15 yıl önce kurulan İstanbullu grup SABHANKRA’yı konuk ediyoruz bugün. Bir hafta sonra çıkacak yeni albümleri “Revenge” öncesinde, 2014′te çıkan bir önceki çalışmaları “Seers Memoir”ı yazmanın iyi olacağını düşündüm. Hem albümün siteye kazandırılması, hem de “Revenge” öncesi hafif bir hatırlatma olması babında.

2006′daki “Powercraft” sonrasındaki 8 yılı 3 EP ile geçiren SABHANKRA, 2014 yılında ikinci albümü “Seers Memoir”la dönmüştü. Death, thrash, black ve folk metal unsurlarını bir arada sunan grubun müziğine şöyle bir yol alalım.

Öncelikle SABHANKRA’da çok net hissettiğim bir şey var, o da grubun hem sound hem de his olarak doksanların ortası ve ikinci yarısı hissi veriyor olması. Gitar tonları ve kaydın başlıca sorumlusu olduğu bu durumu pekiştiren asıl şey ise, grubun yazdığı rif ve melodiler ile genel müzikal anlayışında yatıyor. Thrash metal elementlerini doksanlar ortası IN FLAMES ve ROTTING CHRIST kırması bir melodiklikle sunan grup, özellikle albümün ikinci yarısında öne çıkan black metalimsi dokunuşları ve hepsini toparlayan klavye kullanımıyla da özgün bir tınıya yaklaşıyor.

Bahsettiğim doksanların ortası havasını getiren diğer bir unsur da bu klavye kullanımı. Her an baskın olmasa da, klavyenin çok şey kattığı şarkılar “Seers Memoir”da azımsanmayacak sayıda. Bu klavyeler, ilginçtir ki, böylesi coşkun bir müzik içinde ihtişam ve epiklikten ziyade, duygusal anlamda müziğe katkı veriyor. Hatta grubun titrindeki “folk” unsuru da, yine ROTTING CHRIST’ın folk unsurlarına benzer şekilde, çok da göze sokulmadan yapılan bir anlayış içinde, bu klavye kullanımıyla vurgulanabiliyor. Dolayısıyla “Seers Memoir”da Anadolu motifleri, yahut oryantal tatlar gibi yüzeysel bir folk anlayışı yok.

SABHANKRA, melodilerindeki nota seçimleriyle epik ve etkileyici olmayı iyi biliyor. Bir melodi içerisindeki birkaç nota seçimi veya bu melodiyi de içinde barındıran rifteki akıllıca ve zevk sahibi nota tercihleri, her şeyin aynı duygusal bütünlük içinde yansıtılmasını sağlıyor, böylece de verilmek istenen duygu güçlenmiş oluyor. Misal Against the False Gods’ın melodisi ve ana rifi arasındaki organik bağ, tarama gitarlarla artan tansiyon, çok iyi yazılmış solo ve diğer pek çok etmen, bir araya gelip taş gibi bir şarkı oluşmasını sağlıyorlar.

“Seers Memoir” muhtemelen grubun amaçladığı yırtıcılığı hakkıyla verse de, gitar kaydını biraz kuru bulduğumu söyleyebilirim. Bu biraz da zevk meselesi olarak düşünülebilir, ancak özellikle gitarın çıplak duyulduğu anlarda biraz daha etli bir ton bence böylesi altı dolu bir müziğe daha çok yakışırdı.

Vokal açısından, Savaş’ın bana kısmen Sakis ve Petrozza’yı anımsatan çiğ vokali albüme adını veren şarkıdaki gibi clean bağırışlarla gayet iyi destekleniyor. Aslına bakarsanız SABHANKRA müziğinin bu tarz varyasyonlara ihtiyaç duyduğunu da düşünüyorum. Bunun sebebi de grubun müziğinin böylesi zenginlikleri uygulamak için gayet müsait olması. Şarkı yazımı, rif yapıları ve beste trafiği vokal namına denemeler yapmak için son derece açık bir alan hazırlıyor ve iyi kullanıldığı takdirde grubun müziğine çok etkili tatlar katılabilir. Time of War’un sonlarına doğru ortaya çıkan seksenler popu vokalleri bile grubun hikâye anlatır havasındaki müziği içerisinde kafa karıştırmıyor. Umarım “Revenge”de bu tarz örnekleri artarak görürüz.

Son kelamlara gelirken, SABHANKRA “Seers Memoir” ile önemli bir şey yapıyor. Folk ve melodik sıfatlarına sahip sayısız grubun müziğini “%90 melodi, %10″ diğer şeyler” formatında sunduğu bir ortamda, SABHANKRA’nın şarkıların geneline aynı dikkatle yaklaşması ve çeşitli şekillerde yaratılan atmosferin de havada kalmaması, ortaya konan işi değerli kılıyor. “Seers Memoir” inanılarak, tutkuyla yapılmış ve yeterli zenginliğe sahip bir albüm.

Bence SABHANKRA’nın potansiyeli bu albümü aşacak düzeyde; bu yüzden de “Revenge”i merakla bekliyorum ve şimdiye dek yayınlanan şarkıların ışığında, yanılmayacağımı seziyorum.