Bir müzik eserini ne kadar kolay tanımlayabilirseniz, sahip olduğu güzellikleri ne kadar kolay nitelendirebilirseniz o eser o kadar iyidir diye düşünüyorum. “Access All Worlds” tam olarak böyle bir albümdü ve kritiğini başlatırken albümü tanımlamak için kullandığım kelimeleri o an neden kullandığımı çok iyi hatırlıyorum.
Büyüleyici, şok edici, kederli ve huzurlu sıfatlarını “Access All Worlds”ün daha ilk şarkısı bitmeden zaten düşünmüştüm ve albümün kalanının da böyle olacağını anlamıştım. “Access All Worlds” için tam puan vermemin nedenlerinden biri de buydu; Uzun, karmaşık ancak çok kolay tanımlanabilir olmak.
IOTUNN, yeni albümlerini dört gözle beklediğim önemli gruplardan biriydi, grubun gitaristlerinden Jesper ile arkadaş olmuştum ve hemen hemen her ay yeni albümleri hakkında uzun sorular soruyordum. Hiç unutmuyorum hayatımın kötü günlerinden birisinin gecesinde yayınlanan Mistland şarkısını görünce heyecanlanmış ama dinleyince hayal kırıklığına uğramıştım.
“Kinship”e karşı beklentilerimi düşürdüğüm için albümü çıkar çıkmaz dinlemek yerine beklemeyi tercih ettim ve ilk başta sanki yeni öğrendiğim bir grubun albümünü dinlermiş gibi dinledim. Daha sonra ise “Access All Worlds”ü bir tur dinledikten sonra dinledim ama ne kadar dinlersem dinleyeyim “Kinship”e gerektiği kadar ısınamadım.
“Kinship” yetenekli ve üst düzey müzisyenlerin elinden çıktığı belli olan, çok kaliteli ve dinlemesi çok lezzetli bir yapıt ancak “Bir başyapıtın arkasından gelme sendromu” derdinden muzdarip maalesef. Neyi vadediyorsa, ne kadar keyif veriyorsa, neyi ne kadar doğru yapıyorsa yaptığı her şeyi “Access All Worlds”ün yaptığının yüzde 70’i kadar yapabiliyor bence.
Burada tek tek “Kinship”in neyi doğru neyi yanlış yaptığını kıyas usulüyle tek tek sıralamayacağım elbette fakat gözüme anında çarpıp albümü her dinlediğimde hissettiğim en büyük eksikliklerden iki tanesini belirtebilirim; Brutal vokal miktarının yetersizliği (bu IOTUNN’a has şok ediciliği çok fena baltalamış. The Tower of Cosmic Nihility’i efsaneler efsanesi yapan o azman vokaller bu albümde yerinde ve yeterince kullanılmamış) ve sound seçimi. Albümün sahip olduğu sound’un neticesinde hızla oraya buraya saldırmak isteyen enstrümanlar frenleniyor ve yeteri kadar dinleyeni (beni) memnun edemiyor.
Albümün güzel taraflarına gelecek olursam “Kinship”in bir IOTUNN albümü olmasının ve Jon Aldara gibi bir güzelliği bünyesinde bulundurmasının albümün en büyük özelliği olduğunu söyleyebilirim. Bu da demek oluyor ki ne düşünürsek düşünelim bir albümün IOTUNN albümü olması o yapıtın belli bir kalitenin üzerine çıkması için yeterli. Yani “Kinship” bir IOTUNN albümü olarak asgari düzeyde keyif verirken fazlasını yapmaya zahmet etmiyor.
“Kinship” belki de benim nezdimde “Access All Worlds” kadar övülesi bir albüm değildir ama kesinlikle iyi bir albüm olduğu da ortada. Ben albümlere puan verirken yapıldığı dönemi ve seleflerini önemli derecede işin içine katarak yapıyorum kendi değerlendirmemi, o yüzden “Kinship”i de en fazla şu kadarlık beğendim. Kesinlikle hayal kırıklığına uğramadım ama tam olarak beklediğimi de alamadım.
kimseye saygısızlık etmek istemeden, çok daha detaylı incelenebilinecek bir albüm olduğunu düşünüyorum.
brutali bir tık arttırıp, süreyi azıcık kıssalar mükemmel olurmuş, bu şekilde de çok çok iyi bir albüm.
