Oğuz Sel

Sabah saatlerinde gök gürültü yağış beklenen ve hava sıcaklıklarının şu günlerde en fazla 25 dereceyi gösterdiği Finlandiya’nın Oulu şehrinden hepinize merhaba.

Diyerek sözlerime başlamayı çok isterdim ama şu an klimayı kapattıktan birkaç on dakika sonra, kendi terimde kulaç atacak durumda olduğum bir memleketten yazıyorum bu satırları. Neyse ki bugünkü konuğumuz, sunduğu atmosfer sayesinde adeta denizin buz gibi sularından gelerek ortamın serinlemesini sağlayan Khanus ve ilk albümü “Flammarion”.

Son aylarda alabildiğine pislik black metal albümlerini ben, çirkin death metal albümlerini de Ahmet ele alıyor, biliyorsunuz. Bu defa da ben çirkin sayılabilecek ve yazdığım black metal gruplarının kafayı taktığı mevzulardan hareketle şarkılarını ve liriklerini şekillendiren bir şeyler yazayım dedim, umarım iyi etmişimdir.

Finlandiya’nın Oulu şehrinden konuğumuz olan Khanus, karartıp hafiften avangart sosuna bulandırarak yarattığı death metal şarkılarının seyrini ve vokal yapısını; okült, ezoterik ve zikredildiğinde aşırı derecede havalı duran diğer kelimelerin temsil ettiği mevzulara göre belirliyor. İlk dinlemelerde “Bu ne iptidai şarkı yahu!” demeniz mümkün olan ancak dinledikçe kendinizi, müziğin oluşturduğu döner merdivenlerden cehenneme doğru inerken bulabileceğiniz yapım, kendine has bir yapıda… Diyeceğim ama albümü ilk dinlememden itibaren zihnimde şekillenen tek bir grup oldu, o da Bölzer. Her ne kadar yaptıkları iş birebir aynı olmasa da yarattığı hissiyat ve boşlukta olma durumu epeyce benzer.

Darkthrone’un resmen başkalaştırılmış hâle getirildiği “The Serpents Harvest” şarkısıyla açılan albümün ikinci parçası, grubun niyetini şaşırtıcı oranda hızlı şekilde açık ediyor. “I AM, WE ARE” diyerek bilumum yerlere selam çakan ve ardından, Bölzer’in son albümünün kritiğinde de belirttiğim “Entranced by the Wolfshook” şarkısıyla kapışabilecek derecede gaz ve etkileyici “A Timeless Sacred Art” ile sağlı sollu girişerek “Çıkın gidin buradan, döverim seni, hepinizi döverim.” diyen grup, aynı gazı maalesef albümün geneline yayamamış.

Kendi adıma bunun ayarında bir iki iş daha olmasını çok isterdim ama sonraki şarkılarda grubun asıl olayı olan mistik, ezoterik, Şamanist formda parçalar karşımıza çıkıyor. Mistisizm temelli müzik yapan birtakım grupların yaptığı gibi kolaycılığa kaçmadan enikonu kompozisyonlar oluşturarak hem atmosferi güçlendiren konuyla ilgili enstrüman kullanımına yönelen hem de tüyler ürperten garip vokallere imza atan Khanus, teatral ve koral vokal tarafını da iyi kotarmış. Ayrıca belirtmeden geçmeyeyim, bu gibi gruplarda pek karşılaşmayacağımız üzere ekibin ana kadrosunda Meltiis kod adlı bir hatun var.

Genellikle ilginçli gruplara ev sahipliği yapan I, Voidhanger Plakçılı’ktan çıkan ve daha önce adını sanını bilmememe rağmen bundan sonra tüylerim ürpererek takip edeceğim Khanus, prodüksiyon tarafında da özenli davranmasıyla sunmak istediği müziği daha da güçlendiriyor. Tane tane anlaşılan enstrümanlar, şarkılara kendinizi kaptırabilmenizi sağlarken yaratılan geniş atmosfer, iyiden iyiye boşluktaymış gibi hissetmenize hizmet ediyor.

Grubu tanımak istiyor ve albümün özetinin hangi kıvamda olduğunu merak ediyorsanız, az önce bahsettiğim “A Timeless Sacred Art” şarkısıyla birlikte dinlemenizi önereceğim bir diğer eserleri, “Karanlık güçlerle sayı saymayı öğreniyorum.” temalı “Magick and Numbers” şarkısı. Şaka maka, sayıların gidişatını müzikle güzel uydurmuşlar, tebrik ederim. Buradan hareketle grubun size göre olup olmadığını rahatlıkla tespit edebilir, beğenirseniz albümü ve önceki EP’yi de devirirsiniz artık. Garipli, ilginçli, ürkünçlü başka albümlerde görüşmek üzere diyor, huzurlarınızdan ayrılıyorum.