Lise çağlarımda thrash metal ile tanıştığımda farklı bir şeyler söyleyen grupların da olabileceğine dair umutlarım artmıştı. Dünyaya bakış açım gereği böyle gruplara ihtiyaç duyuyordum. Yani tamam; birçok grup nefret doluydu, baskıcı rejimlere ve dine saldırıyorlardı ama yine de bir şeyler eksikti. Bu iş daha teorize yapılsa nasıl olur acaba diye düşünüyordum. Henüz yalnızca birkaç metal grubu bilen biriydim ve takdir edersiniz ki bu yazıyı okurken “e x grubunu da mı bilmiyorsun?” diye sıraladığınız grupları bilmiyordum.
2001 yılında Akmar’da yeni çıkan kasetler arasından bulduğum ve daha ismini görünce beni tokat yemişe döndüren “Violent Revolution“, aradığım grubu bulmamı sağladı. Hemen birkaç ay içerisinde Kreator’ın tüm külliyatını edinmiş ve ezberlemeye koyulmuştum. Şimdiye dek ilk defa bu kadar açık ve net bir şekilde kapitalizme, dine, konformiteye saldıran ve işçi sınıfından yana tavır koyan bir grupla karşılaşıyordum. Bunu yaparken bir yandan da; “Biz müziğimizi böyle yaparız. Beğenmeyen siktirsin gitsin” diyebilecek kadar da gözü kara bir gruptu… 2001 senesi benim açımdan böyle devam ederken aynı sene gerçekleşen Rock the Nations’da daha taze fanı olduğum bu grubu izlediğimde ise ciddi bir beyin hasarı yaşadım. Evet arkadaşlar, aklımın bir bölümünü bu konserde yitirdim.
Kreator lirik yaklaşımının yanında müzikal deneyleri de çekinmeden gerçekleştiren bir grup oldu. Oldukça sert ve thrash metal dünyasında en üst listelerde yer alan albümlerden sonra “Renewal”, “Outcast” ve “Endorama” gibi cesur denemelerle kariyerine devam eden grup 2001 yılında thrash metal tahtına yeniden oturarak müzikal kariyerinde yeni bir yola girdiğinin de sinyallerini verdi. Özellikle “Enemy of God“ın yakaladığı başarının ardından oluşturdukları müzikal formülü her albümde kullanmaya başladılar. Bu durum Kreator’ın artık yalnızca bir thrash metal grubu olmadığını yeniden kanıtlamasını sağladı. “Pleasure to Kill” ve “Endless Pain” ile black metalin önünü açıp, thrash metal ve hatta gothic müziğe bile kayan grup artık melodik death metal alt yapısının üzerinde yükseliyordu.
Kreator’ın 2000 sonrası uyguladığı bu yeni formül kimi zaman tekrara düşmelerine ve özgün yapılarından uzaklaşıp yapılmış olanı bir daha yapmalarına sebep oldu elbette ancak grup bunu tüm kariyerine yaymadığı için bugün hâlâbirçok thrash metal severin tapındığı bir konumda… Kanımca iyi şarkılar barındırsa da diskografide zayıf bir yere sahip olan “Phantom Antichrist” bu formülizasyonun güzel bir örneği…
Şimdi Nucelar Blast’in Pasifagresif’e gönderdiği promoyu dinlerken düşündüklerime gelelim… Kreator 27 Ocak’ta çıkartacağı son albümünde yine yukarıda bahsettiğim formül üzerinden gitmiş ancak tabii ki kendi kimliğini ve öfkesini koruması albümü tekdüzelikten kurtarmış. Şarkı listesi, ilk şarkılar ve hatta albüm kapağı ilk yayınlandığında grupla ilgili yapılan eleştiriler genelde “bunca yıl sonra satanist mi oldular?”; “şarkı isimleri pek kötüymüş”; “şarkının neyi anlattığını anlamadık” minvalindeydi. Ben albümün tamamını dinlemeden bu konuda eleştiri yapmaktan imtina eden taraftaydım. İyi ki de böyle yapmışım. Albümün tamamını dinlediğinizde anlayacaksınız ki bu albüm, tüm dünyanın içine girdiği yeni kaos formunun ve toplumsal evrimin geldiği son noktanın bir ürünü… Grubun beyin adamı Mille Petrozza da bu konuda bir açıklama yapmış ve “özellikle Paris saldırısından sonra yaşadığı travmanın, insanın kötülüğünün çağlar boyunca nasıl geliştiğini ve bugüne geldiğini kendisine gösterdiğini” belirtmiş. Bu düşünce, albümün adını da eski Yunan tanrılarından biri olarak belirlemesine neden olmuş. Biz belki bombok bir coğrafyada, dini şiddeti çok uzun yıllardır özümseyen ve rönesans bile yaşamamış bir kültürün çocukları olduğumuz için farkına varamıyoruz ama dünyanın büyük bir kısmı bizim şu an içinde bulunduğumuz kaosun çok azını bile yaşadığında böyle dev travmalar geçiriyor.
