Ashes of the Wake

Yeni neslin en popüler metal gruplarından biri tartışmasız Five Finger Death Punch. “Coming Down” isimli şarkılarına çektikleri ilginç klip ile kendilerini tanıyıp hastası olmuştum. Grup bu popülaritesini akılda kalıcı nakarat yazma konusundaki ustalığına borçlu. Grubun ilk albümü hariç (güzel şarkılar var fakat sound’u yüzünden genel olarak albümü pek sevmiyorum) tüm albümlerini severek dinledim, fakat bu grup hakkında beni en çok rahatsız eden şey şovenist tavırları ve bunun üstünden ekmek yemeye çalışmaları. Bu albümde yine aynı haltı yemeye devam eden grup, popülaritesi bitene kadar şovenizm üzerinden ekmek yemeye devam edecek gibi görünüyor.

Bu albüm öncesi grup için strestli bir süreçti. Vokalist Ivan Moody’nin bencil tavırları yüzünden grup defalarca dağılmanın eşiğinden döndü. 2015′de bir konserde Ivan Moody’nin grubun davulcusu Jeremy Spencer ile dalga geçmesinin ardından diğer üyelerin sahneyi terk etmesiyle çoğu kişi Five Finger Death Punch’ın dağıldığını düşünmüştü. Ben de dâhil. Fakat bu rezalet olaydan birkaç ay sonra “Got Your Six” isimli kaliteli bir albüm çıkardılar. Bu başarılı albümden sonra Ivan Moody’nin uyuşturucu ve alkol problemleri iyice arttı, tutuklandı. Konserlerde ayakta zor duruyordu. Sesi de iyice kötüleşmişti. Gruptan kısa bir süreliğine ayrıldı, arkadaşlarının telefonlarına bile cevap vermedi. Kısacası diğer elemanlarla arasına bir mesafe koyarak kafasını toparlamaya çalıştı. Yerine Tommy Vext gruba dâhil oldu. Eğer toparlanmasaydı Zoltan daha fazla dayanamayıp kendisini kovacaktı büyük ihtimalle. Tedavi gördükten sonra Ivan Moody’nin gruba geri dönmesiyle Five Finger Death Punch yeni albüm çalışmalarına başladı. Ivan Moody eskisinden daha iyi gözüküyordu. Sanırım bu uzaklaşma kendisine iyi gelmiş. Aralık 2017′de grup, “And Justice for None” isimli yeni albümünü Mayıs 2018′de çıkaracağını duyurdu.

Şahsen albümden pek bir ümidim yoktu. Çünkü şarkıların nasıl olacağını adım gibi biliyordum. “And Justice for None”ın bir önceki albümden pek bir farkı yok, hatta hiç yok. Albümdeki bazı şarkıları dinlerken mutlaka daha önce dinlemiş gibi hissediyorsunuz. Kısacası grup ortaya yeni bir şey koymak için pek uğraşmamış, hatta albümün ismini bile araklamış. Bu grubu daha önce dinlemeyen varsa grubun sound’unu Pantera, Slipknot ve KoRn karışımı olarak tanımlayabilirim. Özellikle vokalist Ivan Moody’nin scream vokalleri Corey Taylor’ın aynısı gibi duruyor. Back vokaller ise grubun basçısı Chris Kael’e ait.

Albümde enstrümanların rollerinden bahsedersek; Zoltan Bathory yine iyi bir iş çıkarmış, akılda kalıcı riffler ve sololar grubu ve albümü dinlenebilir kılıyor. Ivan Moody’nin vokaliyle de iyi bir uyum sağlıyor. Bas gitarist Chris Kael, yukarıda bahsettiğim gibi aynı zamanda back vokallerden sorumlu. Back vokalleri fena değil, bas gitar işçiliğiyse güzel. Davullar ise gösterişsiz ve sade. Grubun müziğini dinlerken davullar dikkatiniz bile çekmiyor. O derece sıradan ve gösterişsiz çalan bir davulcuya sahip grup.

Evet, Five Finger Death Punch’ın kendini tekrar ettiğinden bahsetmiştim. Fakat tüm bu yazdıklarıma rağmen “And Justice For None” çok kötü bir albüm mü? Kesinlikle değil. Akılda kalıcı nakaratlara sahip olan güzel gaz şarkılar barındıran bu albüm, aynı zamanda insanın uykusunu getirecek şarkıları da bizlere sunuyor.

Kısacası “And Justice for None”; Five Finger Death Punch’ı daha önce hiç dinlemeyenlerin çok sevebileceği, eski dinleyicilerinin ise dinlerken sıkılabileceği, şarkı atlayabileceği bir çalışma. Bu sefer yine bir şekilde ne yapıp edip paçayı kurtarmayı başardılar. Klipler izleniyor, albümler satıyor, fakat bir sonraki sefer bu kadar şanslı olacaklarını düşünmüyorum. Sonuçta çekirge bir sıçrar, iki sıçrar, peki ya üçüncü de? İşte orası kocaman bir soru işareti. Umarım Five Finger Death Punch bundan sonra aynı şeylerle önümüze çıkmaz, biz de aynı şeyler dinlemek zorunda kalmayız. Çünkü bu grupta kaliteli işler yapabilecek yetenek ve potansiyel fazlasıyla var.