8 Mayıs 2020 Polonya black metal sahnesi için enteresan bir gündü. Aynı günde hem ODRAZA’nın “Rzeczom”u hem de BIESY’nin “Transsatanizm”i çıkmıştı. ODRAZA’nın “Rzeczom”la nasıl bir etki yaptığını, albüm incelemesinin altındaki yorumlara bakarak görebilirsiniz. O zamana kadar sitede lafı geçmeyen bir grubun gördüğü en büyük ilgili görmüş, pek çok kişi için yılın albümü mertebesine yükselmiş bir albümdü ve etkisini bugün dahi gösterdiğini görebiliyoruz.

BIESY ise “Transsatanizm”le çok aykırı bir temayı, çok deneysel bir sound’la, acayip bir cüretkârlık ve kural tanımazlıkla işlemiş; black metalin sınırsızlığını, türün büyük oranda muhafazakâr kitlesine rağmen hem taşaklarını hem de takma memelerini sallayarak göstermişti.

ODRAZA’nın bir sonraki albümü salya sümük beklenirken, BIESY yeni çalışması “Golem”le nihayet huzurlarımıza çıktı. Sadece albüm kapaklarına bakarak bile başka kafalarda bir oluşum olduğu tahmin edilebilen BIESY, “Golem” adlı yeni çalışmasıyla yine akılları karıştırmaya; black metal ve death metalin çeşitli unsurlarını avangart, deneysel, sapkın, ruh hastası yaklaşımlarla suratımıza vurmaya gelmiş diyerek başlayalım.

Faustyna IHS Moreau enteresan bir arkadaşımız. Black metalin şok ediciliğini, death metalin eziciliğini ve genel anlamda metalin ekstrem tarafını türlü türlü yan unsurlarla, sample’larla, elektronik katmanlarla, efektlerle, kadın vokallerle, deli deli vokallerle ve daha geniş perspektifte tam anlamıyla aykırı bir üslupla işlemesinin yanı sıra, bu müziği gece hayatının rezillikleri, farklı cinsel yönelimler, queer’lık gibi çeşitli temaları yansıtmak için kullanıyor olması da kendisinin uçarılıklarından sadece bazıları.

Black metalin şok unsuru, çarpıcılığı, şaşırtıcılığı, tahrik ediciliği, provokasyon gücü zaten bildiğimiz bir şey olsa da BIESY’nin bunu standart black metal kitlesini de karşısına alacak bir imaj, duruş ve yaklaşımla yapıyor olması da bu projeyi ilginç kılan durumlar arasında. “Transsatanizm”, bunu son derece etkili biçimde yapmasının yanı sıra, türün dinleyicilerini ayrıştıracak düzeyde de rahatsız bir biçimde yapıyordu. “Transsatanizm”i beğenen kitlenin de beğenmeyen kitlenin de haklı gerekçeleri vardı ve bu zaten BIESY’nin amaçladığı ayrıştırıcı provokatif tavrın başlıca amacıydı.

“Golem”e baktığımızda, BIESY’nin aynı tavrı sürdürdüğünü görüyoruz. Albüm yine black metali bir araç olarak kullanıyor, yine rahatsız etmeyi amaçlıyor, yine ruh hastası düzeyde irite edici taraflara kayıyor. Kullanılan vokallerden tutun da uyumsuz notaların şahlanışıyla ortaya çıkan kaosa kadar albüm her açıdan son derece antipatik, son derece sevimsiz olmayı başarıyor. Amaçlanan da bu olduğundan, “Golem”in kendi ölçeğinde başarıya ulaştığını söylemek mümkün. Tüm bu açılardan BIESY yine beklenen BIESY.

Ne var ki Faustyna IHS Moreau, bana kalırsa bu albümde “Transsatanizm”in manyaklığını aşmak için biraz fazla çaba harcıyor. Bu bir negatiflik olarak görülmeyebilir, kimi dinleyiciler bu ekstra çabayı daha da rahatsız edici, dolayısıyla daha değerli bulabilir. Ancak bana kalırsa “Transsatanizm”deki özgünlük, şarkılardaki sapkınlığın altında yatan değer, sunulan psikopatlığın elle tutulurluğu “Golem”de aynı oranda ışıldayamıyor. Evet, yine manyaklık, yine ruh hastalığı, yine sapkınlık, ancak müzikal değer olarak bence “Golem”deki şarkılar “Transsatanizm”deki pek çok şarkı kadar uzun ömürlü olabilecek, akıllara kazınabilecek kalibrede değiller. İçi boş bir delirmişlik olduğunu söylemiyorum, ama bana kalırsa “Transsatanizm” daha değerli, daha altı dolu bir albümdü.

Bu bir önceki paragraf “Golem”in işlevsiz olduğu, karavana olduğu, içi boş olduğu anlamına gelmesin. BIESY kendi evreninde, Polonya’nın underground black metal ortamında değerli bir oluşum ve hâlâ da öyle olmayı sürdürüyor. Buradaki şeyi aşırı rahatsız edici, hatta dinlenemez de bulabilirsiniz, bence ona da laf edilemez. Ama en azından başka hiçbir şeye benzememesinden bile bir değer görmeyi, takdiri hak ediyor. Ben “Noc lekkich obyczajów”yi bayağı seven, “Transsatanizm”i ise çok fazla seven ve son beş yılın önemli albümlerinden biri olduğunu düşünen bir BIESY dinleyicisi olarak “Golem”i kısmen sevdim, kısmen ısınamadım. Grubun ayrıştırıcılık seviyesi düşünüldüğünde, belki birileri de “Transsatanizm”e ısınamamış, “Golem”e bayılmıştır.

Böyle bir ayrıştırma, polemik, provokasyon, iritasyon yaratabildiği için bile özel, en azından özgün bir proje olduğunu düşündüğüm BIESY “Golem”le beni kısmen yakalayabilmiş olabilir, ama bakarsınız bir sonrakinde yine “Transsatanizm” ayarında bir manyaklık yapıp yeniden hepimize etek giydirmeyi başarır.