Oğuz Sel

Geçen günlerde canım fena hâlde Chalice çekti, açayım Spotify’dan “An Illusion to the Temporary Real”ı dinleyeyim dedim. Fakat o da ne, albümün yerinde yeller esiyor. Zaman zaman Spotify’da böyle şeyler görmeye alışkınım ama gotik/doom yapan Chalice’ın sevenleri için Spotify’daki varlığını sürdürmesini isterdim; artık eskisi gibi mp3’leriyle idare edeceğim.

“Tanıdık” olan Chalice’ı bulamayınca aynı isimli başka neler varmış diyerek diğer işlere göz atarken bugünkü konuğumuz olan Finlandiyalı melodik heavy metal grubu Chalice’a denk geldim. Her şerde bir hayır vardır hesabı, bir Chalice’ı kaybettim ama başka bir Chalice kazanmış oldum kendi adıma.

Kıyaslamak çok doğru olmaz ama türü benim gibi sıkı sıkıya takip etmeyenlerin bile keyifle dinledikleri Lunar Shadow (yeni albümüne çok az kaldı), Eternal Champion ve Sumerlands gibi görece yeni ama iyi heavy metal gruplarının izinden giden Chalice, türe şekil veren babalardan izler taşıyor. Iron Maiden’ından Dio’suna ve hatta Mercyful Fate’ine (basçı Satan’s Fall adlı bir grupta da çalıyor, bilmem anlatabildim mi) kadar birçok gruptan izler yakalayabileceğiniz “Silver Cloak” kısa süresine bir dolu melodi ve rif sığdırmayı başarmakla kalmayıp üstüne süresi iki dakikaya yaklaşan atmosferik bir enstrümantal eser de sunuyor. Açıkçası bu tarz bir enstrümantal parçayı duyduğum için gruba olan saygım ve bundan sonraki albümler için gruptan beklentilerim arttı diyebilirim, zira diğer iki parçadan çok daha farklı bir yapısı var ilgili eserin.

EP’yi dinlemeye başladığınızda işiteceğiniz boğukluk, amatörlük gibi duran bana göre bilinçli tercih edilen sound ve enstrümantasyon, yapıma farklı bir hava katıyor. Yaldır yaldır olmayan gitarlar, dominant ve şarkıları sürükleyen bas tonları, kıvamında ayarlanmış davullar, sanki 2019 yılında çıkan bir EP değil de 1970’lerde kaydedilmiş bir rock veya heavy metal albümü dinliyormuş hissini veriyor. Açıkçası eskilere ayılan bayılan bir adam olduğum için bu tarz bir sound’u kolayca benimseyip yapımı ekstra keyifle dinledim.

Tür fark etmeksizin bol melodili işlere ne denli tav olduğumu üç beş kritiğimi okuduysanız zaten biliyorsunuzdur. Chalice ve tazecik EP’si “Silver Cloak” da melodi arayışlarına yanıt veren, dinlemesi kolay ve keyifli, aralara serpiştirilen melodiler nedeniyle yer yer düşüncelere dalmanıza vesile olabilecek iyice bir iş. Grubun bundan sonraki işlerini merakla beklediğimi ve ekibi takibe aldığımı belirtir, gününüzün, “Parallel Path”in 4:28’inde başlayan solo gibi güzel geçmesini dilerim. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.