ANAAL NATHRAKH… İşitsel işkencenin ansiklopedik karşılığı. 17 yıl önce kurulan ve şimdiye dek 8 albüm çıkaran İngiliz grup ANAAL NATHRAKH, “madem insan öldürmek suç, biz de müzik kullanarak buna en yakın şeyi yapalım” düsturunu benimsemiş bir grup. Müziklerini bir silah olarak kullandıkları bu 17 yıl içinde, black metal, grindcore ve endüstriyel unsurları eşsiz bir yoğunluk, tansiyon ve saldırganlıkla yansıtan ikili; 9 albümlerini de 3 hafta sonra çıkarmaya hazırlanıyor. Şunu özellikle vurgulayalım; müzik bir suç aleti olarak kullanılabilseydi, ANAAL NATHRAKH ya her yerde aranıyor, ya da ömür boyu hapisle cezalandırılmış olurdu.
“The Whole of the Law”, Thelema felsefesinin ana fikri olan “Do what thou wilt shall be the whole of the Law. Love is the law, love under will”den bir alıntı. Kabaca hayatta yapmak istediğin şeyi yapmak ve kendi yolunu izlemekle ilgili olan bu felsefe, belli ki ANAAL NATHRAKH’ın genel kimliğiyle de örtüşüyor.
Bir önceki “Desideratum”la kıyasladığımızda net şekilde daha acımasız olan “The Whole of the Law”un anafikrini, tıpkı dünkü MESHUGGAH kritiğinde yaptığım gibi baştan vereceğim: “The Whole is the Law” ANAAL NATHRAKH’ın bugüne dek yaptığı en iyi albümlerden biri.
Nedenine gelelim. Ses aracılığıyla kaos yaratmak dünyadaki en kolay şeylerden biridir. Her şeye rastgele vurup saçma sapan bir gürültü çıkarıp bunu 50 dakikalık bir paket hâlinde iyi bir prodüksiyonla sunduğunuz takdirde bir şekilde birilerine çekici gelecektir. Zor olansa, bunu bir anlam çerçevesinde, bir şey ifade edecek şekilde sunmak ve rastgele değil, bilinçli şekilde yapmaktır. Böyle düşünüldüğünde, ANAAL NATHRAKH’ın yıllardır yaptığı şeyin değeri daha iyi anlaşılıyor. Black metalin tutkusu, grindcore’un nefreti ve endüstriyel unsurların her şeyi daha da duygusuz hâle getiren çeliksi soğukluğu ile yaratılan ANAAL NATHRAKH sound’u, When the Lion Devours Both Dragon and Child’larla, In the Constellation of the Black Widow’larla, More of Fire Than Blood’larla, niceleriyle tamir edilemez biçimde yıkıp dökerek, yok oluşu yücelterek günümüze kadar geldi. “The Whole of the Law” da bu nihilist manifestonun diğer bir ayağı olarak karşımızda, arkamızda, saklandığı karanlıklarda, beynimizin içinde duruyor.
Tıpkı GORGOROTH’un “Ad Majorem Sathanas Gloriam“ı gibi William-Adolphe Bouguereau’nun “Dante and Virgil in Hell” adlı 1850 yapımı tablosunu kapak olarak kullanan “The Whole of the Law”u ANAAL NATHRAKH’ın en iyi albümlerinden biri yapan nedenlerden bir diğeri, grubun artık iyice ustalaştığı akılda kalıcı vokal melodisi yazma konusunda çok ince işlenip sık dokunmuş bir tavır sergilemesi. Dave Hunt’ın vokalleri hiç olmadığı kadar varyasyonlu, yer yer yok oluşu duyururcasına kıyametvari, yer yer bundan zevk aldığını gösterircesine nihilist, mizantrop ve sadist bir tavırda. Hepsinin üstüne, grubun yıllardır çok zekice ve ince bir tebessümle işlediği ufak mizahi dokunuşlar da eklenince, We Will Fucking Kill You diye bir şarkı dinlerken bir yandan da duygulara kapılmanın abesle iştigalinin canlı örneği oluveriyorsunuz.
