Cemil Okumuş

1989-1995 aralığı pek çok efsane death metal albümünün çıktığı, death metal adına başka bir zaman dünya genelinde bu kadar verimli ve başarılı bir dönemin yaşanmadığı bir zamandı. Özellikle ABD’de Morbid Angel, Deicide, Obituary, Cannibal Corpse, Suffocation gibi gruplar bu dönemde death metale yön veren, hem geleneksel death metalin en iyi şekilde icra edildiği hem de death metalin alt türlerine öncülük eden en başarılı albümlerini çıkardılar. Yine bu dönemde boy gösteren Autopsy de müzikal anlamda oldukça başarılı ve görmezden gelinemeyecek bir death metal anlayışı ortaya koymuş fakat sözü edilen gruplar kadar ön planda olmamıştı. Buna rağmen hem death metali kendine özgü yansıtma biçimi hem de müziğinin istikrarı konusunda Autopsy, en önemli underground death metal grupları arasına girmeyi başardı.

California çıkışlı grup 1989′da çıkardığı ilk stüdyo albümü Severed Survival ile sadece tarzın belirleyicisi olan gruplardan biri olmakla kalmamış, aynı zamanda “death/doom” olayını da ortaya koyarak zamanına göre oldukça özgün bir iş ortaya koymuştu. Severed Survival daha o zamandan death metalin sadece basit bir şekilde sertlik ya da hızdan ibaret olamayacağını göstermiş, teknik imkanlar ve böyle bir tarz yaratmak konusunda ilhamın sınırlı olduğu zamanı da göz önüne alırsak underground müziği takdir eden insanlar adına oldukça göze çarpan bir iş ortaya koymuştu.

Autopsy, “Severed Survival”da her şeyden önce kendine has sound’u ile kendini ayrı bir yere koymayı başarıyordu. Özellikle kulak tırmalamayı amaçlamayan, distorsiyonun çok üst düzeyde olmadığı, kendini sürekli belirleyici unsur olarak ortaya koyup diğer unsurları gölgelemeyen ve albümün tüm başarısını kendisiyle sınırlandırmayan bir gitar tınısı vardı. Müzik basitçe sertliği ve agresifliği ifade etmenin çok ötesinde karanlığın, korkunun, vahşiliğin, hem hızın hem de yavaş ve hissedilir bir dehşetin death metal altındaki ifadesiydi. Albüm, parçalar içerisinde hem belirli bir şekilde devam eden hızlı bölümlerin hem de death metal için aşırı kabul edilebilecek yavaş bölümlerin benimsenen müzik anlayışı içinde istenen hissiyatı ve atmosferi yaratarak çok başarılı bir şekilde bir araya getirilmesinin bir örneğiydi. Böylece müzik hiç bir zaman dinleyiciyi sıkmıyor, müziğin kalitesi ve yoğun hissiyatı ile zevk içinde boğuyordu.

Riflerin hem karanlık hem de bu karanlığın kişiyi kötücül bir enerjiyle ele geçirmesi amacıyla düzenlenmiş olması, temposu düşük bölümler ve yaratılan karanlık atmosferle dinleyicinin adeta esir alınması, riflerin kendi iç yapısının, parça içerisinde riflerdeki değişimlerin ve tempo değişimlerinin sürekli bu atmosferi koruması, istisnasız her şey grubun amacına çok iyi hizmet eden unsurlar. Albümün en önemli yönlerinden biri de bas gitarın oldukça ön planda olması. Bas, ritim gitarla birlikte, hatta bazen sanki ritim gitar görevi görüyormuşçasına oldukça belirgin bir şekilde kullanılıyor. Bazı yerlerdeki bas gitar dokunuşları adeta ölümcül klavye dokunuşlarını andırıyor.

Sololar ürkütücü bir müziğin içinden dinleyiciye korkudan kaçamayacağını söylercesine ortaya çıkan sololar. Vokaller için vahşi ve korkunç demek yerinde olacaktır. Kişiye doğru yaklaşan acının ve yok oluşun habercisi olarak kişinin içine işleyen kişiyi karanlıkla bütünleştiren bir vokal. Davul da her zaman yaratılan atmosferi ve hissiyatı destekleyecek şekilde yerine göre şarkıların temposundaki iniş ve çıkışlara çok iyi ayak uyduran bir kullanıma sahip.

Autopsy tüm özgünlüğüyle teknik, brutal, basit anlamda geleneksel vs. olmanın çok ötesinde duran, her ne kadar kendi dönemindeki diğer önemli death metal grupları kadar piyasası olmasa da müziği anlamında her zaman son derece özel ve yeri başka her hangi bir grup tarafından doldurulamayacak, gerçek anlamda underground olmayı her zaman başarmış bir grup. Severed Survival da grubun kendine özgü yapısını çok iyi ortaya koyan, death metal dendiğinde adı anılması gereken bir albüm.