Bir albümü değerlendirirken varsa bir mesajı bunu ne kadar güzel ve etkili iletebiliyor, bunu dinleyene geçirebiliyor mu yada daha önemlisi özgün bir ses çıkarabiliyor mu bu gibi donelere bakmayı tercih ederim. Bu minvalde son derece ayakları yere basan ve kolay muadil atayamadığım müzikalite sunmuş yine Iotunn. Bestelerden kompozisyon oluşturma konusunda epey mahir gitar işçiliği ve lirik yazımı var. Jón Aldará vokalini başta fazla tutmasam da zamanla alıştım. Bu albümle daha da bir sevdim ve Warrel Dane’i anımsatan duygu yoğunluğu sunup albümün parlayan unsuru olmuş kesinlikle. Hit şarkı desen birden fazla, balad desen var ve tek bir tane meh denecek şarkı yok.
Albümün genel olarak eleştirilen kısmı ise prodüksiyonun daha iyi olabileceği mevzusu. Katılmakla birlikte fazla büyütülecek bir sorun görmüyorum.
Access All Worlds’den daha zayıf değil kesinlikle ve yılın en iyi albümlerinden biri olarak görüyorum. Bu iki albümün kalitesinin üzerine koyabilirler ve bu kaliteyi sürdürebilirlerse büyük gruplar arasında yer edineceklerdir. Yürüyedurun canlar.
Süresi fazla mı uzundu, yoksa önceki albümden sonra benim mi beklentilerim tavandı bilemiyorum ama kesinlikle sıkıldım albümü dinlerken. Net bir geri adım grup adına.
Dünyanın en iyi debut albümlerinden biri ile diskografiye başlayan bir grup olmanın eziciliğini yaşıyor bence ‘Kinship’ Ancak düşününce bu albümün amacı zaten kendini aşmaktan ziyade yeni yelpazeler açmak kariyerlerinin adına. Açıkçası ikinci bir ‘AAW’ beklemek hata olurdu çünkü her ne kadar çok çok iyi olsa da o albüm bir progresif power metal karakterini yansıtıyordu. Bu albümle power etiketinden sıyrılmaları bana kalırsa doğru bir hamle. Dinledikçe değeri anlaşılan, bir önceki albüm gibi ilk anda şoke edemese de gayet dengeli bir albüm yapmışlar. Rahat 8 lik gözümde
“Access All Worlds” için yazdığım şu yorum bu albümde belirginlik kazanmış:
“Melodik death metal etiketine katılamayacağım. Metallum da grubun tarzına progressive melodic death metal demiş. Oysa nasıl death metale power veya klasik heavy kattığında ortaya çıkan şey ‘ekstrem power’ falan değil melodic death metal oluyorsa progressive power’a death öğeleri katmakla da bu müzik melodik death metale dönüşmez. Iotunn power’a death’ten net şekilde daha yakın bence. Zaten bu tarzı günün koşullarına uyarlayan bir avuç grup var, onları da death metal gibi farklı etiketler altında eritmeyelim! :)”
“Kinship”te kısmi bir düşüş gören birçok kişi bu durumu baz alıyor gibi görünüyor.
Erhan’a harfi harfine katılıyorum. Brutal kullanımının azaltılması benim de hoşuma gitmedi,müzikteki katman azalmış ya da öyle hissettiriyor. Dahası önceki albüm kadar eşsiz de hissettirmiyor. Eklemek istediğim tek şey şu, gitarcılık olarak da bi zayıflama var gibi geldi bana
Loading ...
kimseye saygısızlık etmek istemeden, çok daha detaylı incelenebilinecek bir albüm olduğunu düşünüyorum.
brutali bir tık arttırıp, süreyi azıcık kıssalar mükemmel olurmuş, bu şekilde de çok çok iyi bir albüm.
