Norveç’in doksanlarda çok da öne çıkmayan ve ilelebet black metalin gölgesinde kalan death metal sahnesinin önemli ancak geri planda kalmış cevherlerinden biri.
Bir süredir yazmayı düşündüğüm, arada aklımdan çıkan bir albümü kazandırıyoruz bugün Pasifagresif’in her geçen gün sıklaşan saflarına. Bugünkü konuğumuz, BORKNAGAR’ın varlık sebebi olan Øystein Garnes Brun ve GORGOROTH’un “Incipit Satan”ındaki davullardan sorumlu Erlend Erichsen’i de kadrosunda barındıran death metal grubu MOLESTED.
MOLESTED 1991’de kurulan ve iki demo, bir EP ve bir de albüm çıkararak metal tarihinin dağılan gruplar okyanusundaki yerini alan bir topluluk. MOLESTED’ı önemli, “Blod-draum”u ise ilginç kılan şey, tıpkı BORKNAGAR’ın black metal evrenindeki nispeten aykırı ve kendine özgü müzikal kimliğine paralel olarak, MOLESTED’ın da dönemin death metal trendleri içerisinde pek kimsenin peşinden gitmeyen, başına buyruklukla acayiplikle arasında gidip gelen ancak nihayetinde türün dinleyicilerinin alışık olduğu bir anlayışı sunan death metal yaklaşımıydı.
MOLESTED bunu gerçekleştirmek için büyük oranda INCANTATION’ın sonradan kült kabul edilecek olan 1990 tarihli “Entrantment of Evil” EP’sinden ve 1992’deki “Onward to Golgotha” ile 1994’teki “Mortal Throne of Nazarene” albümlerinden ilham almış ve bunu kendi black metal soslarıyla harmanlayarak hem kulağa aşina gelen hem de aykırı durabilen bir death metal yapmıştı.
“Blod-draum”a baktığımızda 1995’e göre epey karambol bir kayıtla karşılaşıyoruz. Albümün bu denli kaotik olmasını sağlayan şeylerin başında bu kayıt geliyor. Gitar rifleri bu kayıt nedeniyle yer yer bulanıklaşıyor, ayrıştırması güç bir şekle bürünüyor. Davulların nefes almayan yapısı ve vokallerin boğukluğu da eklenince, “Blod-draum” ister istemez -en azından günümüz için- sadece meraklısının, butik underground zevkleri olanların, tercihen kulaklıkla dinlemesi gereken bir şeye dönüşüyor. Gitar sound’u derinlerde bir miktar EUCHARIST – “A Velvet Creation”daki gitar sound’una kayar gibi oluyor ama onun çok daha rezil edilmiş hâli deyip geçebiliriz.
Yine de zevk almak ve yapılan şeyi derinlemesine değerlendirmek isterseniz, albümde vurgulanabilecek, bahsedilebilecek bir dolu şey var. Misal yer yer Øystein’in bazı riflerinden BORKNAGAR’daki rif tarzını anımsatan bir hava alabiliyorum. Atmosfer olarak, karakter olarak alakaları yok, ancak benim gibi BORKNAGAR’ın külliyatını yıllar önce ezberlemiş biriyseniz bu kırıntıları görebilirsiniz.
Bunun yanında, albümün önemli şarkılarından “Following the Growls”un ortalarında başlayan keman bölümü de yine MOLESTED’ın zamanında yaptığı ilginçliklerden biri. Norveç’e özgü yerel bir enstrüman olan hardanger kemanının kullanıldığı bu bölümde bir Norveç ezgisi mi çalınıyor yoksa bu kısım MOLESTED’ın bestelediği bir şey mi bilmiyorum, ancak muhtemelen ilki ve bir anda ortaya çıkıp enteresan bir hava oluşmasını sağladığı da ortada. MOLESTED’ın yaptığı diğer bir ilginçlik de albüme adını veren şarkının ortalarında karşımıza çıkan ve yıllar sonra TAAKE’nin de “Over Bjoergvin graater himmerik III”te kullandığı ağız kopuzu içeren kısım (doiğiğiğink….).
Sonuç olarak MOLESTED “Blod-draum” ile Norveç’in doksanlarda çok da öne çıkmayan ve ilelebet black metalin gölgesinde kalan death metal sahnesinin önemli ancak geri planda kalmış cevherlerinden biri. Prodüksiyonun çöp gibi olmasından dolayı içerdiği güzelliklerin belli oranda görülebiliyor olmasından dolayı günümüzde dinlendiğinde bir şey ifade etmeyebilir, ancak esasında cesur fikirlere sahne olan, kendi yolunu çizebilen bir albüm olduğunu görmek istediğinizde de rahatça görebildiğiniz bir albüm.
