Ant Arın Şermet

Günümüz müzik dünyasının en nevi şahsına münhasır ismi için Dave Grohl desek çok fazla karşıt görüş geleceğini sanmıyorum. 1994 yılında dağılan Nirvana’nın davulcusu olarak kendini dünyaya tanıtan Grohl, Nirvana öncesi Scream isimli bir grupta daha davul çalmaktaydı. Birden fazla enstrüman çalıp şarkı söyleyebilen Grohl bu yeteneğini Nirvana için çaldığı zamanlarda Kurt Cobain’e sunduğunda aldığı cevap “Ya davul çal işte boş ver gerisini.” tadında bir karşılıktı. O da Nirvana’nın yoğun takviminden kendine bile zor vakit bulunca bu planları rafa kalkmış arada şarkılar bestelemiş ama kullanmayı düşünmemişti ta ki Cobain’in ölümüne kadar.

Kendi anlattığı bir hikayesinde bu ölümün ardından yaşadığı travma sonrası kendisini yollara atmış ve serseri mayın gibi yaşamaya başlamıştı. Peki ne mi oldu sonra? İrlanda’da bir gün araba ile giderken kendisine otostop yapan bir çocuğun üzerindeki tişört şu an bu satırların ve yazılmamış birçok satırın nedeniydi. O tişörtün üzerindeki kişi ise Kurt Cobain’den başkası değildi ve işte bu “tesadüf” ona hayata geri dönmesi gerektiğini hatırlattı. Hikâyenin buradan sonraki kısmı 22 senede alınmış sayısız ödül, yapılmış birbirinden güzel albümler, verilmiş binlerce konser, kahramanı olunan milyonlarca insan…

2017 yılında Foo Fighters ve Dave Grohl için yeni bir meydan okuma zamanı gelmişti ve bu meydan okumaya vereceği isim “Concrete and Gold” oldu.

Grubun Youtube kanalında Concrete and Gold albümü için yapılmış 6 dakikalık bir Making of animasyon videosu var. Bu video yazının girişinde bahsettiğim nevi şahsına münhasır oluşunun küçük bir kısmı olarak gösterilebilir. Videoyu izlemenizi şiddetle tavsiye ederim ama eğer ‘Benim 6 dakikam çok kıymetli harcayamam’ ya da ‘Ya abi ne uğraştırıyorsun’ diyorsanız diye bir özet geçeceğim.

Dave, “Concrete and Gold”un çıkmasından 4 sene önce bir gün araba sürerken radyoda bir şarkıya denk geliyor, şarkının adı “the bird and the bee – Again & Again”. Dave, bu şarkıdan öyle etkilenmiştir ki “Adete aklımı kaçırmıştım. Elektronik caz, harika vokaller ve bugüne kadar duyduğum en sofistike melodiydi” diyerek nasıl kendini kaybettiğini göstermiştir. Ama şans o ya bu olaydan yaklaşık 1-2 ay sonra Hawaii’ye gittiğinde bir restoranda yemek yerken karşısında onu görür. O dediğim kişi ise bu şarkının sahibi, prodüktör ‘’ başkası değil. Dave o kadar heyecanlanmıştır ki adeta içinden 5 yaşında bir çocuk çıkmıştır. O heyecanla karşı masaya koşup “Sizin çok büyük hayranınızım, grup hakkında bir gelişme var mı?” diye klasik bir soru sormuş ve “Dağıldık dostum. Ama başka kayıt işlerim var mesela; Sia, Adele, Pink” cevabını almıştır. Dave ve Greg Kurstin yakın arkadaş olmuşlardır tanışmalarından kısa bir süre sonra ama Dave’in ve Greg’in yoğun takvimleri bir süre iletişimlerini kesmiştir. Bu süre zarfında neler mi oldu? Önce Sonic Highways albümünün dizisi çekildi,çekimler bittikten kısa bir süre sonra albüm çıktı, yetmedi büyük bir turne verdiler o da yetmedi İsveç konseri sırasında bacağını kırdı ve en sonunda nefes alabilecek bir aralık buldu. Dedik ya bu adam Dave Grohl biraz “sorunlu” birinden bahsediyoruz normal bir hayat planlaması beklemek hayalperestlik olur. O da bizi haksız çıkartmadı ve kimselere duyurmadan “Concrete and Gold”un kayıtlarına başladı. Tabii ki kendi istediği ve seçtiği bir prodüktörle…

Menajerine gittiğinde “Herkes onunla çalışmak istiyor,çok maliyetli saçmalama Dave. Ayrıca adam popçularla çalışıyor…” cevabıyla karşılaşınca çok önemseyip grubun yanına gitti. Gruba, Greg Kurstin adını duyurduğunda “O kim lan ?” cevabına “Sia, Adele vb. kişilerin albümlerini yapmış bir dahi” diyerek heyecanını gösteriyordu.

Videonun kalan 3 dakikalık kısmı ve albümün sürprizlerini bir tıkla öğrenebilirsiniz, daha fazlası spoiler içerikli yazıya dönüşür…

Albümün nasıl yapıldığını ve öncesini çok uzun tuttuğumun farkındayım.

Öncelikle albümün içeriğiyle ilgili söylemem gereken şey son 2 albümüne kıyasla hit potansiyeli olan şarkı azlığı. Hit potansiyeli olan şarkılar ise Run, The Sky Is A Neighborhood, Arrows ve La Dee Da. Gitar tonunu tamamıyla değiştiren grup, gümbür gümbür bas kullanımını da rahatlıkla anlaşılabilecek seviyede azaltmış. Foo Fighters’ın en Foo Fighters olmadığı albüm olabilir. Dave için önemli olan kendi istediği müziği yapmak, dinleyenlerinin ne beklediğinden çok, kendisinin ne beklediğini düşünen bir isim o. Bugüne kadar hep öyle oldu ama bu durum bu albümle iyice göze batıyor. Prodüktörün albümün üzerindeki etkisi yadsınamaz şekilde fazla ama insan daha Foo bir tınlama bekliyor ve bunu duyamamak da haliyle hayal kırıklığına sebep oluyor.

“Concrete and Gold”un en önemli şansı ise klip tercihleriydi. Bu tercihlerden biri Grammy ödülünü Dave’e kazandırmayı bildi…

Grammy ödüllü Run, Amerikalı teknik thrash/death grubu Revocation’ın The Grip Tightens klibinin tek yumurta ikizi denebilecek kadar benziyor. Esinlenme olabilir mi? Kim bilir, belki…

Foo Fighters gibi bazı grupları tek albümüne göre değerlendirmek haksızlık. Özellikle benim için yerini düşünecek olursam bir üst paragraf vicdan azabı sebebi ama ne yapalım dost acı söyler sevgili Dave Grohl. Yine de şunu biliyoru(m/z) ki bu albümü ve yapacağın albümleri bize değil kendine yapıyorsun çünkü sen hayatta kalmak için bu grubu kullanıyorsun. 1994 yılında İrlanda’da verdiğin karar 2017 yılında bu albümün olmasının sebebi daha doğrusu bu albümün böyle olmasının sebebi. George Orwell’ın meşhur 1984 kitabını yazarken esinlendiği kitabın yazarı Yevgeni Zamyatin “Biz” kitabında; “İnsan son sayfasına kadar ne olacağı bilinmeyen bir roman gibidir. Başka türlü olsaydı okumaya değmezdi.” der.

Dave Grohl’un ilerleyişi hakkında da bu alıntı idealdir bence. Bir sonraki adımını nasıl atacağını bilemiyoruz doğal olarak, o son sayfayı çevirene kadar bizlere sürprizlerini sunmaya devam edecek…