Hangisi daha kötü bilmiyorum; 1989’da kurulup 30 yıl boyunca albüm çıkarmamak mı, yoksa bunca yıl sonra bu albümü bu kadar kötü bir kapakla çıkarmak mı…
Evet, FESTERDAY 1989’da kurulmuş ve o zamandan bu yana birkaç EP ve toplama çıkararak albüm olayına girmemiş ya da girememiş bir death metal grubu. Adını da konseptini de CARCASS’tan ödünç alan grup, HM-2 tatlı gitarları ile doksanlar başı İsveç death metali sularında dolanan bir duruş sergiliyor diyerek başlayalım.
FESTERDAY aslında …AND OCEANS olarak bildiğimiz ve özellikle “The Symmetry of I, the Circle of O” ve “A.M.G.O.D.” albümleriyle akıllarda yer eden Fin senfonik black/endüstriyel metal grubunun içinden çıkan bir oluşum. İki grubun gidişatına bakınca, FESTERDAY mi …AND OCEANS’dan yoksa …AND OCEANS mı FESTERDAY’den çıkmış biraz muallak olsa da, 30 yıl sonra ilk stüdyo albümünü çıkarabilmiş bu grubun aslında deneyimli isimlerden oluştuğunu söylemek mümkün.
FESTERDAY’in “Iihtallan”da yaptığı müzikte herhangi bir şaşırtmaç, bir sağ gösterip sol vurma falan yok (oooo “Left Hand Path”li kelime oyunu mu yoksa?). Net bir zombi death metali, NIHILIST’inden GRAVE’ine göz kırpan, okyanusun öteki tarafında AUTOPSY’ye bulaşan ancak INCANTATION gibi zehirli, kâbuslu olmak yerine Stockholm çürümüşlüğünde kalan bir duruş, FESTERDAY’in pisliğinin temelini oluşturuyor. “Control Not Your Soul” gibi şarkılarda hissedilen crust, hardcore punk havası da buna eklenince, FESTERDAY’in YAŞI İLERLEMİŞ adamlardan kurulu olduğunu daha bir hissediyoruz. Bu ne demek bilmiyorum ama bana mantıklı geldi.
“Iihtallan” sadece doksanların ilk yarısı çürük, iltihaplı İsveç death metal severlere hitap edecek bir albüm. Grup belli ki bu zaman diliminde biriken tüm şarkıları bir araya getirmiş ve böylesi bir albüm için inanılmaz uzun bir süre olan 52 dakikalık bir paketle bizlere sunmayı uygun görmüş. Yapılan müziğin 1000 yıl geçse de değişmeyeceği düşünüldüğünde, bunda herhangi bir sorun yok. Dinlemeseniz de olur mu, olur. Ama dinlerseniz de bir şey kaybetmezsiniz. Sonuçta İsveç, sonuçta death metal. Ne kadar kötü olabilir ki?
Kadro Kena Strömsholm: Vokal
Timo Kontio: Gitar
Teemu Saari: Gitar
Antti Räisälä: Bas
Jani Kuoppamaa: Davul
Şarkılar 1. The Last Night of the Earth
2. Edible Excrement
3. Tongues for Rotten Kisses
4. Kill Your Truth
5. Control Not Your Soul
6. Dreaming for the Dead
7. Vomiting Pestilence
8. Flowers of Bones
9. Flowers of Stone
10. Into the Void
11. Constructive Decomposition
12. Gravelove
13. The Human Race Disgrace
14. Your Saliva My Vagina
15. Let Me Entertain Your Entrails
16. Let Me Entertain Your Entrails (Redux)
Albüm baya kötü. Yüksek beklentilerle dinlemeye başlamıştım ama beklentimi zerre karşılamadı. Zorlama bir şekilde ortaya çıkmış hissiyatı veriyor.
Hemen hemen aynı günlerde çıkan Embrional ve Orthostat’ın albümleri çok daha iyi, Refusal da öyle. Daha ilk ay olmasına rağmen çok fazla alternatif var.
Aşağı yukarı tahmin ettiğim yorumlarda bulunmuşsun abi, kritik için teşekkürler.
Albüm baya kötü. Yüksek beklentilerle dinlemeye başlamıştım ama beklentimi zerre karşılamadı. Zorlama bir şekilde ortaya çıkmış hissiyatı veriyor.
Hemen hemen aynı günlerde çıkan Embrional ve Orthostat’ın albümleri çok daha iyi, Refusal da öyle. Daha ilk ay olmasına rağmen çok fazla alternatif var.
Aşağı yukarı tahmin ettiğim yorumlarda bulunmuşsun abi, kritik için teşekkürler.
Daha bir defa dinlememe rağmen çok zevk aldım. Herşey çok profesyonelce yapılmış. Tam isveç DM. Sound cezbedici.