Oğuz Sel

Sayısı 1000’e yaklaşan black metal oluşumunu bulunduran Rusya’dan, çok fazla grubu takip ettiğimi söyleyemem. Komşusu Ukrayna ve komşusunun komşusu Polonya’nın, bu türde daha etkili olduğu ve tanıdık gruplar çıkardığı çok açık. 2016 yılında öylesine göz atıp yaptıkları işi belirli oranda beğendiğim, belirli oranda eleştirdiğim Gherzen, belli ki hazırladığım kritiği dikkatle okumuş ve yeni albümü “1881”te önceki albümde düştüğü hatalara pek yer vermemiş.

İlhamını tamamen Rus tarihinden alan Gherzen, önceki albüm kapağındaki gibi yokluk ve çaresizlik yerine bu defa, 1881 yılında suikast neticesinde öldürülen Rus Çarı II. Aleksandr’ın son yolculuğuna çıkmadan önceki fotoğrafına yer veriyor. Rus tarihi hakkında uzun uzadıya ahkâm kesecek derecede bilgi sahibi olmadığım için müteveffa devlet insanı için olumlu veya olumsuz bir şey yazmayacağım. Beri yandan eklemekte fayda görüyorum, grubun geçtiğimiz aylarda yayınladığı ve bu albümün de en iddialı eserlerinden “Гремучая ртуть” II. Aleksandr’ın suikastını konu alıyor.

Grubun nihai kadrosu konusunda net bir fikrim olmasa da son veriler, ekibe gitarist/basçı olarak katılan yeni bir müzisyenin olduğunu gösteriyor. Açıkçası Gherzen’in gayet dinamik ve dinleyeni sarıp sarmalayan riflerle dolu ilk parçasıyla güçlü bir giriş yapan “1881” albümündeki dönüşümü, bu arkadaşa bağlıyorum. Önceki albümün aksine çerçevesi iyi belirlenmiş kompozisyonlar, daha belirgin ve akılda kalıcı rif/melodi/sololar, yeni albümün bel kemiğini oluşturuyor. Bazen parçalara doğrudan eşlik eden bazense şarkıların girişini oluşturan akustik gitar bölümleri, yapıma ayrı bir derinlik kazandırıyor.

Benim albüm adına en sevdiğim noktaysa bazı black metal parçalarını tanımlarken kullandığım hızlı tempo-yavaş rif/yavaş tempo-hızlı rif formülünü başarıyla uygulamış olmaları. Az önce adını andığım ve albümde belki de en sevdiğim iş olan “Гремучая ртуть” bunun en güzel örneği. Şarkıyı döndürüp döndürüp dinlemeniz gayet muhtemel. Ondan önce gelen şarkının sonlarında ise Hypocrisy şarkısı “Fractured Millenium” tadı yakalamanız mümkün. Bu mini benzerlik, 2018’de grubun “Paradox” parçasını cover’layıp yayınlayan Gherzen’in ufak bir ilham/esinlenmesine işaret olabilir.

Şarkı tasarımı açısından grubun bayağı ilerlediği çok açık. “1917”de şikâyet ettiğim prodüksiyon sorunlarının yerinde yeller esiyor bu albümde. Hatta güçlü sound’un ve etkili kullanılan basların altını ayrıca çizmem lazım. Grup bu azmini ve yaratıcılığını sürdürürse üçüncü albümde asıl patlamasını gerçekleştirebilir, buraya not düşeyim. Eğer daha önce ilk albümlerini dinleyip Gherzen defterini bir daha açmamak üzere kapattıysanız, “1881” gruba bir şans daha vermeniz için oldukça iyi bir neden.