Oğuz Sel

2016’nın son aylarında çıkan “In the Dungeons of Mind” albümünü, 2017’nin bahar aylarında ele aldığımız Ukraynalı tek kişilik black metal oluşumu Морок, bu defa “Carpathian Fullmoon Ritual” adlı EP’si ile PA sayfalarına konuk oluyor.

Yarattığı her albümde başarı çıtasını biraz daha yukarı taşıyan ama başkaca gruplar için de söylediğim “İşte bu be!” dedirten şarkılarla dolu albümü henüz ortaya koyamayan Морок’un bana göre en büyük yanlışı, iyi parçalarla vasat ve altı eserleri bir araya getirip albüm şeklinde sunmasıydı. Bu bakımdan yeni EP’nin bende yarattığı heyecan ve merak hayli fazlaydı. Neticede az sayıda şarkı olması hasebiyle zayıf halka kıvamındaki eserler, EP’de boy gösteremezdi hesaplarıma göre.

Evet, düşüncemde yanılmadım; Морок, eldeki en iyi parçaları alıp yapıma yerleştiriyor. Cilâdan ve abartıdan uzak, black metalin özünü yansıtan, bol yankılı ekolarla ve cayır cayır gitarlarla hazırlanan eserler, klavyeyle de destekleniyor. Şarkıların gidişatları çeşitlilik gösterdiği için en sondaki enstrümantal parçayı saymazsak 7 dakika ve üzerinde sürelere sahip eserler, kendilerini dinletmeyi başarıyor. Hatta şarkıların kimi bölümleri catchy sayılabilecek noktaları barındırıyor ki bu, çiğlikten taviz vermeyen bir duruşu temsil eden yapım için gayet önemli. Klavye desteğinden bahsetmiştim az önce, seçilen patch’lerin bazıları synth korodan oluşuyor. 1990’lar havasını bu sayede pekiştiren ve karanlık düzeyi bir kademe daha artan “Carpathian Fullmoon Ritual” özellikle ikinci şarkıyla hakikaten bir ritüel yoluna giriyor. Gerek sürekli tekrar eden kasvetli rif gerekse liriklerin gidişatı, Severoth kişisinin karanlık güçlere, mistisizme ve ezoterik işlere merakının ne denli ciddi olduğunu kanıtlıyor.

Морок’un uzun süren enstrümantal işlerine alışkın olanlar, EP’nin sonunda bulunan ritüel sonlandırıcı kafasındaki enstrümantal parçayı garipsemeyeceklerdir. Ancak ben zaten kısa sürecek EP için ilk iki şarkı ayarında bir şeyler olmasını beklerdim. İyi niyetle baktığınız zaman EP’nin kendi içinde bir mantığa oturtabileceğiniz eser, şüpheci yaklaştığınızda zaman doldurma ve EP’yi iki parçayla çıkarmaktan kaçınmaya bir kılıf olarak görülebilir. Ben her iki düşüncenin de arasındayım, doğrusunu Severoth bilir diyerek son paragrafa doğru geçeyim.

Şahsen EP’den memnun kaldığımı söyleyebilirim. Sound’daki gelişme, klavye kullanımı, tematik çalışmanın yarattığı olumlu hava yapımı değerli kılmış. Bunca albüm bolluğu arasında kendine ne kadar dinleyici edinir, ömrü ne kadar olur bilmiyorum ama “Carpathian Fullmoon Ritual”ın tek kişilik proje adına önemli bir eser olduğunu ifade etmeliyim.