Petrozza’nın yaşadığı da böyle bir travma olacak ki “şu anda din 20 yıl önce mümkün olmadığını düşündüğüm önem seviyesini geri kazandı” diye belirtmiş. Bu durumdan duyduğu kaygıyla da “Gods of Violence”ı yazmış.
Din karşıtı sözler yazmak, şeytanı yüceltmek bugün metal içerisinde çok kez işlenmiş ve hatta büyük ticari başarılar sağlamış bir klişe olsa da bugün bu klişelere hâlâ ihtiyaç duyduğumuz gerçeği de bir utanç olarak karşımızda duruyor. 2017 yılında dünyanın ömrünün ne kadar kaldığını artık neredeyse biliyorken; göklerde yaşayan ve hayatımıza müdahale eden bir adamın varlığına inanmak, hatta bu inanış uğruna zaten kurumuş mürdüm eriğine dönen dünyayı daha fazla yok etmek ne kadar klişeyse metalde din karşıtı sözler yazmak da bir o kadar klişe… Bu noktada daha farklı düşünen varsa lütfen şimdi bir Love Us or Hate Us açıp dinlesin. “Gods of Violence”da Petrozza’nın yaptığı da tam olarak bu klişeden bahsetmek olmuş. Ulus aşırı sermayenin dünyayı yeni bir yönden paylaştığını ve bu anlamda dinin hayatımızın ırzına geçmekte kullanılan kutsal bir pranga olduğunu büyük bir nefretle haykırıyor albümde… Hatta World War Now’da bu durumun, sonu getiren bir dünya savaşını çoktan başlattığını ve şu an içinde olduğumuz kaosun bu durumun bir yansıması olduğunu da çekinmeden söylüyor. Ayrıca salt bir din temasının işlenmediğini de Kreator’ı biraz tanıyan tüm dinleyicilerin tahmin edeceğini ümit ediyorum.
Albümün müzikal yapısına gelince… Öncelikle yine epik yönlerin öne çıktığı bir Kreator albümüyle karşı karşıya olduğumuzu söylemeliyim. Apocalypticon ile teatral bir açılış yapan albüm, World War Now ile agresif melodik death metal riflerini kafamıza çakıyor ve üst üste kaydedilen armonik gitarlarla daha katmanlı bir hâle geliyor.
Albümde Fleshgod Apocalypse’in 4 şarkı için hazırladığı orkestrasyon, bahsettiğim bu epik havayı daha güçlü hale getiriyor. Hem albümün hem de Kreator’ın son yıllarda yaptığı en sert ve harika şarkılardan biri olan Totalitarian Terror ise çok uzun süredir beklediğim bir Kreator şarkısı olmuş diyebilirim. Albümde ilk dinleyişte en çok dikkat çeken şarkılardan birisi de “Coma of Souls” dönemine göz kırpan rifleriyle Army of Storms olmuş. Çıkış şarkısı olarak belirlenen Gods of Violence’ın introsu için 12 yaşındaki bir kıza arp çaldırılmış olması da şarkıyı benim gözümde daha kötücül kılıyor. Bir marş gibi eşlik edilebilecek şarkılardan Satan is Real ise kendi başına bir başyapıt olmasa da albümün genel konsepti içerisinde anlam kazanan oldukça iyi bir şarkı.
