Oğuz Sel

Bu yıl black metal alanına damgasını vuran ülkelerden biri kesinlikle Almanya oldu bile. İmha Tarikat’ından Darkened Nocturn Slaughtercult’ına, Imperium Dekadenz’inden Verheerer’ine kadar buralarda ele aldığımız ve alamadığımız bir dolu grubun yine bir dolu iyi albümü geldi Almanya’dan. Açıkçası onların arasına Darkmoon Warrior albümü “Angels of Dirt – Beasts of Rebellion”ı da eklemekte bir sakınca görmüyorum. Efendim? Darkmoon Warrior da kim mi?

On parmağında on marifet bulunan ve bir dolu grupta boy gösteren Atom Krieg müstear isimli Andreas Hoffmann’ın liderliğini yaptığı bir oluşum Darkmoon Warrior. 1996’da kurulmuş olmasına rağmen 2006 çıkışlı ilk EP’sine kadar demo ve split’lerle idare eden grup, 2009 ve 2013’te birer albüm patlatarak piyasada varlığını göstermiş. Grubun müzikal karakteri ise albümden albüme değişikliğe uğramış. Daha sofistike black metal üreten grupları bir çatı altında toplayan W.T.C.Productions’tan çıkan iki albümden ilki, bu şirketin anlayışına daha uygun ve “ruhanî” iken ikinci albüm; alabildiğine açık sözlü (açılışı yapan şarkı “Fuck Off” daha ne olsun?), salaş, insanlığa ve insanlığın genelinin önem verdiği birtakım değerlere gizliden bir düşmanlıktan ziyade açık açık saldırı yapan bir profil çiziyor. Çok uzun isimli üçüncü albüm ise bu saldırının daha rafine ve derli toplu hâli esasen.

Steril, gıcır gıcır sound’a sahip black metal albümlerine orta parmağını göstermekten çekinmeyen “Angels of Dirt – Beasts of Rebellion” üç tane çok yıkıcı parçayla kulaklarınızda ve zihninizde derman bırakmamaya ant içiyor. Bu üç parçanın karakteristik özelliği, yapımın geri kalanında da bolca denk geleceğiniz şekilde acayip gaz rifler içermesi ve saldırganlığa yarım dakikalığına bile mola vermeden devam etmesi. Sonrasında gelen parçalar zaman zaman tempoyu düşürüyor ama şaşırtıcı ataklarla dikkatinizin albümde kalmasını sağlıyor. Bu esnada grup müzikal açıdan kılıktan kılığa bürünse de (“Svjatogor”un sonlarına dikkat) bir yolunu bulup pençe atmaktan, ısırmaktan, bunları yapamadığında ise acayip sesler çıkararak karşısındaki ürkütmekten geri durmuyor.

Nefes aldırmayan bir saldırganlık var albümde ve bunun baş müsebbibi, yapımı kulaklıkla dinlediğinizde etkisi birkaç kat artacak olan vokaller. İnsan irisi Atom Krieg kardeşimiz, öyle bir hönkürüyor, öyle bir bağırıyor ki parçaları dinlerken kimi zaman müziğin ses seviyesini azaltma ihtiyacı bile hissedebiliyorsunuz. Bu azaltma işlemini gayriihtiyari yapma nedeniniz ise vokalin ses yüksekliği olmuyor. Atom Krieg’in dinleyici üzerinde âdeta baskı kurma yönlü bir tavrı var ve bu bir süre sonra yıldırıcı olabiliyor. Vokalin yaptıkları, eli sürekli kırmızı tuş üzerinde duran ve o tuşa basmaya bayağı hevesli kadro tarafından üretilen riflerle birleşince yıldırıcılığın dozu artıyor da artıyor. Bunu negatif bir şey gibi dile getirsem de siz bana bakmayın, heriflerin yaptığı başlı başına bir başarı aslında.

“Angels of Dirt – Beasts of Rebellion” baştan sona mükemmel olan bir yapım değil tabii. Bunun bence yegâne sorumlusu uzun şarkı süreleri. Her zaman dediğimiz gibi çok iyi fikirlerle o kadar da iyi olmayan fikirler, aynı yerde kullanıldığı zaman müzisyenlerin emekleri de performansları da erozyona uğrayabiliyor. Albümde de gözlemlediğim bu. Şöyle düşünün, karşınızda hitabeti çok iyi olan biri var. Nükleer bombanın yıkıcı etkilerinden bahsediyor, örnekler veriyor, referanslar gösteriyor ama birdenbire söyleyeceklerini toparlayamayıp araya, anlattıklarıyla hiç ilgisi olmayan bir Temel fıkrası sıkıştırıp sizi konudan koparıveriyor. İşte Darkmoon Warrior, böylesine keskin olmasa da bazı şarkıların aralarına ufak tefek müzikal Temel fıkracıkları atıveriyor ama neyse ki bunlar uzun sürmüyor.

Kapağına tav olup da kurcaladığım albümlerden biriydi “Angels of Dirt – Beasts of Rebellion” iyi ki bakmışım diyorum açıkçası. Ufak tefek kusurlarına karşın black metal dinleyicilerinin deneyimlemesi gereken yıkıcı bir tecrübe ve albümden albüme kendini, daha yıkıcı bir müzik üretme noktasında geliştiren bir grubun, bundan sonraki işlerinin nasıl olacağını merak etmemiz için de güzel bir gerekçe.