçiş, riflerin içindeki duygu atlamaları gibi olaylarla TAAKE daha 1999 yılından, hatta “Vid VI”in bir önceki “Koldbrann i Jesu marg” EP’sinde yer alan “Blant sølv og gull i mørket”in yeniden kaydedilmiş versiyonu olduğu düşünüldüğünde 1996 yılından farklı kimlikte olacağını belli ediyordu.

İşte tam da bu sayede “Nattestid ser porten vid”de bir ilk albüm toyluğu görmüyoruz. Hoest o zamana kadar dinlediği şeyleri öyle bir özümsemiş ki sanki herhangi bir grubun üçüncü, dördüncü albümü olabilecek oturaklılıkta, kendini bilirlikte bir albümle çıkmış yola. Elbette ki TAAKE hemen bir sonraki albümünden kendini geliştirmeye ve burada sunulanların üstüne çıkmaya başladı, ondan sonraki albümünde de black metal tarihine geçen diğer bir başyapıtına imza attı. Ama “Nattestid ser porten vid”de duyduklarımız da hiçbir şekilde bir grubun kendini keşfetme, kendini tanıma, yapacağı müziğe karar verme girişimleri değil. Burada duyduğumuz şey planlanmış, olmuş, üstüne inşa edilmeye hazır gayet yetkin yapıtlar.

Son olarak, tırnakları 1 milim uzadığında gitar çalarken rahat edemeyen bir insan olarak Hoest albüm kapağındaki o Nicki Minaj tırnaklarıyla nasıl gitar çaldığını bir söylerse memnun olacağım. Evet kendisinden cevap bekliyorum. Hoest? Hiç öyle banjonun falan arkasına saklanamazsın. TÜRK HALKINA BUNU AÇIKLAMAK ZORUNDASIN! (delirmiş)