Kreator ve grubun beyni Mille Petrozza, yıllardır müzikal açıdan çeşitli arayışlar ve denemeler içerisinde hareket ettiler. Ancak değişmeyen tek bir özellikleri vardı. O da her dönemde sıradan vatandaşı çok rahatsız edecek olan yol gösterici duruşları ve şarkı sözleri… Kimi zaman şeytanı överek dine saldırdılar, kimi zaman para babalarına ve patronlara küfrettiler, kimi zamansa ırkçılığa ve doğayı tahrip eden insanımsılara karşı durdular. Bu albümde de bu tavrı koruyarak kendilerine her zaman güvenebileceğimizi kanıtladılar. Hatta Side by Side’da homofobiye karşı ayağa kalkmamız gerektiğini salık vererek bu albümde de farklılıklarını gösterdiler. Yer yer thrash metal yer yerse death metal alt yapılarıyla çok fazla tekrara düşmeden ve sıkmadan “Phantom Antichrist”ın çok daha üstünde bir albümle 2017’nin en iyi albümleri listelerinde yerlerini üst sıralarda ayırttılar.
Kadro Mille ''Mille'' Petrozza: Gitar, vokal
Sami Yli Srnio: Gitar, geri vokal
Christian ''Speesy'' Giesler: Bas
Jürgen ''Ventor'' Reil: Davul
Şarkılar 01. Apocalypticon
02. World War Now
03. Satan Is Real
04. Totalitarian Terror
05. Gods Of Violence
06. Army Of Storms
07. Hail To The Hordes
08. Lion With Eagle Wings
09. Fallen Brother
10. Side By Side
11. Death Becomes My Light
kreator ve bu albüm hakkında daha güzel bir yazı yazılamazdı sanırım. albümü daha dinlemedim tabiki ancak ben de single ları dinleyip yorum yapma taraftarı değilim. satan is real ı şahsen pek beğenmemiş olsam da yazıda bahsedildiği gibi albümde çok iyi duruyor olabilir. yinede duyurulduğundan beri kötü olmayacağına inandığım bir alüm var ortada ve dinlemek için aşırı derecede sabırsızlanıyorum (hele bu yazıdan sonra). teşekkürler.
@Oiseaux, Albüm tam olarak beklediğim gibi muazzam olmuş. Hiç bir şarkı boş değil ve şarkılar birlikte çok güzel bir bütün oluşturmuşlar albümde. Phantom Antichrist de belli edilen yol bu albümde tam olarak oturtulmuş, melodik death metal altyapısı thrash a çok güzel yedirilmiş kanımca. Ayrıca belirmek istediğim diğer konu da sanki albümün ilk yarısına tepki olarak yapılmış ikinci yarı. İlk yarıdaki yakıp tıkmalı tema ikinci yarıda tamamen hüzünlü ve (kritikte belirtildiği gibi) Mille nin yaşadığı travmanın direkt olarak yansıması olan bir atmosfere yerini bırakmış. Özellikle bu hüzün havası Death Becomes My Light (şuan albümdeki favorim) ile öyle bir şaha kalkıyor ki bir an hala World War Now gibi bir şarkıyla başlayan albümü mü dinliyorum diye tereddüt etmedim değil. Yardırmalı thrash bekleyenler aradıklarını bu albümde bulamayabilirler ancak bol melodik soslu, epik oğlu epik ve duygulu işleri sevenler benim gibi tatmin olacaklardır. Kritikteki nota katılıyorum. 9/10
Müptelası olanlar olabilir fakat kafa şişiren bir albüm olmuş. Enstrümanlarla kaos yaratmak bana göre metal değil, Sanctuary’nin son albümü daha karakterli olmuş.
yayımlanan iki şarkıda vasattı.
kötü olan şarkıların albüm içinde iyi durması olayınada hiç inannmam.
yok öyle birşey :)
kreator death metalleşmeye ve melodikleşmeye başladığından beri daha önce yüzlerce kez yapılmış şarkılar yapmaya başladı.
bitirdi herif grubu.
yazık
@33 yaşındayım, arkadaşa katılıyorum ve arttırıyorum.
warbringer ın kurulduğundan bu yana çıkardığı her albümü kreator un çıkardığı son üç dört albüme tercih ederim.
çocuklar bu yaşlarında thrash dersi veriyor.
Silhouettes diye yeni bir şarkı yayınlamışlar Petrozza açıp onu dinlesin
Eğer bir kritikte albümün liriksel yapısı,albüm yazılırken nelerden etkilenildiği gibi konular olduğunda sevincimden yerimde duramıyorum.Böyle bir yazı gördüğüm başka bir gün deli çıkacağım kesin.
