Oğuz Sel

Bir yıl, yolunda gitmeyen bir şeyleri değiştirmek için gayet uzun bir zaman. Hele Mesarthim gibi ilginç bir müzikle uğraşıyor, aslında yapmak istediğiniz şeyi, o anki heveslerinize feda etme riskiniz de bulunuyorsa ve bu hatayı, maalesef daha önce yaptıysanız, evet, bir senede bir şeyleri değiştirebilirsiniz.

Geçen sene çıkan Mesarthim yazısının özeti, yazının başlığındaki gibiydi. VST’lere boğulmuş, black metal unsurları epeyce törpülenmiş, akılda kalıcılık şöyle dursun akılda kalmaması için özellikle uğraşıldığı izlenimi veren parçalar “The Density Parameter” albümüne tıkıştırılmıştı. NASA’nın ilk kez paylaştığı kara delik fotoğrafının yayınlanmasının bir hafta sonrasında çıkan “Ghost Condensate”, Mesarthim’in yaptığı yanlıştan döndüğünü işaret etmekle kalmıyor, elektronik müzikle arası çok kötü olmayan ama black metalden de kafasını kaldıramayan müzikseverler için güzel bir müzik tecrübesi sunuyor.

Buralarda zaman zaman “Bu tür için şarkı/albüm süresi uzun…” diye ahkâm kestiğimi biliyorsunuz, bu defa Mesarthim de uzun süreli şarkı oluşturma işine, 2016 çıkışlı “The Great Filter” EP’sinden sonra geri dönmüş ve tam 20’şer dakikadan oluşan iki parçayla albümü taçlandırmış. “20’şer dakika” yazınca gözünüz korkmasın, parçalar kendi içlerinde küçük bölümlerden oluşuyor, bunu birkaç dinlemede kapıyorsunuz. Belirli bir kalıba göre yapılsa zulme evrilecek şarkılar; dönüşümler, başa dönüşler, vurucu noktaların belirli aralıklarla çalınması gibi unsurlar olunca bahse konu 20 dakikanın nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz.

Yapımda yüzümü güldüren en önemli nokta, müzisyenlerin VST’leri açıp “Dur şundan da biraz ekleyeyim, dur bundan da katıştırayım,” dememiş olmaları. “Ghost Condensate”te artık daha fazla müzik ve black metal, daha az sanal enstrüman kullanımı var. Hatta atmosfer oluşturmak ve şarkıları 20 dakikaya tamamlamak amacıyla kullanılan ses efektlerini ve aralara serpiştirilen mini “trance” etkilerini saymazsak elimizde sahte orkestrasyonlu iyice bir atmosferik black metal albümü var diyebiliriz. Kendi adıma favorim ikinci parça oldu zira daha başından itibaren ciddi bir müzikal doluluk içeren, zaman zaman hüzünlü anlar yaşatan şarkı, ucu yer yer bu topraklara uzanan melodiler de içeriyor. Muhtemelen tesadüftür tabii bu.

Mesarthim adına çok fazla beklentimin kalmadığı bir yapımın sonrasında böyle bir sürprizle karşılaşacağımı ve türün daha garip örneklerine sarıp döndür döndür dinleyen biri olarak Mesarthim’in yaptığı bir albümü bu kadar dinleyeceğimi tahmin ettiğimi söyleyemem. Yılın hit albümleri arasında sayabilir miyiz, bu konuda emin değilim ama “Ghost Condensate”in grup adına iyi bir devam albümü olduğunu rahatlıkla ifade edebilirim.