Fenriz tarafından yılın en iyi death metal albümü olarak seçilen albümün incelemesine hoş geldiniz diyerek söze başlayalım. Bahsettiğimiz ilk albümü “Dysangelium”u bu yıl içinde çıkaran Göteborglu grup ENSNARED, çıktığı şehrin hatırlattığı death metal gruplarına kıyasla çok daha çirkin, ücube, şekilsiz bir death metal sunuyor diyerek başlayalım.

Daha ilk notaları duyduğunuzda ENSNARED’in bir Dark Descent grubu olduğunu tahmin edebiliyorsunuz. Pislik, çirkinlik, tuhaflık ve hepsinin anlam bulduğu etkileyici bir görkem. Grup gerçekten de ne yaptığını bilen bir tavırla müzik yapıyor ve death metalin karambollü, buhranlı tarafını son derece iyi yansıtıyor.

ENSNARED’i dinlerken aklınıza gelmesi muhtemel gruplar, yine benzer anlayışlara sahip PROFANATICA, yer yer MORBUS CHRON, bir nebze eski TRIBULATION ve bir tutam da HORRENDOUS şeklinde özetlenebilir. Tonların kirliliği, riflerin pespayeliği ve genel sound’un baskınlığı sayesinde ENSNARED gayet bütünlüklü bir iş ortaya koymuş. Şarkıları dinlerken büyük oranda tekil şeylerden etkilenmiyorsunuz; örneğin “oha rife bak ulan yok artık” falan diyeceğiniz pek fazla an olmayacaktır.

Lakin bütününe bakınca, sunulan işin komple bir deneyim olarak sizi etkilemesi çok daha olası. ENSNARED; imajlarından da görüleceği üzere okült olaylara kendini kaptıran arkadaşlardan oluşuyor ve kökleri seksenlerin ikinci yarısından gelen, BLASPHEMY’lere dek uzanan bir pislik çukurunun günümüzdeki bekçiliklerini yapmaya can atan bu adamlar da amaçladıkları şeyi epey başarılı şekilde yapıyorlar.

“Dysangelium”da hissedilen çok net bir eski usul anlayışı var. Sadece eskilere öykünme anlamında değil, Fenriz’in bu albümü neden yılın en iyisi seçtiğini anlayabileceğim bir yoğunluk, çiğlik ve gerçeklik mevcut. Elemanların görünüşlerinden, fotoğraflarındaki 70′ler okültlüğüne dek, ENSNARED’in olayın mistik boyutunu zorladığını anlamak pek de zor değil.

Bunu yaparken acayip atmosferik işlere falan kaçtıkları da yok; büyük oranda yardırma, gitar tonuyla oluşan bir karabasan havası, davul kullanımındaki arkaiklik gibi etmenlerle albüm hiçbir şeyi başarmasa bile karakterli olmayı başarıyor.

İlk şarkısını duyduğunuz anda sizi bekleyen şeyi tahmin edebileceğiniz “Dysangelium”; death metalin okült tarafını sevenlere, Dark Descent’in genel grup tavrına aşina olanlara ve sunulan şeyin parçalarındansa, bütününe bakıldığında daha fazla lezzet almaya hazır olanlara önerebileceğim başarılı bir albüm.