Ağzına,diline kalemine sağlık hocam.
Albümde 3 parçayı dinleyebildim.Şarkılardan ziyade tüm parçaların liriklerine bakma ihtiyacı içindeyim şu an.
Bir de bu adamların son 2 albümünde harmonik gitar melıdilerine hastayım.Satan is real parçası,tam da bu bahsettiğim harmonik gitar özeti
Spotify’da mevcut görünüyor albüm. Ayırca çeşitli mecralarda 3 disc mail order edition olarak da el altından edinmek mümkün (3. disk = ana albümdeki bazı şarkıların alternate versiyonlarından oluşuyormuş)…
Gods of Violence’ın introsu (klipteki değil albümdeki) bayağı Fade to Black değil mi ya. tamam 12 yaşındaki bir kıza arp çaldırılarak yazılmış ama kızcağız on saniye bildiğin Fade to Black çalmış :) kimsenin belirtmemesine şaşırdım sadece, buyrun: https://www.youtube.com/watch?v=UhOC8hNNra0#t=0m9s
albümü beğendim bu arada. bir tek Satan Is Real olmasaymış daha iyiymiş sanki. iki tane gaz thrash parçanın arasına sıkıştırılmış, bütünlüğü bozmuş.
Kamyon gider tor tor ne güzel bir albüm yapmışsın Kreator!
Phantom Antichrist direk kendine çeken bir albüm değildi fakat bu albüm ilk şarkılardan itibaren çekiyor ve devamını getiriyor. Saf Thrash Metal soundu arayanlar bulamayabilir belki fakat thrash ruhu diye bir şey varsa bunu yaşatan birkaç köklü gruptan biridir Kreator. Seviyoruz seni Petrozza. \m/
albüm çıkmadan önce Gods Of Violence ve Satan Is Real’ı beğenmemiştim, Gods Of Violence albümün bütünüyle birlikte dinleyince çok hoşuma gitti ama Satan Is Real’ı hala beğenmiyorum. bir tek o şarkı hariç albümde boş yok. Sepultura faciasından sonra ilaç gibi geldi. Petrozza yine üzmedi helal olsun.
Sonunda dinleyebildim. Vasatın altında bir albüm olmuş yine. Phantom gibi thrash metal olmayan melodi mastürbasyonu bir albümden sonra böyle bir albüm geleceğini tahmin etmiştim. Thrash Metalle alakası yok albümün. Heavy Metal’i Kreator’dan çok daha iyi yapan gruplar var. Enemy of God’a bakıyorum bir de son iki yapılan kötü albümlere. Arada o kadar fark var ki. Albümün hakkı: 10/4.5
@deadhouse, Tabi beğenmezsin saygı duyarım eleştirim ona değil de. Sitede yazdığın çoğu şeye yüzde yüz katılan bir insan olarak bu albüme Thrash Metalle alakası yok demeni gerçekten anlayamadım.
@Küçük Zenci, Şarkılar kulağa daha çok Heavy Metal gibi geliyor. Yine bol bol melodi. Bana göre Thrash Metal bu değil. Kreator bu hiç değil. Ritim bombardımanı gerekli. Cidden ben de sana sorayım. Enemy of God ile bu albümü teraziye koy. Bu albüm çok vasat kalmıyor mu? Kreator kendi içinde değerlendirilecek bir grup. Bu albümü yeni bir grup yapsa 8 verir, ooo iyi albüm bayağı derim. Ama Kreator gibi taşaklı Thrash Metal kralı bir grup yapınca bi siktirin gidin diyorum maalesef. Tabii bana göre. Başkası çok beğenebilir, saygı duyuyorum.
@deadhouse, Valla bro ben baya beğendim. Altta da aynısını yazdım hatta. Evet bir Enemy of God değil ama o kadar da vasat kalmıyor onun yanında bence. Hani Enemy of God’a 9,5 falan verirsem buna da 8,5 veririm. Phantom Antichrist’ten her halükarda iyi bence. Bir de her Melodic Thrash’e Heavy Metal diyeceksek işimiz var.