Ilk albümün yaptığını yapamayan bir albüm kesinlikle.
Bir albümü değerlendirirken varsa bir mesajı bunu ne kadar güzel ve etkili iletebiliyor, bunu dinleyene geçirebiliyor mu yada daha önemlisi özgün bir ses çıkarabiliyor mu bu gibi donelere bakmayı tercih ederim. Bu minvalde son derece ayakları yere basan ve kolay muadil atayamadığım müzikalite sunmuş yine Iotunn. Bestelerden kompozisyon oluşturma konusunda epey mahir gitar işçiliği ve lirik yazımı var. Jón Aldará vokalini başta fazla tutmasam da zamanla alıştım. Bu albümle daha da bir sevdim ve Warrel Dane’i anımsatan duygu yoğunluğu sunup albümün parlayan unsuru olmuş kesinlikle. Hit şarkı desen birden fazla, balad desen var ve tek bir tane meh denecek şarkı yok.
Albümün genel olarak eleştirilen kısmı ise prodüksiyonun daha iyi olabileceği mevzusu. Katılmakla birlikte fazla büyütülecek bir sorun görmüyorum.
Access All Worlds’den daha zayıf değil kesinlikle ve yılın en iyi albümlerinden biri olarak görüyorum. Bu iki albümün kalitesinin üzerine koyabilirler ve bu kaliteyi sürdürebilirlerse büyük gruplar arasında yer edineceklerdir. Yürüyedurun canlar.
Süresi fazla mı uzundu, yoksa önceki albümden sonra benim mi beklentilerim tavandı bilemiyorum ama kesinlikle sıkıldım albümü dinlerken. Net bir geri adım grup adına.
25.11.2024
@Seyfettin Dursun, 68 dakika bence oldukça uzun.
Dünyanın en iyi debut albümlerinden biri ile diskografiye başlayan bir grup olmanın eziciliğini yaşıyor bence ‘Kinship’ Ancak düşününce bu albümün amacı zaten kendini aşmaktan ziyade yeni yelpazeler açmak kariyerlerinin adına. Açıkçası ikinci bir ‘AAW’ beklemek hata olurdu çünkü her ne kadar çok çok iyi olsa da o albüm bir progresif power metal karakterini yansıtıyordu. Bu albümle power etiketinden sıyrılmaları bana kalırsa doğru bir hamle. Dinledikçe değeri anlaşılan, bir önceki albüm gibi ilk anda şoke edemese de gayet dengeli bir albüm yapmışlar. Rahat 8 lik gözümde
“Access All Worlds” için yazdığım şu yorum bu albümde belirginlik kazanmış:
“Melodik death metal etiketine katılamayacağım. Metallum da grubun tarzına progressive melodic death metal demiş. Oysa nasıl death metale power veya klasik heavy kattığında ortaya çıkan şey ‘ekstrem power’ falan değil melodic death metal oluyorsa progressive power’a death öğeleri katmakla da bu müzik melodik death metale dönüşmez. Iotunn power’a death’ten net şekilde daha yakın bence. Zaten bu tarzı günün koşullarına uyarlayan bir avuç grup var, onları da death metal gibi farklı etiketler altında eritmeyelim! :)”
“Kinship”te kısmi bir düşüş gören birçok kişi bu durumu baz alıyor gibi görünüyor.
26.11.2024
@Emre Görür, +1
Kesinlikle power metale daha yakın bir müzik. Kim olduğunu bilmeden dinlesem melodik death demezdim.
Erhan’a harfi harfine katılıyorum. Brutal kullanımının azaltılması benim de hoşuma gitmedi,müzikteki katman azalmış ya da öyle hissettiriyor. Dahası önceki albüm kadar eşsiz de hissettirmiyor. Eklemek istediğim tek şey şu, gitarcılık olarak da bi zayıflama var gibi geldi bana
albümü bir kere dinledikten sonra sürekli the tower of cosmic nihility dinliyorum.