Tunus; Kuzey Afrika’nın bir zamanlar Fransız boyunduruğunda kalmış ve Sahra Çölü’nün içerisinde kendi kültürlerini yaşayabilen yalnız ülkesi. Ülkenin çok iyi seslere sahip pop şarkıcıları bulunmakla birlikte Arap müziğinin etkisini içerisinde taşıyan caz ve rock yorumcuları da bulunmaktadır. Bu zenginlik içerisinde kalmış ve daha 20’li yaşların hemen başlarında olan gitarist Malek Ben Arbia tarafından kurulan ve “efsane” anlamına gelen Myrath, power-progresif metal müziğin son dönemdeki en iyi isimlerinden birisi olmaya aday.

Daha önceleri kendi kurduğu yerel gruplarda Death ve Symphony X şarkıları yorumlayan Malek, Fransa’da gitar eğitimi almasından sonra Myrath gibi yarı orijinal bir projeye merhaba dedi. Babasının desteğiyle daha küçük yaşlarda müzikle tanışan bu gitarist, yaşı ilerledikçe ve daha tecrübe kazandıkça adından söz ettireceğe benziyor. Çünkü bu yaşta yaptıkları pek sıradan şeyler değil.

Myrath’ın müziği power metal kalıplarında sıkışmış progresif öğelerin kaynaşması şeklinde duyulsa da aslında müziğin altyapısına yerleşmiş üstün teknikalite ve zengin melodilerin buluştuğu bir sentezi içerisinde barındırıyor. Symphony X’in son dönemlerdeki albüm sound’larından etkilenimler, Adagio’nun, Vanden Plas’ın, Dream Theater ve Kamelot’un yer yer Myrath’ın müziğine tesir edişi de bu sentez durumunu iyi açıklıyor. Evet, bu saydığım isimlerden etkilenerek bir sürü topluluk kurulmuştur ve ne yazık ki çoğunun melodi düzenekleri ve sesleri de birbirine benziyor. Ancak Myrath burada farklılığını kanıtlıyor. Bu farklılığın sebebi de beste içerisine yerleştirilmiş yoğun bir oryantal yapıdan kaynaklanıyor. Bu yapının içerisine ise bir mühendis titizliğinde öyle güzel öğeler eklenmiş ki Anadolu seslerine yakın olan bizlerin kalplerini çelebilecek düzeyde çok iyi şarkılar hazırlamışlar.

Gruba gelen yeni vokalist Zaher Zorgati’nin arabesk gırtlağı sonucunda inanılmaz nüanslar yakalanarak besteler daha da çeşitlenmiş. Geride sanki doğaçlama olarak takılan darbuka vuruşları ise bu çeşitliliği daha da arttırmış. Yurt dışı yorumlarında bu grubu Orphaned Land ile karşılaştırmak (şimdi değil) epeyce popüler olmuş durumdaydı ama gerçekten de Myrath’ın yaptığı iş takdire şayan ve gümbür gümbür geliyorlar. İlk albümünü 2007 yılında “Hope” ismiyle çıkaran bu topluluk ikinci albümü “Desert Call” ile progresif müziğin en iyi sitelerinden çok başarılı puanlar alarak 2010 yılına sağlam bir şekilde girdi. Prodüktörlüğünü Adagio’dan klavyeci Kevin Codfert’in yaptığı bu çalışma ile grup birçok progresif müzik yazarını da şaşkınlığa uğratmış.

“Desert Call” bir versiyonu Arapça diğer versiyonu İngilizce olan Forever And A Day ile başlıyor. Albüme ise Arapça versiyonunu koyarak daha iyi bir seçim yaptıklarını yazabilirim. Vokalist Zaher Zorgati’nin Arapça kelimelerle ve Arabik gırtlakla süslediği bu enfes şarkıda geleneksel yanında modern melodilerin ve modern söyleyiş tarzının iyi bir karışımına rastlayabiliyoruz. Gerilerdeki efektli darbuka vuruşlarının yanında Malek’in ne kadar da doğru bir tonlamayla gitar sound’u oluşturduğuna şahit oluyoruz. Hiçbir enstrümanın diğerini domine etmeyecek (özellikle klavyeler) şekilde ayarlanması da bir anlamda iyi bir prodüksiyon örneğini gösteriyor bize.

İkinci şarkı Tempests Of Sorrow yer yer Death etkilerini üzerinde barındırırken Zorgati’nin nakarat kısımlarındaki enfes gırtlak oyunları inanılmaz derecede iyi. Albümle aynı adı taşıyan darbukası bol “Desert Call”, oryantal ritimlerle başlayıp sizi nereye götüreceğini tahmin bile edemeyeceğiniz Madness, yaklaşık on bir dakikalık bir duygu şaheseri Silent Cries üzerinde konuşulması ve incelenmesi gereken şarkılar. Silent Cries son dönemlerde çokça yapılan uzun şarkı formatlarına iyi bir örnek ama bu şarkı tam anlamıyla Vanden Plas etkileriyle ve gitar sololarıyla ayrıksı bir kimlik çiziyor ve darbukalar her zamanki gibi susmuyor.

Bugün Türkiye’de fantezi müzik (aslında çok önceden beri bu tabir kullanılır) diye tabir edilen türün başka bir örneğini de Myrath Memories adlı şarkıyla bize duyurmuş oldu. Sonlarında yer alan gitar sololar ve koral vokaller çok nefis. Eğer oryantal melodilerden hoşlanıyorsanız bu şarkıyı defalarca dinlememeniz olanaksız. Albümün diğer bir canavarı da No Turning Back. Şarkının hemen girişindeki klavye melodisi size çok tanıdık gelecektir.

“Desert Call” üzerinde konuşulması gereken iyi bir albüm. Bu çalışma belki bazılarımızı çok etkilemeyecek ama unutmamalıdır ki böyle kayıtlar çok çıkmıyor. Çıkışı Orphaned Land’in son albümüyle yakın zamana gelen bu çalışma zamanla kendisini hissettirecek.

Zaher Zorgati sen insan falan değilsin.

Baha ÖZER