Hepsinin üstünde duran ve bana göre ANAAL NATHRAKH’ı değerli kılan asıl şey ise sadece üç kelime o da şöyle, bir sen bir ben bir de nefret. Grup her şeyin yıkılışını, var olan her şeyin yok oluşunu öylesine keyif alarak anlatıyor, öylesine içselleştirmiş bir epiklikle yansıtıyor ki, “yılanın nefesi” anlamına gelen ANAAL NATHRAKH’ın, kıyamet günü sûru üfleyeceği söylenen İsrafil’e gidip “Babacım sen hiç nefesini yorma” dediğini görür gibi oluyoruz. Bunun sebebi de, yine bu vurguladığım görkemli nefret anlayışı.
Grup bu nefretini öylesine derinden gelen, saf, iç titreten, tüyleri ürperten, göz yaşartan bir şekilde sunuyor ki; adını okuduğunuzda “Hmmm, kölelerle ilgili bir şarkı”dan daha fazlasını düşünmediğiniz On Being a Slave gibi bir şarkıda adeta içinizi yırtıp etinizden dışarı fırlayasınız geliyor. ANAAL NATHRAKH bu pornografik düzeydeki acımasızlığı ve ekstrem işitselliği öylesine derin bir hisle yaratıyor ki, sunulan şeyin görkemine yedirilmiş ince işlenmiş cezalandırıcı kimliğin boyunduruğu altına girmeden edemiyorsunuz. Of Horror, and the Black Shawls’ın senfonik eziciliği, Extravaganza!’nın KING DIAMOND öykünmeli nefis vokal oyunları, Hold Your Children Close and Pray for Oblivion’ın her türlü aşmışlığı, hepsi bir arada “The Whole of the Law”u mükemmel bir dinlemelik, hatta hissetmelik hâline getiriyor.
Hem ANAAL NATHRAKH diye bir şey olduğu için hem de bu müziği deneyimleyip keyfine varabilen azınlıktan olduğumuz için baya şanslıyız, baya baya şanslıyız.
Kadro Mick Kenney: Gitar, bas, programlama
Dave Hunt: Vokaller
Şarkılar 01. The Nameless Dread
02. Depravity Favours The Bold
03. Hold Your Children Close And Pray For Oblivion
04. We Will Fucking Kill You
05. …So We Can Die Happy
06. In Flagrante Delicto
07. And You Will Beg For Our Secrets
08. Extravaganza!
09. On Being A Slave
10. The Great Spectator
11. Of Horror, And The Black Shawls
12. Powerslave (IRON MAIDEN cover'ı - Bonus)
13. Man At C&A (THE SPECIALS cover'ı - Bonus)
Birkaç gündür Meshuggah ile Anaal Nathrakh dışında bir şey dinleyemez oldum. Bu albüm de gerçek anlamda hayvanlık. İnanılmaz acımasız bir albüm. Yaptıkları en iyi işlerden biri, katılıyorum. Bu albümde dikkatimi ayrıca çeken diğer şey ise ağır epiklik içeren clean vokalli bölümlerin de biraz daha fazla oluşu oldu. 50 küsür dakikalık bir azap yığını resmen. Kritik çok güzel olmuş bu arada. Grubun adının Yılanın Nefesi anlamına geldiğini yeni öğrendim, teşekkür ederim.
man at c&a’yı bonus falan diye dinlememezlik etmeyin anaal’ın yaptığı en güzel şarkılardan biridir bence. 5 yıllık şarkıyı niye şimdi buna bonus koymuşlar onu anlamadım gerçi
albümü indirip dinledim. daha yarısına gelmeden bi kamyon dayak yemiş gibi oldum. daha sonra skmeseler bari dedim.
bu bizim dinlediğimiz metal falan değil; apayrı bi şey bu. kaos resmen.
Adamlar kulaklara sado-mazo girişmeyi kendine şiar edinmiş. Hem bu kadar kaotik, hem de anlaşılır olabilmek ayrı bir meziyet. Belki daha sert gruplar vardır ama benim severek dinlediğim en sert grup. Kodum mu oturtan riflerden, melodik riflere geçişini ağzım açık dinliyorum. Hayvanlık resmen.