Kreator’un anti-kapitalist, anti-faşist, politik ve anti-din duruşunu seviyorum. Taş gibi albüm olmuş taşşşşşşş. Belki bir Enemy of God olmasa da Phantom Antichrist’ten bence daha iyi. Üstelik Phantom Antichrist’tteki melodilere benzer gitar işçiliği, bir bakıma onun devamı gibi, onun formülünü uygulamışlar ve Phantom Antichrist’in kendisinden daha iyi bir alaşım ortaya çıkmış. Bir de adamlar her geçen gün daha da agresifleşiyor. Bu yaşlardaki Slayer gibi bir çok thrash grubunun içi geçmiş, Tom Araya gibi bir çok ismin ahı gitmiş vahı kalmışken Mille Petrozza’daki bu enerji gerçekten takdire şayan. Valla helal olsun adam her albümde çıkartıp masaya vuruyor bu yaşta.
Albümün tek ve en büyük kusuru Satan is Real’in sırası. Tam World War Now ile gaz bir giriş yapılırken, Satan is Real gibi daha temposuz görece daha vasat bir şarkının henüz 2. sırada olması bence olmamış. Satan is Real’dan olsa olsa bir geçiş şarkısı olur, listede altlarda yer alır.
Albümdeki çok çok iyi ve üst düzey şarkılar: Totalitarian Terror, Gods of Violence, Fallen Brother
İyi şarkılar: World War Now, Army of Storms, Lion With Eagle Wings, Death Becomes My Light
Orta Şarkılar: Satan is Real, Hail to the Hordes
Olsa da olur olmasa da olur şarkılar: Side by Side
Mille Petrozza: Yorumsuz
Sami Yli Srnio: Gruptaki 2. kahraman. Kreator soundunu topyekün değiştiren adam. Melodilerinin hastayız dede.
Jürgen Ventor Reil: Grubun görünmez kahramanı. Arkadan arkadan sinsice çok büyük işler yapar. Bütün bir şarkının çatısını kendi belirler. Çok da iyi bir davulcudur severim.
Christian Giesler: Çok bir espirisini göremedik açıkçası. Belki de Kreator hiç bir zaman basların ön planda olmadığı bir grup olduğu içindir bilemeyeceğim. Neyse Kreator gibi bir grupta çalıyorsa iyi basçıdır diyelim ve çok takılmayalım.
Kütür kütür bir albüm olmuş. 2017′nin en iyilerinden biri olarak adını şimdiden listeye yazdırdı. 8,5 üzerinden 9 veriyorum.
petrozza o değerli kişiliği ile çeyrek asırı aşkın süredir “nasıl insan olunur?” isimli bölümde aynı hırçın ses tonuyla ders veriyor. gel gelelim kreator’un melodikleşmesi hoşuma giden bi detay değil. ama phantom’dan daha sikici bi albüm olduğu kesin.
30 yıldan fazla bir süredir Thrash Metal yapıpta hala her yeni albümde taze bir sound sunmak her baba yiğidin harcı değil. Thrash Metal pek dinleyen biri değilim ama Phantom Antichrist ile gelen melodik sound ile birlikte Kreator’dan gelecek her türlü haberi merakla bekler oldum. Genel olarak Phantom Antichrist’de olan melodik altyapı daha dolgundu ama onu her şarkıya yaymayı başaramamışlardı. Bu albümde ise o yapını her şarkıya enjekte etmeyi başarmışlar. Son 2 albümde İsveç, Örebro’daki Fascination Street Studios’da kayıt edilmiş. Yani, son 2 albümün sound olarak bir-birine devamı niteliğinde olması anlaşılır bir durum. Jens Borgen ve Tony Lindgren cidden mix/mastering konusunda çok güzel bir işe imza atmışlar. Enstürmanların kaos yarattığı anlarda bile kulağı yormayan bir zemin hazırlamayı başarmışlar. Bu arada lirikal kısım içinde bir ekleme yapayım. Kreator’un diskografisine hakim olmayan biri olarak şarkı isimleri ve kapağı görünce aklıma ilk gelen şey “Şu yaşta satanizm temalı albüm mü yapıyorlar?” düşüncesi olmamıştı, hatta aklımın ucundan bile geçmemişti. Yani, yıllardır dinlediği grubun düşünce anlayışını hala anlamayan varsa sorunu kendinde arasın.
