Kendi tarzında efsane olabilecek, kült bir takipçi kitlesi yaratıp çeşitli underground festivallerin ilk akla gelen headliner’ı hâline gelebilecek ve müziklerinden imajlarına pek çok şeyle birçok insanın çekici bulacağı bir güce dönüşebilecekken tüm bunları bir anda kaybeden bir gruptan söz edeceğiz bugün.

2009’da kurulan, dört EP ve üç albüm çıkardıktan sonra grubun tamamının adının karıştığı cinsel taciz skandalı sonucunda ipi çekilen ABD’li black metal/crust oluşumu YOUNG AND IN THE WAY, bugün bahsedeceğimiz ikinci albümü “When Life Comes to Death”i 2014’te çıkarmış ve o sırada böyle bir taciz muhabbeti olmadığından underground ortamda epey bir gürültü koparmıştı. 2018’de ortaya atılan iddialarla grubun bu albümün çıktığı sene üç farklı cinsel taciz olayına karıştığı öne sürülünce önce plak şirketi grupla bağlarını kopardı ardından da YOUNG IN THE WAY iddiaları reddetmesine rağmen kariyerini noktaladı.

Biz olayın müzikal tarafına bakalım. Grup ENTOMBED ve DISCHARGE da dâhil çeşitli babuşlardan aldıkları ilhamı fazlasıyla düşmanca ve kaldırılmış orta parmaklarla dolu bir tavırla sunuyor ve hem paçoz hem de güçlü bir müzikal karakter koymayı başarıyor. Bu temel üzerinden black metalin yıkıcılığı ve crust’ın çirkinliğini bir potada eriterek TRAP THEM, FUKPIG, HEXIS, THIS GIFT IS A CURSE, DÖDSRIT ve benzer perişan hayvanlıkları anımsatan bir saldırı gerçekleştirdiklerini görüyoruz.

Davulcu Randy Baucom’un elinde tuttuğu bir bıçaktan ibaret kapağıyla da dikkat çeken “When Life Comes to Death”, sadece bu açıdan bile sembolik bir hava yaratmayı başarıyor. Grup ve albüm adının yer almadığı bu tarz kapaklara karşı pozitif ayrımcılık yaptığım doğrudur; FORGOTTEN TOMB – “We Owe You Nothing”, ODRAZA – “Rzeczom”, SHINING – “V: Halmstad” ilk aklıma gelenler.

İlk albüm “I Am Not What I Am”le kıyasladığımızda “When Life Comes to Death”in black metal taraflarının daha baskın ve sivri olduğunu görüyoruz. Grup kuzeyin hem hardcore punk hem de black metalinden yararlanmış ve ilk albümde karşımıza çıkan depresif unsurları büyük oranda törpüleyerek ortaya öfke ve nefret odaklı bir müzik koymuştu. Şarkılara baktığımızda YOUNG AND IN THE WAY’in genel olarak heyecanlı ve bir şeyler yapmaya aç bir grup olduğunu görebiliyoruz. Artan black metal etkisi sayesinde ilk albüme kıyasla kendinden daha emin ve daha tehditkâr gözüken bir YOUNG AND IN THE WAY var.

Albümün genelinde net bir tavır olsa da YOUNG AND IN THE WAY’in her anlamda oturmuş bir grup olduğunu ve “When Life Comes to Death”in de her şeyiyle muazzam bir albüm olduğunu söylememi engelleyen birtakım durumlar da mevcut. Bunlardan ilki şarkı sözlerinin yer yer müziğin verdiği güçle örtüşmemesi. Zalim ve yıkıcı bir müzik yaparken bir yandan da “hislerim doğruymuş, beni hiçbir zaman burada istememiştin”, “gözyaşları nehir oldu”, “beni terk et, lütfen” gibi sözler biraz “genç işi” kalıyor. Aynı albümde bir de araya “Rape me, fill me Satan, fill me father” sıkıştırınca ne alaka aq demeden edemiyorsunuz. Diğer bir detay olarak, grubun logosunun Çin malı WATAIN logosu olması da yine tam oturmamışlık hissi veren diğer bir ayrıntı.

Albümü epey sevsem de canımı sıktığı için bahsetmek istediğim diğer konu da kapanıştaki on dakika süren ve acı, öfke, nefret, isyan dörtgeninde dolanan ağıtvari “Embrace Extinction”dan önceki beş buçuk dakikalık anlamsız “Shadow of Murder” adlı şarkı. Bana kalırsa tüm dinamizmi baltalayan ve pek de bir duygu uyandırmayan gereksiz bir deneme.

Bu eksilere rağmen “When Life Comes to Death” bir duruş ortaya koymayı başaran bir çalışma. YOUNG AND IN THE WAY adı doğal olarak hiçbir zaman malum konudan bağımsız şekilde anılamayacak olsa da var oldukları dönemde belli bir heyecan yarattıkları ve büyük ümit vadettikleri de ortada. Hevesli, heyecanlı, gazlı bir grup olarak çıktıkları yolculuklarında ya yaptıkları işe kendilerini fazlaca kaptırdılar ve tüm bu keşmekeş içerisinde büyük hatalar yaptılar ya da gerçekten de iftiraya uğradılar.

Gençtiler, yetenekliydiler, potansiyelleri de vardı, ama keşke böyle bir son yaşayıp yolun dışında kalmasalardı.

“Bu olayı ilk öğrendiğimiz söylediklerimizin arkasındayız; grubumuzun hiçbir üyesi böyle bir suça karışmadı. Açık şekilde söylüyoruz: bu konuya yaklaşımımız olayın kurbanını değersizleştirme amacı taşımıyor. Ona inanıyoruz, yaşadıklarından dolayı üzgünüz ve onu destekliyoruz. Ancak o suçu biz işlemedik.” – YOUNG AND IN THE WAY