Bu sene çok albüm çıktı,çok da güzel albümler var ama dinlerken oha bu ne lan dedirten duvara doğru koşturan ilk albüm buydu benim için tam anlamıyla oha falan oldum.
Normalde de içimi yırtıp etimden dışarı fırlayasım geliyor benim o yüzden dinlediğimden beri hayatıma soundtrack oldu bu albüm,hayvan oğlu hayvanlık.
İlk onu dinlediğimden mi bilmiyorum da Depravity Favors the Bold acayip kere acayip şarkı ya gerçekten bunları dinlediğimiz için acayip şanslıyız metalci olmayanlara çok üzülüyorum. Tek sıkıntı şu an yazarken kulaklıksız dinliyorum davullar çok garip geliyor,ama olsundu.
Benim de geç dinlemeye başlayıp ağır köpeği olduğum albümlerden. Özellikle On Being a Slave’den itibaren kısmının çok ağır hastasıyım. Çok farklı bir seviye cidden
Hep dinlemek isteyip ertelediğim bir grup olmuştu AN, bu albümle giriş yaptım ve beklediğimin aksine varyasyonlu bir müzik çıktı karşıma, ”Hold Your Children Close And Pray For Oblivion” ve ya “On Being A Slave”in nakaratını kesip başka bir zamanda bana dinletseler her halde bir power metal grubudur bunlar derdim, müzikalite de üst düzey 9/10
Bu yorumu yazdıktan sonra açıp Vanitas dinlemeye başladım da, “To Spite the Face” mi “Forging Towards the Sunset” mi daha muazzam karar veremedim. İkisi de helak ediyor.
@ismail vilehand, Bence “To Spite the Face” daha güzel ama diğerinin de nakarat kısmı bir başka.Vanitas bu albümün anasını ağlatır.Özellikle vanitasın sonlara doğru devleşmesi hoşuma gitti.Vanitas her anlamda üstün ama birtek bu albümdeki vokaller vanitas’ınkinden bir tık daha üstün.Vanitas’ı daha çok beyendim.Şarkı şarkı ayırmak zor,her şarkısı acayip güzel
Bu albümde en sevdiğim şarkılar:Depravity Favours The Bold,We Will Fucking Kill You,Extravaganza,Of Horror, And The Black Shawls
Yalnız cidden Extravaganza!’daki King Diamond tarzı vokaller müthiş ya. Vanitas’dan sonra en sevdiğim Anaal Nathrakh albümü. Umarım yeni albüm de bundan aşağıda kalmaz.
Ulan herifler ne albüm yapmış zamanında, hayretler içinde dinliyorum. Her şarkı ayrı bir hit, coverlar bile yeni şarkı kalitesinde. 10 bile az kalır bu amınakoduğumun albümüne.
(9.36/10, Toplam oy: 69)
Loading ...
Birkaç gündür Meshuggah ile Anaal Nathrakh dışında bir şey dinleyemez oldum. Bu albüm de gerçek anlamda hayvanlık. İnanılmaz acımasız bir albüm. Yaptıkları en iyi işlerden biri, katılıyorum. Bu albümde dikkatimi ayrıca çeken diğer şey ise ağır epiklik içeren clean vokalli bölümlerin de biraz daha fazla oluşu oldu. 50 küsür dakikalık bir azap yığını resmen. Kritik çok güzel olmuş bu arada. Grubun adının Yılanın Nefesi anlamına geldiğini yeni öğrendim, teşekkür ederim.
2016′nın hızına yetişemiyorum cidden.
Bu tür müziklerin arasına serpiştirilen clean vokal kadar itici çok az şey vardır.
30.10.2016
@deadhouse, bence muhteşem derecede çekici,anaal nathrakh ve cattle decapitation’ı sırf o epiklikler için dinlediğim çok oldu
man at c&a’yı bonus falan diye dinlememezlik etmeyin anaal’ın yaptığı en güzel şarkılardan biridir bence. 5 yıllık şarkıyı niye şimdi buna bonus koymuşlar onu anlamadım gerçi
albümü indirip dinledim. daha yarısına gelmeden bi kamyon dayak yemiş gibi oldum. daha sonra skmeseler bari dedim.
bu bizim dinlediğimiz metal falan değil; apayrı bi şey bu. kaos resmen.
