Erhan Yiğit

Şili’nin son zamanlardaki Thrash metal ataklarından oldukça memnunum. 3 sene önce Demoniac tarafından piyasaya sürülen “So It Goes” sayesinde bol klarinetli progresif Thrash metal ile tanışmış ve bu fikrin hiç de fena olmadığını düşünmüştüm. Aynı grup geçen yıl yine çok nefis, meşakkatli bir albüm yapmış ve onu da bayağı beğenmiştim. Bugün ise Gökay’ın ayıktırması neticesinde dinlemeye koyulduğum Şili’li MAYHEMIC’in ilk albümünü mercek altına alıyorum.

Son zamanlarda albüm yapan veya tekli salan Thrash metal gruplarının (The Troops of Doom, Chemicide, Xion, Critical Defiance vs) son işlerine her zamanki gibi şöyle bir göz gezdirip akabinde inceden gözlerimi devirerek usulca kapatıyorum ve rotamı tekrardan Black ve Death metale çeviriyorum. O yüzden bugün burada bir Thrash metal albümü incelemesi yapıyor isem o albüm olmuş demektir arkadaşlar.

“Olmuş” derken elbette bir başyapıttan veya üstün kaliteye sahip bir albümden söz etmiyorum, seksenler nostaljisini her yönüyle günümüze getiren ve bu konsepti bir bütün halinde eksiksiz olarak yansıtan başarılı bir albümden bahsediyorum. Karşımızda “Toba”.

Kreator’ın ve Thrash metalin kilometre taşlarından olan “Extreme Aggression”u dinlerken sitede önerisini görüp hazır seksenlerin balgamlı, lanet kokan Thrash metali için kulaklarımı ısındırmışken dinlemekte gecikmek istemediğim “Toba” şaşırtıcı düzeyde “vay anasını” dedirten bir besteleme ve enstrümantal beceriye sahip; grubun gitaristleri Noctumbra ve Doom “Extreme Aggression”ın kayıt sürecini stüdyodan, “Nuclear Winter”ı ise yayınlanmadan 2 ay önce dinlemiş gibi ayrıcalıklı bir tavır ve bilgiye sahip.

Öyle ki bu albümün içerisindeki rif ve gitar solosu zenginliğinin gerçekten de çok yukarılarda olması bana TESTAMENT’in “The Legacy” başyapıtını ve DEMONIAC’ın yerinde durmayan, klasik müzik ekolü besteleme anlayışını anımsatırken, uğursuz ve badass havası ise yaptığı son iki albüm ile sitemizde hatırı sayılır miktarda takdire şayan görülen MIDNIGHT’ı hatırlatıyor.

Black Curse, Concrete Winds, Sijjin ve Grave Miasma gibi kendi türlerinin başarılı isimlerini çatısı altında tutan pek şeytani Sepulchral Voice etiketiyle çıkan “Toba” küçümsenmeyecek tam tersi bazıları tarafından göklere bile çıkarılacak düzeyde bir Thrash metal Nostaljisi sunuyor.

Seksenler Thrash metalini seven herkesin mutlaka kendine göre bir şeyler bulacağına inandığım “Toba”ya mutlaka göz atın, hele ki “KREATOR’ı ve SODOM’u çok sevenler kervanındanım” diyorsanız beğenmeme ihtimaliniz yok. Daha ilk albümüyle umut ışıklarını içimizde yakan MAYHEMIC ben eminim ki muhtemel ikinci albümüyle bu çıtayı daha da yükseğe çıkaracaktır.