Kadro Øystein Garnes Brun: Vokal, gitar, ilave enstrümanlar, sözler
Trond Furnes: Gitar
Kenneth Lian: Bas
Erlend Erichsen: Davul
Konuk:
Bjørn Finne: Hardanger flütü
Şarkılar 1. A Strife Won at Wraith
2. Along the Misty Morass
3. Unborn Woods in Doom
4. Following the Growls
5. Blod-draum
6. The Hate from Miasma Storms
7. Carved by Raven Claws
8. A Glade of Ingrown Blood
9. Forlorn as a Mist of Grief
Adamsın Ahmet Saraçoğlu, adamın dibisin… sana bir içki sofrası sözüm olsun (rakı şarap tekila ne istersen).
Evet, maalesef prodüksiyon bombok, remastered edilmiş plakları çıktı ama orijinalinde kalınsa yine de daha iyi bence.
Yazını okuyunca dumur olduğum bir nokta da, Immolation ve Incantation hastası olduğum bir dönemde bu albüme ulaşmıştım ve aynı şeyleri düşünmüştüm. Bunu yazıda görmek ayrı bir keyif verdi.
Albümde değişik tatta melodiler var, kafa prodüksiyona entegre olabildikten sonra cevher anlaşılıyor. O dönem keşfedip de çok sevdiğim bir başka grup daha vardı, nasyonal sosyalizm muhabbetinin cılkını çıkardıklarından buna daha bir sarılmıştım zamanla. Bu pazar bu kaosa bir daha doyayım bu yazı vesilesi ile.
First and foremost, thank you for such a great rec! A very fun album to my ears!
Not only the first few tracks caught my attention, but the transition of folky-ish sounds to the blackened tone during “Following the Growls” track. All throughout the album, I really enjoyed it since it speaks to my love of thick riffs, guttural growls, high pitched cymbals in the background, fast drumming, and obviously bad production (like many early albums).
Favorite tracks were “Unborn Woods in Doom”, “Following the Growls”, and “Forlorn as a Mist of Grief”.
I think I will have this oldie on repeat for the next few days haha!
@PapayaBlood, glad you liked it! It’s kind of rare to find quality death metal albums from Norway in the 90′s since it was all black metal back then, but this one does the trick.
Yeah, the production is obviously a turn off for many listeners (let’s face it, it’s horrendous haha) but there are lots of great moments. I am usually picky with the folk instrument stuff, but they’ve managed to make it work as well.
@Ahmet Saraçoğlu, In those old days of the first appearance of Scandinavian death metal bands, once Fenriz of Darkthrone said “we are the one and only band released a death metal from Norway”… but he was wrong since he didn’t hear this album yet :)
btw Soulside Journey was a kick-ass classic too.
p.s. typed the message in English due to the necessity of giving a reply to Papayablood.
Adamsın Ahmet Saraçoğlu, adamın dibisin… sana bir içki sofrası sözüm olsun (rakı şarap tekila ne istersen).
Evet, maalesef prodüksiyon bombok, remastered edilmiş plakları çıktı ama orijinalinde kalınsa yine de daha iyi bence.
Yazını okuyunca dumur olduğum bir nokta da, Immolation ve Incantation hastası olduğum bir dönemde bu albüme ulaşmıştım ve aynı şeyleri düşünmüştüm. Bunu yazıda görmek ayrı bir keyif verdi.
Albümde değişik tatta melodiler var, kafa prodüksiyona entegre olabildikten sonra cevher anlaşılıyor. O dönem keşfedip de çok sevdiğim bir başka grup daha vardı, nasyonal sosyalizm muhabbetinin cılkını çıkardıklarından buna daha bir sarılmıştım zamanla. Bu pazar bu kaosa bir daha doyayım bu yazı vesilesi ile.
06.01.2025
@Scream Bloody Gore, ahah sağ ol, öyle bir fırsat olursa bir rakını içerim. :)
06.01.2025
@Ahmet Saraçoğlu, başım üstüne, yaratalım fırsatı.
First and foremost, thank you for such a great rec! A very fun album to my ears!
Not only the first few tracks caught my attention, but the transition of folky-ish sounds to the blackened tone during “Following the Growls” track. All throughout the album, I really enjoyed it since it speaks to my love of thick riffs, guttural growls, high pitched cymbals in the background, fast drumming, and obviously bad production (like many early albums).
Favorite tracks were “Unborn Woods in Doom”, “Following the Growls”, and “Forlorn as a Mist of Grief”.
I think I will have this oldie on repeat for the next few days haha!
06.01.2025
@PapayaBlood, glad you liked it! It’s kind of rare to find quality death metal albums from Norway in the 90′s since it was all black metal back then, but this one does the trick.
Yeah, the production is obviously a turn off for many listeners (let’s face it, it’s horrendous haha) but there are lots of great moments. I am usually picky with the folk instrument stuff, but they’ve managed to make it work as well.
06.01.2025
@Ahmet Saraçoğlu, In those old days of the first appearance of Scandinavian death metal bands, once Fenriz of Darkthrone said “we are the one and only band released a death metal from Norway”… but he was wrong since he didn’t hear this album yet :)
btw Soulside Journey was a kick-ass classic too.
p.s. typed the message in English due to the necessity of giving a reply to Papayablood.