Black metalin coğrafyalara ayrılma durumu gerçekten de çok ilgi çekici; Nasıl İsveç usulü Death metali ile Florida usulü Death metalini birbirinden ayırıyor, duyduğumuz ilk anda sadece tını farkını ayırt ederek ”Bu adamlar kesin şu mahallenin çocukları” diyorsak aynı şeyi son bir kaç yıldır Black metal özelinde de yapabiliyoruz.
Son 10 senedir Black metal gündemini fazlasıyla meşgul eden MGŁA, DEATHSPELL OMEGA ve BLUT AUS NORD gibi kendi yöresinin sound’unun inşasında çok önemli bir rol üstlenen gruplardan biri olmayı başaran MISÞYRMING ilkin ”Söngvar Eelds Og óreiðu” ile bu konudaki ciddiyetini kanıtlamış ve daha sonra malum ”Algleymi” ile sadece o senenin veya İzlanda Black metalinin değil komple Black metal sahnesinin en özel hamlelerinden birini gerçekleştirmişti.
“Algleymi” bir başyapıttı. Bence her yönüyle kusursuz, ne yaptığını bilen ellerden çıktığı aşikar, her şeyin yerli yerinde olduğu görkemli bir Black metal eseriydi. “Algleymi” hem bütünsel manada hem de parça bazında eksiği ve fazlası bulunmayan ve ikinci versiyonunun yapılması gereksiz bir albüm olduğu için ben potansiyel yeni albümün ”Algleymi”den daha sert, daha karanlık ve İzlanda Black metalinden daha fazla izler taşıyacağını düşünüyordum ve bu şekilde düşündüğüm için “Með hamri“nin ”Algleymi”nin üzerine çıkıp çıkmayacağını dert etmiyordum. Sonuçta bu gruptan gelecek olan şey öyle ya da böyle kalite kokacaktı.
“Með hamri“yi sadece kendi çerçevesinde değerlendirmek hem doğru hem de yanlış olur çünkü “Með hamri“ daha önce çıkmış hiç bir MISÞYRMING albümüne benzemiyor, çünkü “Með hamri“, ”Algleymi” gibi bir albümü yapan grubun albümü. Bu perspektiflerden baktığımızda gördüğümüz şeyler bizi bambaşka sonuçlara götürüyor; Nasıl ”The Long Defeat”i değerlendirirken olaya hem DsO hem de Black metal özelinde yaklaşmamız gerekiyorsa “Með hamri“ye de bence aynı şekilde yaklaşmamız gerekiyor. Çünkü “Með hamri“ hem bir MISÞYRMING albümü hem de kendisinden önce çıkmış bir ”Algleymi” gerçeği var.
“Með hamri“yi çıktığı gün, iş çıkışı gece yarısı mükemmel bir sisli hava eşliğinde bir miktar alkol ve tütünle dinleyebilme fırsatına nail olmuş bir kişi olarak albümün ilk bakışta abisi ”Algleymi” ile neredeyse en ufak bir alakası olmadığını ve ortaya konulan işin başka bir amaç doğrultusunda dizayn edildiğini söyleyebilirim; “Með hamri“ karakter ve sound olarak ”Algleymi”den ve daha önceki yapıtlardan bağımsız bir biçimde daha keskin uçlu, vurdumu oturtan, kapkaranlık ve daha sofistike bir yapıya sahip. Albümün play tuşuna çöktüğünüz anda Blackened thrash metal tarzında jilet gibi bir gitar sound’unun albüme hakim olacağını ve girişteki dur kalkların varlığından ötürü “Með hamri“nin ”Algleymi”ye kıyasla çok daha ağır ilerleyeceğini anlıyoruz.
”Algleymi” albümünün imzası olarak nitelendirdiğimiz melodilerin azlığı ve o yumuşak Rock’n Roll’vari gitar sound’unun bu albümde tersine evrilmiş olmasını olumlu ya da olumsuz olarak değerlendirmek imkansız zira MISÞYRMING Black metalin nasıl olması gerektiğine dair ortaya sürülen bütün stereotype’ları ”Algleymi” ile kapı dışarı ederken “Með hamri“de ise leş Black metal severlerin daha çok bayılacağı, son örneğini “Deiform” da gördüğümüz bir beste şeklini ve daha yaygın bir sound-karakter stilini kullanmayı tercih etmiş. Bu konuda beğenip beğenmemek tamamıyla dinleyicinin tercihine bağlıdır diye düşünüyorum.