Adamlar kulaklara sado-mazo girişmeyi kendine şiar edinmiş. Hem bu kadar kaotik, hem de anlaşılır olabilmek ayrı bir meziyet. Belki daha sert gruplar vardır ama benim severek dinlediğim en sert grup. Kodum mu oturtan riflerden, melodik riflere geçişini ağzım açık dinliyorum. Hayvanlık resmen.
Bu sene çok albüm çıktı,çok da güzel albümler var ama dinlerken oha bu ne lan dedirten duvara doğru koşturan ilk albüm buydu benim için tam anlamıyla oha falan oldum.
Normalde de içimi yırtıp etimden dışarı fırlayasım geliyor benim o yüzden dinlediğimden beri hayatıma soundtrack oldu bu albüm,hayvan oğlu hayvanlık.
İlk onu dinlediğimden mi bilmiyorum da Depravity Favors the Bold acayip kere acayip şarkı ya gerçekten bunları dinlediğimiz için acayip şanslıyız metalci olmayanlara çok üzülüyorum. Tek sıkıntı şu an yazarken kulaklıksız dinliyorum davullar çok garip geliyor,ama olsundu.
bu albüm çok net bir başyapıttır. of horror…’daki lacrimosa ve o ölümüne çığlıklar..
Benim de geç dinlemeye başlayıp ağır köpeği olduğum albümlerden. Özellikle On Being a Slave’den itibaren kısmının çok ağır hastasıyım. Çok farklı bir seviye cidden
Yorum yapayım da görenin dinleyesi gelsin
31.08.2020
@ihsanoird, yorumu yanıtlayayım da görenin dinleyesi gelsin
Hep dinlemek isteyip ertelediğim bir grup olmuştu AN, bu albümle giriş yaptım ve beklediğimin aksine varyasyonlu bir müzik çıktı karşıma, ”Hold Your Children Close And Pray For Oblivion” ve ya “On Being A Slave”in nakaratını kesip başka bir zamanda bana dinletseler her halde bir power metal grubudur bunlar derdim, müzikalite de üst düzey 9/10
Bukadar ekstrem olup bukadar akılda kalıcılık,dinlenilebilirlik,melodilik barındıran bir albüm ilkdefa görüyorum.10/10
01.09.2020
@Aura magula, Vanitas bahsettiğin konularda bu albümden bi tık daha iyi. Dinlemediysen es geçme.
01.09.2020
@ismail vilehand, Ozaman vanitas’ada bakayım hiç dinlememiştim.
01.09.2020
@Aura magula, “Forging Towards the Sunset” başta olmak üzere ilk üç şarkı en sevdiğim Anaal Nathrakh şarkıları.
01.09.2020
Bu yorumu yazdıktan sonra açıp Vanitas dinlemeye başladım da, “To Spite the Face” mi “Forging Towards the Sunset” mi daha muazzam karar veremedim. İkisi de helak ediyor.
01.09.2020
@ismail vilehand, Bence “To Spite the Face” daha güzel ama diğerinin de nakarat kısmı bir başka.Vanitas bu albümün anasını ağlatır.Özellikle vanitasın sonlara doğru devleşmesi hoşuma gitti.Vanitas her anlamda üstün ama birtek bu albümdeki vokaller vanitas’ınkinden bir tık daha üstün.Vanitas’ı daha çok beyendim.Şarkı şarkı ayırmak zor,her şarkısı acayip güzel
Bu albümde en sevdiğim şarkılar:Depravity Favours The Bold,We Will Fucking Kill You,Extravaganza,Of Horror, And The Black Shawls
Yalnız cidden Extravaganza!’daki King Diamond tarzı vokaller müthiş ya. Vanitas’dan sonra en sevdiğim Anaal Nathrakh albümü. Umarım yeni albüm de bundan aşağıda kalmaz.
ne albümdü be.
Ulan herifler ne albüm yapmış zamanında, hayretler içinde dinliyorum. Her şarkı ayrı bir hit, coverlar bile yeni şarkı kalitesinde. 10 bile az kalır bu amınakoduğumun albümüne.
Vahşetin ve kaosun müziği. Muazzam.