Oğuz Sel

Son dönemde İngiltere’den iyice black metal grupları çıkıyor, PA sayfalarında da kritiklerini okuduğunuz Wode ve kendini son albümünde epeyce geliştiren Deitus bu gruplardan ikisi. Black metalin nispeten daha az dikenli taraflarında müzik üreten Valaraukar da İngiltere’den ve çok değil, 2018’den bu yana sahnelerde. Daha önce NNGNN (Nolti Nan Gana Nan Nolta) adlı oluşumda bulunan ikili, bu defa black/thrash sevdalarını Valaraukar çatısı altında sürdürüyor.

“Demonian Abyssal Visions”, türün belirleyicisi olan Celtic Frost ve Venom gibi gruplardan ilham aldığını belli eden, black metalin saldırgan yanlarını da alan bir yapım. Jilet gibi gitar tonları yerine daha thrash ayarında gitarlar, bas tonu yüksek kick’li davullar, bol reverb’lü vokaller, çok büyük sürprizler barındırmayan ve zaman zaman eşlik edilebilirlik düzeyine taşınan riflerle güçlendirilen parçalar, albümün özeti niteliğinde.

Benim albümde dikkatimi çeken unsursa başta tekdüze, öylesine yapılmış gibi duran vokaller. Black metal gruplarında aşina olduğumuz scream vokallerin yerinde yeller esiyor bu albümde. Hem gitar hem de vokalden sorumlu olan Vagath kişisi, şarkıları seslendirmekten çok karşısındaki kalabalığa bir manifesto okuyor gibi vokal yapıyor. Albümün sözlerine şu an itibarıyla ulaşamasam da vokaldeki bu tavrın, geçmişteki gruplara öykünme olmasından ziyade, NNGNN projesindeki gibi bilinçli bir seçim olduğunu düşünüyorum.

Albümün kapağındaki çift sütun sembolizmini ilk gördüğümde, karşımda; tütsü dumanından göz gözü görmeyen, karanlık güçleri memnun etmek üzere yapılan nümayişler içeren, iddialı bir müzik grubu ve sadık birer hizmetkârdan çıkan iç ürperten ve şaşırtan şarkılar bekliyordum işin açığı. 42 dakikalık albümde beni şaşırtan çok fazla şey olmadığı için kendi adıma hayâl kırıklığı yaşadığımı söylemeliyim. Şarkıların belirli bir seviyeye kadar tansiyonu yükseltip patlama yapamadan sonlanması da bu hayâl kırıklığında etkili maalesef. Evet, parçaların birçoğunda rif farklılaşmaları, ritim değişimleri, tempo dönüşümleri oluyor ama beklediğim atak ya da sürpriz 42 dakika boyunca gelmiyor.

Müzikal geçmişleri olan, farklı projelerde de beste yapmış adamların minik tatlı black metal patlamalarını neden bu albümdeki şarkılardan esirgediklerini anlamıyorum. Yine de çok karamsar konuşmayayım Valaraukar için; nihayetinde “Demonian Abyssal Visions” onların henüz ilk albümü. İlk albümlerinde “eh işte” kıvamında eserler üretip ikinci albümlerinde coşan nice grup var. Muhtemelen müzisyenler, önceki gruplarındaki bestecilik kimliklerinden sıyrılamadılar ve NNGNN’nin etkisindeler hâlâ.

Rahat dinlenebilir black metal albümleri arıyor, türe yeni yeni ısınıyorsanız, aradığınız albüm “Demonian Abyssal Visions” olabilir. Eğer zaten türün en acayip ürünlerini gördüyseniz, yenilik peşindeyseniz ve black metalin bol melodili örneklerini hayran hayran dinliyorsanız, yapım size hitap etmeyebilir.