“Með hamri“ her ne kadar çok kaliteli bir Black metal albümü olsa da başlığında MISÞYRMING yazısının bulunması “Með hamri“nin ortalamasının bir miktar düşmesine hatta duyuru sonrası arşa çıkan beklentinin büyük oranda karşılanamamasına neden oluyor. Evet, “Með hamri“ çok iyi bir albüm, bu yılın net en iyi Black metal albümlerinden biri bu kesin ancak albümü değerlendirirken de dinlerken de insan “Algleymi”nin coşkusunu, farklılığını ve epikliğini aramıyor değil doğrusu. Albüm tek başına çok çok iyi bir Black metal albümüyken işin içine” Algleymi” gerçeğini kattığımız zaman “Með hamri“nin tam olarak istenilen şeyi verdiğini söylemek zor olur. Bu da albümün “The Long Defeat” ile benzer bir kaderi paylaşmasına sebep oluyor.
Dediğim gibi albümü selefleriyle kiyasa sokmak da sokmamak da tamamen dinleyiciye kalmış bir şey. Eğer bir başyapıt olan, ikincisinin gelmesinin belki de imkansız hatta mantıksız olan “Algleymi” ile kıyaslarsanız “Með hamri“nin çok zayıf olduğunu görürsünüz ama pencerenin kanadını sonuna kadar açıp daha geniş bir açıdan bakarsanız “Með hamri“nin üstün bir albüm olduğunu görürsünüz bu sefer de.
Şahsım adına ben albümden son derece memnun kaldım. Zaten “Algleymi”yi geçmelerini veya aynı ayarda bir şeylerle gelmelerini beklemiyordum. O yüzden “Með hamri“yi çok sevdiğimi ve uzun süre de playlistlerimden eskik etmeyeceğimi söylemek isterim.
Neticede “Með hamri“ bir MISÞYRMING albümü olarak sadece iyi, bir black metal albümü olarak ise çok iyi.
Güzel bir kritik olmuş, albüm hakkındaki düşüncelerimin çoğunu yansıtıyor. Yazıda belirtildiği gibi Algleymi nasıl ki black metal stereotype’larını yıktıysa bu albüm de yeni bir Algleymi veya devamını bekleyenleri yıktı denebilir. MISÞYRMING sevecekseniz yaptığı işlerden dolayı değil, MISÞYRMING olduğu için sevin der gibi adeta.
Bugün de kritik gelmeseydi sövecektik zaar.
Şaka bir yana ‘Long Defeat’ benzetmesi çok yerinde olmuş.
Ben şarkı sonlarındaki gereksiz uzatmalara takıldım ama sanırım albümü şarkı şarkı değil de bir bütün olarak kurgulamak istediklerinden yapılmış.
@HaNNibaL, Harun, Cevdet fark ediliyor ama en çok Neşet Ertaş eksikliği zorluyor beni…dizi eski evreninden çıkmaya çalışıyor hissi veriyor. Mesela; samimi olsun diye senaristler tofaşçılarla yol kenarında oynatıyor oysa Behzat’ı siksen oynatamazsın falan filan bir dünya detay işte…
Albüm içinde benzer duyguları hissettim yada denk geldi bilmiyorum.
Misþyrming, son yılların en heyecen verici gruplarından biri olduğunu Algleymi ile kanıtlamıştı zaten. Sadece black metal değil, metal adına çıkmış en iyi işlerden biriydi. Yeni albümün en büyük handikapı Algleymi’den sonra çıkması. İlk dinlemeye başladığımda beklentiye girmememe rağmen biraz burun kıvırmıştım ama kötü bir albüm de yapmamışlar diye düşünmüştüm. Ama o kadar sinsice sokuldu ki albüm, kaçınılmaz olarak bağımlısı oldum. Algleymi’den farklı bir iş, daha bodoslama, bir miktar daha haşin bir şarkılar bunlar ki aslında grubun bu hamlesi de bence doğru. İkinci bir başyapıt çıkarmak (hem de üst üste) her grubun harcı değil. Sadece kritikteki puana katılamadım bana göre 7,5/10
Şimdi şunu düşünüyorum bu albüm kimilerine göre hayal kırıklığıydı ben öyle düşünmüyorum ama bu eleştirilerin nedenini çok iyi anlıyorum. Algleymi gibi bir metal harikasından sonra ne çıkarsanız muhtemelen hayal kırıklığı yaratacak cinstendi en azından o seviyede ya da daha iyi bir şey yapmadıkça. Algleymi’den daha iyi bir black metal albüm yapılabilirmi şüphelerim var. Şunu da düşünüyorum ve o yüzden hayal kırıklığı olarak değerlendirmiyorum başarılı bir albüm ama Algleymi beklemek de doğru olmaz ve albüme haksızlık olur. Zaten ikinci Algleymi vakasına tanık olsaydı ben Allah falan derdim bu arkadaşlara Black Metal tanrısı olarak tapınırdım.
