Erhan Yiğit

Dikkat ettiniz mi bilmiyorum ama yıl sonlarında zaman zaman herkesi dumura uğratabilecek, hazırlanmış olan listelerin içine zorla girebilecek düzeyde, çok kaliteli Black metal albümleri çıkıyor. Yakın geçmişe bakacak olursak 2020’de Havukruunu’nun, 2021’de Funeral Mist’in bunu yapmış olduğunu görüyoruz. Şimdi ise bu kutsal görev beklenmedik ellerin içinde gerçekleştirilmeyi bekliyor: MONTE PENUMBRA

1 ay daha bekleyip 2025’te yılında salınmasının daha makul olabileceğini, böylelikle sevdiği albümleri anabilmek adına yıl sonunu bekleyen metalseverlerin tanıtımlarından daha fazla fayda edebileceğini düşündüğüm “Austere Dawning” Portekizli MONTE PENUMBRA’nın üçüncü albümü.

Bir önceki albümün kritiğinde bu grubun, daha doğrusu bu tek kişilik projenin müzikal anlayışından çokça bahsetmiş ve “As Blades in the Firmament”i doyasıya övmüştüm. Hatırlamak gerekirse grup w.Ur lakaplı, bu müzikten çok iyi anlayan birisi tarafından yönetilmekte. w.Ur Portekizli olmasına karşılık İzlanda usulü bir Black metal icra ediyor ve hatta albümün masa işlerini de Reykjavik’de hallettiriyor. Böylesine bir çabanın ürünü olan MONTE PENUMBRA eserleri ise haliyle belli bir çıtanın üzerine çıkabiliyor.

“Austere Dawning” ile ansızın karşılaştığım vakit play tuşuna basmadan evvel tabiiki de büyük bir beklenti içine girmemiştim. Aylık 872 dinleyicili, İzlanda maskesi giymiş bir Portekizliden bir black metal dersi beklemiyordum ancak “Austere Dawning” tam olarak böyle tanımlanabilecek bir albüm; “Austere Dawning” gerçek manada bir İzlanda Black metal’i dersi veriyor.

İzlanda sahnesinin DEATHSPELL OMEGA’dan oldukça etkilendiğini, bu etkilenim izleriyle birçok albüm içerisinde karşılaştığımızı biliyoruz. DEATHSPELL OMEGA’nın atonal uğursuzluğunu İzlanda’nın buz gibi atmosferiyle birleştiği vakitte de ortaya Black metal türünün en canhıraş, en lanet versiyonlarıyla yüz yüze geliyoruz. İşte bu bağlamda kulaklarımıza bayram ettirecek bir sentez işiyle görücüye çıkan MONTE PENUMBRA “Austere Dawning” eserinde bol bol atonal melodilerin ve riflerin yanısıra dinleyeni buralardan alıp götürecek minik sürprizlere ve uğursuzluklara yer veriyor; Void of Quitude’un sonunda duyduğumuz Stanley Kubrick korkunçluğunu, rifler ve melodiler arasında tekinsizce atılan yumuşak davul ataklarını, atmosferi yoğunlaştırmak adına yerleştirilen ince efektleri dinlemeye doyum olmuyor gerçekten de.

“Austere Dawning” hem süresiyle, hem bu yıl çıkan albümlerin kapaklarının yüzde 90’ından iyi olduğunu düşündüğüm süper kapağıyla, mükemmele yakın prodüksiyonu ve yumuşak ama nefis davul işçiliğiyle ve hatta şarkı isimleriyle bile tam ders almalık bir albüm. Yani kısa sözün özü “Austere Dawning” tepeden tırnağa şimdiden benim için özel hale gelmiş bir yapıt.

Her ne kadar “Draw Blood” için “Bu yılın en son çıkan güzelliği” anlamında kelimeler ifade etmiş bulunsam da “Austere Dawning” bu sıfatı ondan kapıyor ve benim için yılın en iyi 3 Black metal albümünden birisi oluyor.

Kapatmadan önce “Austere Dawning”in bir NoEvDia marifeti olduğunu ve bu şirketle çalışıp bir Black metal albümü yapan kişinin babam dahi olsa pamuklara saracağımı belirtmeden geçmek istemiyorum. Bu albümü dinlerken bunun bilincinde olmanızı ve NoEvDia’nın niceliğe değil de niteliğe önem verdiğini unutmamanızı isterim.

Başta da dediğim gibi şundan eminim ki “Austere Dawning” Black metal seven herkesin listelerini tekrar gözden geçirteceği kadar müthiş bir albüm. Listelerinizi paylaşmadan evvel mutlaka dinlemeniz gereken bir eser. Sakın kaçırmayın.