Oğuz Sel

Tanınmış grupların hiç de fena olmayan albümleriyle yıkıp geçtikleri 2017’nin, kıyıda köşede kalmış olmasına rağmen iyice albümlerinden birinin kritiğine hoş geldiniz.

Fransa’nın son yıllarda ne denli ciddi bir black metal saldırısı gerçekleştirdiğini henüz fark edemediyseniz, yalnızca PA’da yayımlanan Fransa etiketli black metal albüm incelemelerine şöyle bir göz atmanızı ve rastgele bir albümü dinlemenizi öneririm. Bu konuda kendimden gayet emin konuşmamı sağlayan gruplardan biri de Hyrgal ve albümü “Serpentine”.

Türdaşlarının birçoğu gibi insanın içine işleyen rif ve melodilerle donattıkları şarkıları, “Serpentine” içerisinde ardı ardına sıralayan Hyrgal, black metalin daha melodik taraflarında geziniyor. Kadrosunda eski Svart Crown ve Karne üyelerini de barındıran ekip, dağılmasının ardından geçen sene yeniden bir araya gelmiş ve anladığım kadarıyla ceplerinde biriktirdikleri esaslı parçalarla geri dönmüşler.

Özellikle “Till“ parçasıyla beni eski Taake dönemlerine götüren “Serpentine” hemen her anı kendi içinde ayrı bir güzellik taşıyan, genelde akıcı parçalar barındıran ve blast beat’lere sırtını dayayan bir yapım. Savaş çığırtkanlığı yapmayan gitarlardan dökülen notalar, çoğunlukla duygulu ve derin bir hava oluşturuyor. İnşa edilen parçaların Fransızca liriklerle desteklenmesi de bu havanın derinliğini bir kat daha arttırıyor.

Tapınmalı/dualı/ritüelli sözlere pek bulaşmayan albüm, daha felsefik yönlerde seyrediyor. Sound açısından çok güçlü olmayan ve basların biraz geri plana itildiği “Serpentine”, enstrümantal parçaları da bünyesine katarak, oluşturduğu kendine özgü atmosferi bir bakıma güçlendirmeyi amaçlıyor.

Ancak bunda ne kadar başarılı olduğu biraz tartışmalı. Birer parçadan ziyâde bir şeylere hazırlık ve giriş kıvamındaki enstrümantal parçalar, olmasa da olurdu kıvamında kalıyor.

Çıtayı geçen sene olduğu gibi bu sene de epey yukarı taşıyan türdaşlarının arasından sıyrılmaları için biraz daha akılda kalıcı parçalar üretmeleri gereken ancak ilk albümleriyle gelecek vadeden gruplar arasına adını yazdıran Hyrgal, bakalım ilerleyen yıllarda daha neler yapacak? Bir sonraki kritikte görüşmek üzere.