Başyapıt sonrası gelen iyi albüm. Sadece o kadar. Algleymi’den sonra bu albümle ortalığı yıkıp geçeceklerini, uzun bir süre bu albümü konuşacağımızı düşünüyordum. Beklentiyi fazla tutmamak gerekiyormuş.
Benim için EIF sonrası çıkan bir Age of Excuse seviyesinde bile değil. Ama çok iyi albüm işte. Sadece beklentiler bambaşkaydı.
İlk dinlediğimde pek de aklıma kazınmamışt, biraz da vasat bulmuştum grubun potansiyelinin altında kaldığını düşünerek.
Ama zamanla çok içselleştirdiğim özel bir çalışmaya dönüştü bu albüm. Belki halen müzikal açıdan bir başyapıt değil ancak bendeki yeri bambaşka.
ÇEKİÇLE
PİŞMANLIKLA
@A.Karayazi, bende son şarkı bitmek üzere. Sırada Minenwerfer – “Alpenpässe”, ondan sonra da Medico Peste – “ב: The Black Bile” var. Daha iş çok, gece uzun, Belek’te beklenmedik şekilde yağmur, gök gürültüsü ve black metal…
@A.Karayazi, Bu albüm Algleymi’den önce çıkmış olsaydı ortalığın anasını avradını sikerdi. Misthryming öylesine büyük ki bir black metal harikası olan Meth Hamri bile grubun altında eziliyor.
Şu albümü yapmaya çalışıp da yapamayan bir sürü emekli black metal grubu var. Meth Hamri can oğlu candır. Algleymi kafanızıı karıştırmasın o başka mesele zira hiçbir metalci And Justice for All’u veya Countdown to Extinction’u abilerinden daha iyi değil diye yargılamıyor. Böyle bakmak lazım bence.
@Erhan, benim kafamı karıştırmıyor da, çok kişininin kafasını karıştırdığını düşüyorum. Demek istediğimi sen de söylemişsin, algleymi den önce çıksa sıkıntı büyüktü cidden.
Loading ...
Eline sağlık Erhan. Albüm hakkında çok benzer düşünceler içerisindeyiz.
Güzel bir kritik olmuş, albüm hakkındaki düşüncelerimin çoğunu yansıtıyor. Yazıda belirtildiği gibi Algleymi nasıl ki black metal stereotype’larını yıktıysa bu albüm de yeni bir Algleymi veya devamını bekleyenleri yıktı denebilir. MISÞYRMING sevecekseniz yaptığı işlerden dolayı değil, MISÞYRMING olduğu için sevin der gibi adeta.
Bugün de kritik gelmeseydi sövecektik zaar.
Şaka bir yana ‘Long Defeat’ benzetmesi çok yerinde olmuş.
Ben şarkı sonlarındaki gereksiz uzatmalara takıldım ama sanırım albümü şarkı şarkı değil de bir bütün olarak kurgulamak istediklerinden yapılmış.
Behzat Ç. Çekiç ve Gül ayarında albüm. Birşeyler eksik, yavan, eski tadı yok diyorsun ama izliyorsun.
21.12.2022
@Format C: For Cortex,
Ben diziyi baya beğendim eski tadı alıyorum açıkçası :) Sadece Harun ve Cevdet’in yokluğu hissediliyor.
Albüme gelecek olursak kritiğe sonuna kadar katılıyorum. İyi bir black metal albümü; fakat grubun seviyesinin aşağısında olmuş
21.12.2022
@HaNNibaL, Harun, Cevdet fark ediliyor ama en çok Neşet Ertaş eksikliği zorluyor beni…dizi eski evreninden çıkmaya çalışıyor hissi veriyor. Mesela; samimi olsun diye senaristler tofaşçılarla yol kenarında oynatıyor oysa Behzat’ı siksen oynatamazsın falan filan bir dünya detay işte…
Albüm içinde benzer duyguları hissettim yada denk geldi bilmiyorum.