(8.90/10, Toplam oy: 78)
Loading ...
kreator ve bu albüm hakkında daha güzel bir yazı yazılamazdı sanırım. albümü daha dinlemedim tabiki ancak ben de single ları dinleyip yorum yapma taraftarı değilim. satan is real ı şahsen pek beğenmemiş olsam da yazıda bahsedildiği gibi albümde çok iyi duruyor olabilir. yinede duyurulduğundan beri kötü olmayacağına inandığım bir alüm var ortada ve dinlemek için aşırı derecede sabırsızlanıyorum (hele bu yazıdan sonra). teşekkürler.
21.01.2017
@Oiseaux, Çok teşekkürler. Memnun kalacağınızı düşünüyorum.
26.01.2017
@Oiseaux, Albüm tam olarak beklediğim gibi muazzam olmuş. Hiç bir şarkı boş değil ve şarkılar birlikte çok güzel bir bütün oluşturmuşlar albümde. Phantom Antichrist de belli edilen yol bu albümde tam olarak oturtulmuş, melodik death metal altyapısı thrash a çok güzel yedirilmiş kanımca. Ayrıca belirmek istediğim diğer konu da sanki albümün ilk yarısına tepki olarak yapılmış ikinci yarı. İlk yarıdaki yakıp tıkmalı tema ikinci yarıda tamamen hüzünlü ve (kritikte belirtildiği gibi) Mille nin yaşadığı travmanın direkt olarak yansıması olan bir atmosfere yerini bırakmış. Özellikle bu hüzün havası Death Becomes My Light (şuan albümdeki favorim) ile öyle bir şaha kalkıyor ki bir an hala World War Now gibi bir şarkıyla başlayan albümü mü dinliyorum diye tereddüt etmedim değil. Yardırmalı thrash bekleyenler aradıklarını bu albümde bulamayabilirler ancak bol melodik soslu, epik oğlu epik ve duygulu işleri sevenler benim gibi tatmin olacaklardır. Kritikteki nota katılıyorum. 9/10
Şu ana kadar sadece Gods of Violence’ı dinlememe rağmen notumun 9′dan aşağı olmayacağı kesin.
Elim ayam titri, çıksın artık.
Müptelası olanlar olabilir fakat kafa şişiren bir albüm olmuş. Enstrümanlarla kaos yaratmak bana göre metal değil, Sanctuary’nin son albümü daha karakterli olmuş.
21.01.2017
@alperdem, aç o zaman onu dinle.
24.01.2017
@bahadır, karşı fikirlere açık ol bahadırcığım, dinliyoruz herhalde
yayımlanan iki şarkıda vasattı.
kötü olan şarkıların albüm içinde iyi durması olayınada hiç inannmam.
yok öyle birşey :)
kreator death metalleşmeye ve melodikleşmeye başladığından beri daha önce yüzlerce kez yapılmış şarkılar yapmaya başladı.
bitirdi herif grubu.
yazık
21.01.2017
@33 yaşındayım, arkadaşa katılıyorum ve arttırıyorum.
warbringer ın kurulduğundan bu yana çıkardığı her albümü kreator un çıkardığı son üç dört albüme tercih ederim.
çocuklar bu yaşlarında thrash dersi veriyor.
Silhouettes diye yeni bir şarkı yayınlamışlar Petrozza açıp onu dinlesin
22.01.2017
şahane kritik zaferciğim. yazıyı okurken marşlarla meydanlara çıkasım geldi.
22.01.2017
@ozgur, çık o zaman Özgürcüğüm.
bu thrash metal değil
10 numara kritik. Ellerine sağlık Zafer’im.
31.01.2017
@Başer Çelebi, Eyvallah Başer :)
Eğer bir kritikte albümün liriksel yapısı,albüm yazılırken nelerden etkilenildiği gibi konular olduğunda sevincimden yerimde duramıyorum.Böyle bir yazı gördüğüm başka bir gün deli çıkacağım kesin.
Ağzına,diline kalemine sağlık hocam.
Albümde 3 parçayı dinleyebildim.Şarkılardan ziyade tüm parçaların liriklerine bakma ihtiyacı içindeyim şu an.
