Çok ama çok uzun zamandır arsızlık düzeyinde bir tutarsızlık sunan ANNIHILATOR’ın yeni albümünden herkese kucak dolusu sevgiler. “Suicide Society” kritiğinde yeterince hırpaladığım ANNIHILATOR’ın bu defa bana sürpriz yapmasını ve albüme karşı olumlu duygular beslemeyi çok istiyordum. Zira ne “Metal”i, ne “Annihilator”ı, ne “Feast”i, ne de “Suicide Society”yi beğenmiştim ve artık bir ANNIHILATOR albümünü bir şeylere takılmadan sevmemin zamanı gelmiş de geçiyordu.

Adı “Metal” olan ve her şarkısında bir meşhur barındırarak ekmek yemeye çalışan bayık albümden ağzı yanmış biri olarak, Waters’ın “İlk iki albüm sularında olacak” diye yorumladığı “For the Demented”ı, sırf bu yüzden tedirginlikle bekliyordum.

Ne zaman bir müzisyen “İlk albüm ruhunu geri getireceğiz”, “köklere döneceğiz” dese, aklıma Fenerbahçe’nin sıkıntılı dönemlerinde basına servis edilen ancak akabinde hiçbir şeyin yoluna girmediği “Başkan takıma el koyuyor”, “Yönetimden Samandıra’ya çıkarma”, “Futbolcular saha dışında da birlikte vakit geçirecek”, “Futbolcu eşleri bir araya geldi”, “Volkan takımı topluyor” gibi göstermelik manşetler geliyor.

Waters’ın bu açıklaması dâhilinde, daha Twisted Lobotomy’nin girişinden “EEEElisın heelll”in girişindeki formülün bir türevini görebiliyoruz. Aynı şekilde bir sonraki One to Kill’de de The Fun Palace ve bir dolu ANNIHILATOR şarkısında kullanılan tarzda lezzetli bir rif renklendirmesi var.

Hayatının 1 yılını Kanada’da geçirmiş bir insan olarak, Kanadalıların biraz “şapşik” olabildiklerini söyleyebilirim. Bu asla bir denyoluk, aklı azlık, mallık falan değil; bilakis cidden süper iyi, yardımsever ve kimseye zararı olmayan insanlar. Ancak bu kimseye zararı olmama durumundan mı, hiçbir dertleri olmadığından mı bilmem, bazen biraz şapşik, tatlı bir şapşallık içinde olabiliyorlar (tam İngilizce ifadesi “goofy” ama Türkçesi tam oturmuyor). Dolayısıyla Jeff Waters’ın tüm bu ufak şaşkoluklarını, mal gibi söz yazmasını falan da buna yoruyorum. Yani artık buna yoruyorum. Son 4 albümde bu durum beni çok rahatsız ediyor ve ANNIHILATOR müziğini benimseyemez duruma getiriyordu. Özellikle Jeff clean gitar üstüne şarkı söylemeye başlayınca böyle etlerim çekiliyordu. Neyse ki artık bu durumu kanıksadım ve bu tür şarkı sözlerini Waters’ın tatlı mı tatlı, şaşkoloz bir Kanadalı olmasına veriyorum. Dolayısıyla da bu albümü, kimi sözleri görmezden gelerek değerlendirmeyi başarıyorum.

Devam edersek, “For the Demented”ı grubun çok çok uzun zamandır çıkardığı en iyi albüm yapan başlıca şey “Alice in Hell” veya “Never, Neverland”e öykünmesi falan değil, kendi içinde tutarlı olmayı başarması.

“Şu şarkıyla da şu tür dinleyiciyi yakalarız” formülünün angutluğuyla geçen albümlerin ardından, “For the Demented”da en azından bir bütünlük var. İlk iki albümün hatırlatıcıları var, hatta “Set the World on Fire”ı, “King of the Kill”i anımsatan tatlar dahi var, ama hepsinin ötesinde götü başı başka oynamaktan uzak, elle tutulur bir çalışma var.

Bu tutarlılık ve bütünlüklü olma durumu bir müzisyen veya bir grup için ciddi anlamda önemli, zira bunu sağladığınız zaman, ortaya koyduğunuz şeyin parçaları ayrı ayrı aşırı iyi olmasa bile, bir bütün olarak dinleyicide bir tatmin, bir memnuniyet yaratma ihtimaliniz de katlanarak artıyor. Dinleyici belki “ya burada X grubunun 10 yıl sonra çıkacak best of’una girecek pek şarkı yok” diye düşünecek, ancak albümü bitirdiğinde içinde “iyi bir albüm dinledim” hissi olacaktır.

“For the Demented”da bu var. Başka gündemler, başka hinlikler, kafa karışıklıkları olmaksızın yazılmış, baştan sona sürükleyici ve bir vücutta buluşmuş gayet iyi bir albüm var. Üstelik de aynı formülü veya hissi 45 dakika boyunca devam ettirmeden, Phantom Asylum gibi pek güzel denemeler ve tazelikler de sokarak.

Fenerbahçe yönetimi Samandıra’ya çıkarma yaparak, maaşları hemen yatırarak takıma moral vermeye çalışadursun, Jeff Waters bu kez gerçekten de kapaktaki şeytanın bacağını kırmış ve harbiden iyi bir albüm yapmış. “Schizo Deluxe”tan bu yana çıkan en iyi ANNIHILATOR albümünr, grupla arasına mesafe koyanlar da dâhil olmak üzere thrash metal severler es geçmemeli.