İnsanın hayatıyla ilgili önemli ve kalıcı kararlar alması çok sık rastlanan bir şey değil. Eğer ne yaptığınızı biliyorsanız, hayatın karşınıza çıkardığı şeylere mantıklı yaklaşabiliyor ve kontrolü elinizde tutma gayreti gösteriyorsanız, hepimizin bir kez deneyimleme şansına sahip olduğu bu kimine göre uzun, kimine göre kısa süreyi anlamlı şekilde değerlendirebiliyoruz.

THRESHOLD her zaman için belli bir kaliteyi ve üstünü yakalamış, gayet güvenilir ve ne yaptığını bilen bir progresif metal grubu. Teknik sihirbazlıktan ziyade şarkı yazımı tarafını yansıtmayı seven grup, bugüne dek çıkardığı her albümde THRESHOLD adını belli bir çıtanın üstünde tutmayı başardı.

Grubun yepyeni albümü “Legends of the Shires”, ilk paragrafta bahsettiğim türde bir hayat yolculuğunu konu eden bir konsept albüm. Çok sıradan günlük çatışmalardan, çok önemli sanıp kavgasını verdiğimiz, ancak birkaç ay sonra aklımıza bile gelmeyen küçük olaylardan, hayatımızın akışını değiştiren büyük çaplı değişimlere kadar, standart bir yaşam döngüsünü, iç hesaplaşmaları, darlanmaları, rahatlamaları, kısacası hepimizin tecrübe ettiği şeylerin benzerlerini konu eden bir albüm.

Albüme dair söylemem gereken birkaç önemli şey var. Bunlardan ilki, “Legends of the Shires”ın çok çok uzun zamandır dinlediğim en iyi çok uzun albümlerden biri olması. 40 dakikalık bir albümde bile bayabilen sayısız grup düşünüldüğünde, THRESHOLD’un 83 dakika boyunca ilgiyi canlı tutması, albümün dinleyiciyi kıvrandırtmayacak dinamikleri arka arkaya sunması gerçekten takdire şayan. Böylesi dev bir albüm yazdıktan sonra, “insanlar sıkılır mı, acaba gerçekten düşündüğümüz kadar iyi mi” sorularına sırasıyla “hayır” ve “evet” cevaplarını verebilmiş olmaları cidden çok yerinde bir kendine güveni gösteriyor.

“Legends of the Shires”, nakaratları başta olmak üzere son derece akılda kalıcı şarkılardan oluşan ve toplam 83 dakika süren 14 şarkı boyunca karşımıza bir tane bile yer doldurmalık şarkı çıkarmamasıyla hayret ettiren bir albüm. Belki müziğin genelinde baskın bir “oha artık, şu an gerçek bir başyapıt dinliyorum” hissiyatı yok, lakin albümün tamamı, evet tamamı kaliteyi hiç düşürmüyor ve çok kaliteli besteleri arka arkaya önümüze diziyor.

THRESHOLD’u dinlerken PINK FLOYD’u da, YES’i de anımsıyor, bu grupların aşırı karakteristik yapılarını THRESHOLD’un progresif metal anlayışıyla iç içe görüyoruz. Son olarak 1994’teki “Psychedelicatessen”de yer alan ve gruba bu albüm öncesinde tekrar katılan eski vokalist Glynn Morgan’ın çok iyi bir performans sunduğu albüm, Morgan’ın ses rengi ve vokal yorumu sayesinde yer yer işi seksenlerin hard rock’ına da sürüklüyor ve progresif rock ve metalin içine Bon Jovi’msi bir cayır çayırlık kaçırıyor. Lakin bunu tam kıvamında, müziğe baya bir artı katarak yapıyor.

Yine de “Legends of the Shires”ı kıymetli kılan asıl konu, başta da değindiğim süre/kalite oranının çok yukarılarda olması. Dünyanın en inanılmaz müziğini de yapsanız, 83 dakika, sadece işitsel bir şeye yönelik odaklanmanızı korumak adına cidden uzun bir süre ve hiçbir dış etken sizi engellemeden bu 83 dakikayı tamamlamanız da her dinlemede olabilecek bir şey değil, bunun farkındayım. Ancak albümü bir Ege sahilindeki 1,5 saatlik nefis bir gece yürüyüşü sırasında açıp dinlemiş ve bir an olsun sıkılmamış bir insan olarak, son şarkı Swalloved’un başındaki kuş sesleri ve piyanonun girmesiyle yüzümde ister istemez bir tebessüm belirdi.

“Legends of the Shires”, kendisini 79 dakika 6 saniyedir hiç durdurmadan dinleyen birini bu şekilde gülümsetebilen, mutlu eden, eli yüzü her anlamda düzgün bir albüm. Progresif metal titri altında anılsa da aslında tek amacının güzel müzik yapmak olduğunu belli eden, kapağı gibi ferah, taptaze ve içten bir albüm.