2000 yılında kurulan Alman melodik death metal grubu FRAGMENTS OF UNBECOMING, bugüne dek bir EP, bir de albüm çıkarmış. EP “Chaper I”, ilk albüm “Chapter II”, şu an yazmakta olduğum albüm de “Chapter III” konumunda. Grup sert denebilecek bir melodik death metal icra ediyor. AMON AMARTH’ın soğukluğu ve hüznünü daha enerjik ve biraz daha çok sesli biçimde yansıtan grup, melodik death metalin yıllardır aşina olduğumuz harmonik gitarlarını etkin biçimde kullanmış. Bu açıdan bakıldığında çok klasik bir melodik death metal var karşımızda.

AMON AMARTH demiş olsam da, grup onlarınkiler kadar düz riff’ler kullanmıyor. AT THE GATES, DARK TRANQUILLITY, yer yer MORS PRINCIPIUM EST’e kadar uzanabiliyorlar. Vokalist Sam’in performansını da beğendim. Sesi şuna benziyor diyemesem de, oldukça güzel bir brutal vokal tarzı var. Gitaristler fazla solo kasmıyorlar ve belli ki çok çılgın sololar atmak gibi bir özellikleri de yok. Davulcunun splash ve ride üzerinde yaptıkları da dikkate değer. Aralara sokulan ufak “çıs çıs”lar hoş olmuş. Yer yer blast beat’e de geçen davul, müziğin uysal ve sadece melodi odaklı olmasını engelliyor ve gerektiğinde gayet sert bölümlerin ortaya çıkmasına da katkıda bulunuyor.

Albümün sound’u gayet iyi. Her enstruman –bas da dahil olmak üzere- ayrı ayrı duyulabiliyor. Zaten melodik death metalde iyi kayıt yapmazsanız, işiniz piyasada biraz zorlaşıyor. Zira çıkan grup sayısı açısından bu türün en etkin olduğu ülke İsveç ve orada da genelde hep çok iyi kayıtlar yapıldığından, ortalama bir kayıtla bu türün pazarında tutunmak pek de kolay değil. FRAGMENTS OF UNBECOMING’in neyse ki bu konuda bir sıkıntısı yok.

Albümde sıradan, sıradan demesem de “çok duyduk bunları” dediğim bölümler de var elbet. Bu türdeki gruplar için yazdığım her kritikte dediğim gibi, melodik death metal gerçekten de belli kalıplar içine sıkışan ve açılımlar araması gereken bir tür. Ama türün daimi takipçileri için bu pek de büyük bir sorun değil, çünkü işin özü güzel olunca, benzer olmuş, yenilikçi olmamış çok da umursanmıyor. Bu da gayet olağan bir düşünce tabii ki.

Grubun önceki çalışmalarını dinlemediğim için bir kıyaslamaya gidemem, ancak bu albüm ortalamanın üstü bir melodik death metal çalışması. Eğer üst tellerden sert ama hüzünlü melodiler çalan harmonik gitarlar her zaman hoşuma gider diyorsanız, “Sterling Black Icon – Chapter III: Black But Shining”de de hoşunuza giden şeyler bulacaksınız.

Gerçekten çok güzel melodiler barındıran “Weave Their Barren Path”, vokalistin “I wake up!” çığlıklarıyla akla kazınan “Dear Floating Water” ve 0.33’te giren sağlam riff’iyle aklıma THE FORSAKEN’ı getiren “Stand The Tempest”, dinler dinlemez ilk dikkatimi çeken parçalar.

AT THE GATES’e yakın duran bir AMON AMARTH; normalden biraz daha sert bir EUCHARIST; EBONY TEARS; ülkemizden de NETTLETHRONE isimleri ilginç geliyorsa, bakmanızda yarar var.

Fazla yaratıcı olmasa da, zengin bir albüm.