Fransa ve metal deyince aklımıza bin tane grup geldiğinin farkındayım. Adamlar özellikle son 10 yılda metalin karanlık tarafına ambargo koydular, adeta şov yapıyorlar. Ancak olayın black metal zehrini içermeyen tarafında da bir dolu harika grupla kulaklarımızı şenlendirmeyi sürdürüyorlar. Bugün bunların teknik/progresif death metal yapanlarından biri olan FRACTAL UNIVERSE’ten bahsedeceğiz.

Bahsetmekte olduğumuz “Rhizomes of Insanity” adlı ikinci albümünü Nisan ayında yayınlayan grup, neyse ki tesadüf eseri önüme düştü ve ben de düşünmeden verdiğim bu şanstan hiç pişman değilim.

FRACTAL UNIVERSE büyük oranda bilindik türde modern bir teknik death metal yapıyor. Akıllara OBSCURA ve kısmen GOROD gibi isimlerin gelmemesi neredeyse mümkün değil. Lakin FRACTAL UNIVERSE bir yandan da farklı sulara yelken açıp değişik atmosferler oluşturma yoluna gidiyor. Misal yer yer TOOL veya CYNIC benzeri dokunuşlarda bulunmayı ve elbette ki bunları teknik death metal düzlemine uyarlamayı başarıyor. “Flashes of Potentialities” gibi şarkılarda karşımıza çıkan clean’e yakın vokaller ve teknik dozu azaltılmış rifler sayesinde porgresif metal denebilecek değişken bir yapıya da bürünebiliyorlar.

Grubun fark oluşturabileceği başlıca olaylardan biri kesinlikle vokalleri. Misal bir OBSCURA’ya oranla çok daha değişken bir vokal karakterleri var. Hatta grup karşıma geçse onlara direkt şöyle derim: “Arkadaşlar, DARKANE’i sevdiğinizin farkındayım. Özellikle “Rusted Angel” dönemi DARKANE’i epey özümsemişsiniz. Bence öyle yani, bilmiyorum…” Eğer böyle bir şey yoksa ve grup mal mal bakıp “Qu’est ce que DARKANE?” derse, o zaman “DARKANE’in yaklaşık 20 yıl önce yazdığı türde nakaratlar yazıyorsunuz lan!” diye çıkışıp durduk yere azarlarım.

Azarlamam tabii, adamlar güzel müzik yapıyorlar ama ben yine de bunun tesadüf olmadığını düşünüyorum. Gitarist/vokalist Vince Wilquin’in nakaratlardaki bağırmalı/yarı melodik vokalleri çok net şekilde Lawrence Mackrory’nin “Rusted Angel”daki vokal tarzını yansıtıyor ve bu çok iyi, çok çok iyi bir şey. Zira bahsettiğim vokaller, gereken değerin verilmediği gruplar listemin ilk 3’Ünde yer alan DARKANE’in en lezzetli, eşsiz özelliklerinden biridir. Bu arada hakikaten DARKANE’in “Rusted Angel” albümünü dinlemediyseniz kesinlikle tavsiye ederim. 1999’da çıktı ama bugün çıksa bugün bile ortalığı ayağa kaldıracak düzeyde ileri görüşlü ve yaratıcı bir albümdür.

“Rhizomes of Insanity”de FRACTAL UNIVERSE’ün gayet üst düzey bir müzisyenlik sunduğunu görüyoruz. Ciddi anlamda iyi çalan müzisyenler ve zevk sahibi olduklarını gösteren rif, melodi ve düzenlemeleri var. Şarkılar bu tarz bir müziğe göre ortalamanın üstü bir akılda kalıcılık barındırıyorlar ve sayede albümü tekrar tekrar dinleme isteği duyuyorsunuz.

Bu durum doğal olarak hit olma potansiyeli taşıyan şarkılarla sonuçlanıyor. Zaten grup ve Metal Blade de bu yönde düşünüyor olacak ki albümden üç tane klip çekilmiş. 11 şarkılık bir teknik/progresif death metal albümünden 3 klip çekilmesi ancak OBSCURA gibi daha köklü gruplarda gördüğümüz bir şey. Demek ki Metal Blade FRACTAL UNIVERSE’e güveniyor, bence iyi de yapıyor.

FRACTAL UNIVERSE’ün diğer bir önemli artısı da teknik death metalin pek çok zaman eksik kaldığı kimi konularda gayet güçlü olması. Bunlardan biri atmosfer, diğeri ise groove. “Rhizomes of Insanity”de bunların ikisini de bulmak mümkün. Hem tüm şarkıları birbirine bağlayan bir hava var hem de gerekli kafa sallama ve dellenme altyapısı itinayla oluşturuluyor.

2019’u düşündüğümde öyle çok ahım şahım, akıllara durgunluk veren teknik death metal albümleri dinlediğimi hatırlamıyorum. “Rhizomes of Insanity” da böyle “oha lan bu nedir” denecek bir iş değil ama ortalamanın üstünde, kesinlikle özeli, dinlemesi zevkli, sürükleyici bir çalışma. Türü seviyorsanız bence dinlememeniz için hiçbir neden yok.