Bir de bu adamların son 2 albümünde harmonik gitar melıdilerine hastayım.Satan is real parçası,tam da bu bahsettiğim harmonik gitar özeti
Spotify’da mevcut görünüyor albüm. Ayırca çeşitli mecralarda 3 disc mail order edition olarak da el altından edinmek mümkün (3. disk = ana albümdeki bazı şarkıların alternate versiyonlarından oluşuyormuş)…
oo, tanıdık kritik yazarı, gelsin eline sağlıklar :D
Gods of Violence’ın introsu (klipteki değil albümdeki) bayağı Fade to Black değil mi ya. tamam 12 yaşındaki bir kıza arp çaldırılarak yazılmış ama kızcağız on saniye bildiğin Fade to Black çalmış :) kimsenin belirtmemesine şaşırdım sadece, buyrun:
https://www.youtube.com/watch?v=UhOC8hNNra0#t=0m9s
albümü beğendim bu arada. bir tek Satan Is Real olmasaymış daha iyiymiş sanki. iki tane gaz thrash parçanın arasına sıkıştırılmış, bütünlüğü bozmuş.
Kamyon gider tor tor ne güzel bir albüm yapmışsın Kreator!
Phantom Antichrist direk kendine çeken bir albüm değildi fakat bu albüm ilk şarkılardan itibaren çekiyor ve devamını getiriyor. Saf Thrash Metal soundu arayanlar bulamayabilir belki fakat thrash ruhu diye bir şey varsa bunu yaşatan birkaç köklü gruptan biridir Kreator. Seviyoruz seni Petrozza. \m/
We’re one… Hail to the h💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀rd(e)s.
albüm çıkmadan önce Gods Of Violence ve Satan Is Real’ı beğenmemiştim, Gods Of Violence albümün bütünüyle birlikte dinleyince çok hoşuma gitti ama Satan Is Real’ı hala beğenmiyorum. bir tek o şarkı hariç albümde boş yok. Sepultura faciasından sonra ilaç gibi geldi. Petrozza yine üzmedi helal olsun.
albüm son derece güzel olmuş, başlıyor ve sıkmadan akıp gidiyor. almanlar hakkaten bir başka yau.
Sonunda dinleyebildim. Vasatın altında bir albüm olmuş yine. Phantom gibi thrash metal olmayan melodi mastürbasyonu bir albümden sonra böyle bir albüm geleceğini tahmin etmiştim. Thrash Metalle alakası yok albümün. Heavy Metal’i Kreator’dan çok daha iyi yapan gruplar var. Enemy of God’a bakıyorum bir de son iki yapılan kötü albümlere. Arada o kadar fark var ki. Albümün hakkı: 10/4.5
03.02.2017
@deadhouse, Tabi beğenmezsin saygı duyarım eleştirim ona değil de. Sitede yazdığın çoğu şeye yüzde yüz katılan bir insan olarak bu albüme Thrash Metalle alakası yok demeni gerçekten anlayamadım.
03.02.2017
@Küçük Zenci, Şarkılar kulağa daha çok Heavy Metal gibi geliyor. Yine bol bol melodi. Bana göre Thrash Metal bu değil. Kreator bu hiç değil. Ritim bombardımanı gerekli. Cidden ben de sana sorayım. Enemy of God ile bu albümü teraziye koy. Bu albüm çok vasat kalmıyor mu? Kreator kendi içinde değerlendirilecek bir grup. Bu albümü yeni bir grup yapsa 8 verir, ooo iyi albüm bayağı derim. Ama Kreator gibi taşaklı Thrash Metal kralı bir grup yapınca bi siktirin gidin diyorum maalesef. Tabii bana göre. Başkası çok beğenebilir, saygı duyuyorum.
06.02.2017
@deadhouse, Valla bro ben baya beğendim. Altta da aynısını yazdım hatta. Evet bir Enemy of God değil ama o kadar da vasat kalmıyor onun yanında bence. Hani Enemy of God’a 9,5 falan verirsem buna da 8,5 veririm. Phantom Antichrist’ten her halükarda iyi bence. Bir de her Melodic Thrash’e Heavy Metal diyeceksek işimiz var.
Neyse senin düşüncen bi şey diyemem.
