Ne tesadüftür ki iki gün arka arkaya Profound Lore’a çalışıyoruz. Dün PISSGRAVE’in rezilliklerini çarşaf çarşaf sayfalarımıza taşımışken, bugün de şirketten çıkan diğer bir yeni albüm olan VANUM – “Ageless Fire”ı inceliyoruz.

PISSGRAVE’in death metale bile meydan okuyan çirkinlikteki death metalinin aksine, VANUM’un black metali gayet ılıman ve kabul edilir şekilde benimseyen bir black metal anlayışı var. Grubun logosu, kapakları ve genel görsel yansımasından, VANUM’un derli toplu bir grup olduğu izlenimini edinebiliyoruz. Öyle şirret, korkutucu bir yanları yok ve black metali usturuplu şekilde sunuyor, olayı derinlemesine bir kalite düsturuyla ele alıyorlar.

VANUM’un gerçekten de eli yüzü düzgün bir black metal karakteri var. Atmosferi yerinde, tadı tuzu olan, keder üzerinden ilerleyip bunu göğüs kafesinde cayır cayır yanan bir isyana, duygu patlamasına dönüştürüyorlar. Grubun riflerinden acı ve öfke, melodilerinden keder ve çaresizlik, vokallerinden yitip gitme ve ızdırap damlıyor.

2015 çıkışlı ilk albümleri “Realm of Sacrifice”ta benimsedikleri nispeten sofistike hava, “Ageless Fire”la birlikte daha da ayyuka çıkıyor ve VANUM’un bu yarı bilge/yarı olgun black metal anlayışını güçlendiriyor. VANUM, organik bağları bulunan ASH BORER’ın atmosferik taraflarını anımsatan ılıman ve içten bir grilik eşliğinde, yer yer MGŁA’yı anımsatan tarzda keder hasatlarıyla hatlarını belli ediyor.

“Ageless Fire”ı dinlerken dikkatinizi çekecek ilk şey albümün ne denli organik, saf bir prodüksiyonu olduğu. Özellikle davul tonu anlamında albüm son derece canlı, gerçek, nefes alan bir yapıda. Bu sayede “Ageless Fire”ın karşınızda çalınıyormuş izlenimi vermesi sağlanıyor ve başta vokal olmak üzere tüm performanslarda hissedilen tutkuyla birlikte albüm güçlü bir bütünlük, yoğunluk ve denge hissine kavuşuyor.

“Eternity” gibi ikinci dalga black metal karakterli ve doksanları hatırlatan şarkıların yanı sıra, VANUM olayı kısmen AGALLOCH’a varan ve dinginlik içerisinde canımızı yakma amacı güden yerlere de vardırıyor. Atmosfer konusunda olayı sulandırmayan ve çatır çatır işini yapan grup, bu denge sayesinde albümün giderek yükselmesini ve değer kazanmasını sağlıyor. Ben yazıya sadece ikinci şarkı “Jaws of Rapture”ı koydum, ama size 10 dakikalık “Eternity” başta olmak üzere tümünü dinlemenizi öneriyorum.

VANUM “Ageless Fire”da, doksanlarda pastoral bir anlayışla ve çayır çimen tabiat bağlamında icra edilen kuzey black metalini, çok daha kişisel, öznel ve keder merkezli şekilde icra ediyor. Müzikal yönden kolay ısınılan ve benimsenen bu anlayış, grubun gri karakteri ve içten kederiyle birleşince gerçekten dikkate değer bir şeye dönüşüyor. Eğer black metalinizin illa şeytanlı cehennemli olması gerektiğini düşünmüyorsanız, derinlikli bir black metal arayışındaysanız, VANUM’a ve “Ageless Fire”a mutlaka şans verin.