Şu anda buruk bir sevinç yaşıyorum…

Bunun sebebi yılın en iyi heavy metal albümlerinden birini, yılın bitmesine bir hafta kala bulabilmiş olmam. Çeşitli incelemelerde bahsettiğim üzere karakterli, cayır cayır, özgün bir kimliği olan yeni nesil heavy metal ve power metal grupları bulduğunda yavşak gibi sevinen biriyim. Tıpkı şu anda olduğu gibi.

Yavşak gibiyim şu an. Sevinçliyim de.

Evet, şu anda bana “geç olsun güç olmasın lafı doğru, ama keşke bu kadar da geç olmasaydı” diye düşündürten grubumuz Kanada’dan TRAVELER.

Underground heavy/power metale yıllardır verdiği destekle bu türü yakından takip edenlerin iyi bildiği, ABD’li grupların bile ta oradan ulaşıp anlaştığı Yunan şirket No Remorse Records’dan çıkan “Prequel to Madness”, 2017’de kurulan TRAVELER’ın bu senenin taaa şubat ayında (ühüüü) yayınlanan üçüncü albümü.

Yazıya böylesi iddialı bir başlık atmamı sağlayacak kadar gaz, keyifli, yaratıcı, coşkulu bir çalışma olan “Prequel to Madness”la adeta uzatma dakikalarında oyuna girip maçı çeviren Semih Şentürk gibi, FB kasa Batshuayi gibi, Ola Gunnar Solskjær gibi bir şeye dönüşen TRAVELER, 2024 yılında hem tamamen eskiden beslenip hem de bugün bile heyecan verici olabilen bir heavy metal arayan kitleye ilaç olabilecek bir grup.

Bunun sebebi, her türden pek çok başarılı grubun yaptığı gibi adamların klişe kavramları tazeymiş gibi, heyecan verici şekilde sunabiliyor oluşu. JUDAS PRIEST, IRON MAIDEN, RIOT gibi eskilerin beslenen ve müziğini büyük oranda bunun üstüne kuran TRAVELER, RIOT CITY, ENFORCER gibi yakın dönemin heyecan verici oluşumlarına da yakın duran veya onları anımsatan coşkularla dolu.

38 dakika gibi tam dozunda bir süreye sahip olan “Prequel to Madness”, bana kalırsa baştan sona, tamamı çok iyi şarkılarla dolu bir albüm. Bestelerin akıcılığı ve alevli performansların yanı sıra, bir de çok hoşuma giden sert bir gitar tonu kullanmış olmaları albümün daha bir dişli olmasını sağlıyor. Bu türde doğal olarak denemeler, yapılmamış şeyler, akla gelmedik fikirler beklemiyoruz ve TRAVELER’ın da bu tarz zorlama bir yaklaşımı yok. Dolayısıyla seksenlerin başlarından bu yana duyup sevdiğimiz her tür heavy metal güzelliğinin üst düzey örnekleri, tutkulu referansları burada karşımızda duruyor.

Şarkı şarkı saymaya gerek yok ama sadece yukarıdaki “Rebels of Earth”ün adını vermek istiyorum, çünkü bu sene içinde duyduğum en tatlı heavy metal şarkılarından biri ve nostaljik dokunuşlarından tutun da vokalistin ses rengini güzelce sergilediği çığlıklara kadar mis gibi bir heavy metal örneği. Diğer şarkıların da ondan geri kalır yanı yok, sadece bir tanesini anmak istedim.

Başlığa iddialı bir manşet attım, ancak kendi adıma TRAVELER’ın “Prequel to Madness” ile benim için 2024’ün en iyi heavy metal albümüne imza attığını rahatlıkla söyleyebilirim. Evet yılın sonuna sıkışmak durumunda kaldı, ancak albümü ilk kez dün dinleyip bir heyecanla incelemesini yazmış değilim. Bir haftadır dinliyorum ve belli ki bundan sonra da dinlemeye devam edeceğim.

Heavy metal seven herkese kesinlikle öneriyorum.