Kreator’un anti-kapitalist, anti-faşist, politik ve anti-din duruşunu seviyorum. Taş gibi albüm olmuş taşşşşşşş. Belki bir Enemy of God olmasa da Phantom Antichrist’ten bence daha iyi. Üstelik Phantom Antichrist’tteki melodilere benzer gitar işçiliği, bir bakıma onun devamı gibi, onun formülünü uygulamışlar ve Phantom Antichrist’in kendisinden daha iyi bir alaşım ortaya çıkmış. Bir de adamlar her geçen gün daha da agresifleşiyor. Bu yaşlardaki Slayer gibi bir çok thrash grubunun içi geçmiş, Tom Araya gibi bir çok ismin ahı gitmiş vahı kalmışken Mille Petrozza’daki bu enerji gerçekten takdire şayan. Valla helal olsun adam her albümde çıkartıp masaya vuruyor bu yaşta.
Albümün tek ve en büyük kusuru Satan is Real’in sırası. Tam World War Now ile gaz bir giriş yapılırken, Satan is Real gibi daha temposuz görece daha vasat bir şarkının henüz 2. sırada olması bence olmamış. Satan is Real’dan olsa olsa bir geçiş şarkısı olur, listede altlarda yer alır.
Albümdeki çok çok iyi ve üst düzey şarkılar: Totalitarian Terror, Gods of Violence, Fallen Brother
İyi şarkılar: World War Now, Army of Storms, Lion With Eagle Wings, Death Becomes My Light
Orta Şarkılar: Satan is Real, Hail to the Hordes
Olsa da olur olmasa da olur şarkılar: Side by Side
Mille Petrozza: Yorumsuz
Sami Yli Srnio: Gruptaki 2. kahraman. Kreator soundunu topyekün değiştiren adam. Melodilerinin hastayız dede.
Jürgen Ventor Reil: Grubun görünmez kahramanı. Arkadan arkadan sinsice çok büyük işler yapar. Bütün bir şarkının çatısını kendi belirler. Çok da iyi bir davulcudur severim.
Christian Giesler: Çok bir espirisini göremedik açıkçası. Belki de Kreator hiç bir zaman basların ön planda olmadığı bir grup olduğu içindir bilemeyeceğim. Neyse Kreator gibi bir grupta çalıyorsa iyi basçıdır diyelim ve çok takılmayalım.
Kütür kütür bir albüm olmuş. 2017′nin en iyilerinden biri olarak adını şimdiden listeye yazdırdı. 8,5 üzerinden 9 veriyorum.
petrozza o değerli kişiliği ile çeyrek asırı aşkın süredir “nasıl insan olunur?” isimli bölümde aynı hırçın ses tonuyla ders veriyor. gel gelelim kreator’un melodikleşmesi hoşuma giden bi detay değil. ama phantom’dan daha sikici bi albüm olduğu kesin.
30 yıldan fazla bir süredir Thrash Metal yapıpta hala her yeni albümde taze bir sound sunmak her baba yiğidin harcı değil. Thrash Metal pek dinleyen biri değilim ama Phantom Antichrist ile gelen melodik sound ile birlikte Kreator’dan gelecek her türlü haberi merakla bekler oldum. Genel olarak Phantom Antichrist’de olan melodik altyapı daha dolgundu ama onu her şarkıya yaymayı başaramamışlardı. Bu albümde ise o yapını her şarkıya enjekte etmeyi başarmışlar. Son 2 albümde İsveç, Örebro’daki Fascination Street Studios’da kayıt edilmiş. Yani, son 2 albümün sound olarak bir-birine devamı niteliğinde olması anlaşılır bir durum. Jens Borgen ve Tony Lindgren cidden mix/mastering konusunda çok güzel bir işe imza atmışlar. Enstürmanların kaos yarattığı anlarda bile kulağı yormayan bir zemin hazırlamayı başarmışlar. Bu arada lirikal kısım içinde bir ekleme yapayım. Kreator’un diskografisine hakim olmayan biri olarak şarkı isimleri ve kapağı görünce aklıma ilk gelen şey “Şu yaşta satanizm temalı albüm mü yapıyorlar?” düşüncesi olmamıştı, hatta aklımın ucundan bile geçmemişti. Yani, yıllardır dinlediği grubun düşünce anlayışını hala anlamayan varsa sorunu kendinde arasın.
Satan Is Real’ı neden kimse beğenmemiş anlamadım mis gibi şarkı. Riffler hiç de boş değil ve solosu direk albümdeki en iyi solo bana göre.
benim gözümde 2017′nin en iyi albümüdür. kritik de çok iyi yazılmış bu arada.
Grubun en güzel 2 albümünden biri,diğeri violent revolution.Bilmem katılır mısınız.