Misþyrming, son yılların en heyecen verici gruplarından biri olduğunu Algleymi ile kanıtlamıştı zaten. Sadece black metal değil, metal adına çıkmış en iyi işlerden biriydi. Yeni albümün en büyük handikapı Algleymi’den sonra çıkması. İlk dinlemeye başladığımda beklentiye girmememe rağmen biraz burun kıvırmıştım ama kötü bir albüm de yapmamışlar diye düşünmüştüm. Ama o kadar sinsice sokuldu ki albüm, kaçınılmaz olarak bağımlısı oldum. Algleymi’den farklı bir iş, daha bodoslama, bir miktar daha haşin bir şarkılar bunlar ki aslında grubun bu hamlesi de bence doğru. İkinci bir başyapıt çıkarmak (hem de üst üste) her grubun harcı değil. Sadece kritikteki puana katılamadım bana göre 7,5/10
Með harmi baya güzel ya.
8,5/10
24.12.2022
@riser, +1
Ben bu albümü algleymi den daha çok beğendim, heralde bende bir anormallık var.
28.12.2022
@liquid, bence bir sorun yok çünkü gayet sağlam bir albüm.
Şimdi şunu düşünüyorum bu albüm kimilerine göre hayal kırıklığıydı ben öyle düşünmüyorum ama bu eleştirilerin nedenini çok iyi anlıyorum. Algleymi gibi bir metal harikasından sonra ne çıkarsanız muhtemelen hayal kırıklığı yaratacak cinstendi en azından o seviyede ya da daha iyi bir şey yapmadıkça. Algleymi’den daha iyi bir black metal albüm yapılabilirmi şüphelerim var. Şunu da düşünüyorum ve o yüzden hayal kırıklığı olarak değerlendirmiyorum başarılı bir albüm ama Algleymi beklemek de doğru olmaz ve albüme haksızlık olur. Zaten ikinci Algleymi vakasına tanık olsaydı ben Allah falan derdim bu arkadaşlara Black Metal tanrısı olarak tapınırdım.
Başyapıt sonrası gelen iyi albüm. Sadece o kadar. Algleymi’den sonra bu albümle ortalığı yıkıp geçeceklerini, uzun bir süre bu albümü konuşacağımızı düşünüyordum. Beklentiyi fazla tutmamak gerekiyormuş.
Benim için EIF sonrası çıkan bir Age of Excuse seviyesinde bile değil. Ama çok iyi albüm işte. Sadece beklentiler bambaşkaydı.
İlk dinlediğimde pek de aklıma kazınmamışt, biraz da vasat bulmuştum grubun potansiyelinin altında kaldığını düşünerek.
Ama zamanla çok içselleştirdiğim özel bir çalışmaya dönüştü bu albüm. Belki halen müzikal açıdan bir başyapıt değil ancak bendeki yeri bambaşka.
ÇEKİÇLE
PİŞMANLIKLA
Senin tek suçun Algleymi den sonra doğmuş olman…
02.03.2024
@A.Karayazi, tam şu anda çalışıyorum ve arkada “Algleymi” çalıyor.
02.03.2024
@Ahmet Saraçoğlu, ben de yorumu Algleymi dinlerken yazdım. Şu an devam ediyor hatta :)
02.03.2024
@A.Karayazi, bende son şarkı bitmek üzere. Sırada Minenwerfer – “Alpenpässe”, ondan sonra da Medico Peste – “ב: The Black Bile” var. Daha iş çok, gece uzun, Belek’te beklenmedik şekilde yağmur, gök gürültüsü ve black metal…
02.03.2024
@Ahmet Saraçoğlu, bende de sırada bekleyenler, dso – paracletus ve antaeus – condemnation. Allah yar ve yardımcımız olsun…
02.03.2024
@A.Karayazi, Bu albüm Algleymi’den önce çıkmış olsaydı ortalığın anasını avradını sikerdi. Misthryming öylesine büyük ki bir black metal harikası olan Meth Hamri bile grubun altında eziliyor.
Şu albümü yapmaya çalışıp da yapamayan bir sürü emekli black metal grubu var. Meth Hamri can oğlu candır. Algleymi kafanızıı karıştırmasın o başka mesele zira hiçbir metalci And Justice for All’u veya Countdown to Extinction’u abilerinden daha iyi değil diye yargılamıyor. Böyle bakmak lazım bence.
02.03.2024
@Erhan, benim kafamı karıştırmıyor da, çok kişininin kafasını karıştırdığını düşüyorum. Demek istediğimi sen de söylemişsin, algleymi den önce çıksa sıkıntı büyüktü cidden.