KATATONIA’yı çok seviyorum. Her şeylerini seviyorum. Eski melodik zamanlarını da orta dönem buhranlı doom taraflarını da seviyorum, sonradan rock’a kayan hâllerini de daha progresif kafalara yelken açtıkları dönemleri de. KATATONIA’yı daha çok sevmemi sağlayan şey ise KATATONIA’ya benzer müzik yapmaya gayret eden ancak bunda muvaffak olamayan gruplar oluyor. Bu gruplar sayesinde KATATONIA’nın değerini daha da iyi anlıyor, grubu pamuklara sarıyorum.
Bu kez ortada biraz farklı bir durum var, zira bahsettiğimiz ve KATATONIA’ya benzer türde müzik yapan oluşum, yine eski KATATONIA elemanları tarafından kurulmuş. THENIGHTTIMEPROJECT adı altında yeni albümü “Pale Season”ı çıkaran gruba dair neler düşündüğümü şöylece anlatayım.
“Pale Season”ı ilk dinleyişimde duygu babında fazla bir şey aldığımı söyleyemem. KATATONIA/SOEN arası bir sound ve şarkı yazımı ile belli şekilde amaçlanan bir hüzünlü şarkı yazma düsturu vardı ve ilk dinlememde bunun içine fazlaca giremedim. Bazı anlarda sıkıldım, bazılarında “eh, fena değilmiş” dedim.
İkinci dinleyişimde “Pale Season”ın son zamanlarda dinlediğim en sıkıcı ve bayık albüm olduğuna karar verdim. Albüm gerçekten de bir yere varmıyor gibiydi ve bazı şarkıları geçmemek için kendimi zor tuttum. Üçüncü dinleyişimde bazı şarkıları direkt geçtim, dördüncüdeyse ilk üç dinlemede bir şey bulamadığım bazı şarkıların bazı yerlerinden hoşlandığımı hissettim.
Ama neticesinde albümle epey bir cebelleştim ve elamanlarından, KATATONIA referansından ve ne gariptir ki Debemur Morti’den çıkmasından ötürü başlangıçta çok sevmeye hazır olduğum THENIGHTTIMEPROJECT’i maalesef tutamadım.
Şimdi detaylara gireyim.
“Hound” gibi epey monoton ve merak uyandırmaktan uzak bir giriş yapan albüm, bu tekdüze havasını büyük oranda koruyor ve çoğu an “KATATONIA’nın sıkıcı hâli” olmaktan öteye geçemiyor diye düşünüyorum. KATATONIA’nın sıkıcı bir hâli olmadığına inandığımdan, THENIGHTTIMEPROJECT bana bu distopik durumu gösteriyor ve KATATONIA’yı daha da çok sevmemi sağlıyor.
Albümde ilgi çekici ve hissedilir anlar ile boş yapılan anlar bir arada kullanılmış. Misal “Anti Meridian” gayet iyi bir şarkıyken, kadın vokalli “Signals in the Sky”a tahammül edemiyorum. Pek çok şarkıda epey bir uğraş olsa da neticede beni yakalayamayan bir albüm oldu “Pale Season”. Bence grup yaratmak istediği kederi dinleyiciye tam anlamıyla aktaramıyor, bu da ortaya hüzünlü olmaktansa lezzetsiz bir sıkıcılık çıkmasına neden oluyor.
Tabii bunlar epey göreceli konular; benim fazla bir şey bulamadığım bir şarkı bir başkasını etkileyebilir. Yine de ben THENIGHTTIMEPROJECT’ten fazla etkilenmedim ve “Pale Season”ı bir daha baştan sona dinleyeceğimi sanmıyorum, hatta bunu yapmayacağımı adım gibi biliyorum.
Albüm kötü değil ama çok arada bir yerde duruyor ve bu da ister istemez onu sıkıcı kılıyor. Eminim bu yazıyı okuyup da albümü delice sevecek birileri vardır, maalesef o kişi ben değilim.
Hound ve Signals sarkilari cidden cok bayik fakat kalanlar gayet iyi. Ozellikle Final Light son zamanlarda dinledigim en akilda kalici sarkilardan biri. Agzima cok fena dolandi. 8 diyorum ben. Depresif rock seven herkes bir sans versin
Hound ve Signals sarkilari cidden cok bayik fakat kalanlar gayet iyi. Ozellikle Final Light son zamanlarda dinledigim en akilda kalici sarkilardan biri. Agzima cok fena dolandi. 8 diyorum ben. Depresif rock seven herkes bir sans versin