Ömer Kuş

Evet sevgili gönül dostları, bugünkü konuğumuz adını İskandinav mitolojisindeki dev ağaçtan alan bir İsveçli folk metal grubu, YGGDRASIL. “İsveçli mi? Folk metal mi? Yok artık!” dediğinizi duyar gibiyim. Bence de inanılmaz, bilindiği gibi en önemli folk metal grupları hep Angola’dan çıkmıştır. Ama İsveçli gençler de uğraşıyor tabi piyasada adını duyurmak için, azim işi hep bunlar.

Yazıya giriş problemini bir kez daha saçma bir yolla atlattıktan sonra, alemlerde pek tanınmayan bu grubu biraz tanıtıp albüme geçelim. Grup, 2001 yılında Magnus ve Gustav adlı iki eleman tarafından kuruluyor.

Grubun müziğini yapan asıl kişiler de hâlâ bu iki arkadaş. Yalnızca keman, flüt gibi ek enstrümanların çalınması ve bayan vokal kısımları için misafir müzisyenler davet ediyorlar. Aslında bir davulcuları da yok, albümden albüme davulu da farklı kişiler çalıyor.

Grup 2003’e kadar iki demo çıkarıp 2005’te de bir albüm kaydetmesine rağmen, bu albüm plak şirketiyle olan sorunlar nedeniyle ancak 2007 sonunda çıkabiliyor. “Kvällningsvindar över Nordrönt Land” (“Kuzey Diyarı Üzerinde Akşam Rüzgarları”) adındaki bu albüm bana kalırsa yeterli ilgi görmemiş fakat başarılı bir ilk albüm.

Grup ikinci albümleri olan “Vedergällning” (“Misilleme”, ya da “Karşı Atak” gibi bir anlamı var) ile ilk albümlerindeki çizgiyi fazla bozmadan şarkı yazımını da geliştirerek bir adım daha ileri gitmiş.

Pekiii, nasıl bir müzik yapıyor bu gençler? İsveç’in bir başka güzide folk metal grubu olan MÅNEGARM’a benzer bir müzik yaptıkları söylenebilir kısaca. Mesela Valkyria’nın girişi direk MÅNEGARM’ı çağrıştırdı bana. Ama agresif bölümler o kadar fazla değil ve prodüksiyonun da etkisiyle daha dinleyici dostu bir albüm diyebilirim.

Genellikle mutlu folk melodilerden uzak, daha ciddi tarafta duruyor grup. Bazı istisnalar var tabi, mesela Ekot Av Skogens Sång gayet eşliğinde halay çekilesi bir parça. Araya böyle değişik şeyler koymaları hoş olmuş.

Grubun kadrolu bir kemancısı olmadığı için kemanın çok az kullanıldığı falan akla gelmesin sakın. Abileri MÅNEGARM kadar müziği yönlendiren ve ağır basan bir keman kullanımı olmasa da, kemanın oldukça aktif bir rolde olduğu söylenebilir. Bunun yanında klavye de destekleyici bir unsur olarak kullanılmış, gayet de güzel gitmiş. Kuzeyin soğuk ormanlarında olduğunuz hissini (sanki gittim de) destekliyor. Çoğunlukla karanlık bir brutal vokal kullanılmış olsa da, aralara serpiştirilen koro tarzındaki temiz vokaller de cuk oturmuş.

“Vedergällning” genel olarak bakıldığında gerçekten iyi, buna hiç şüphe yok. Albümün olayını oldukça güzel melodiler çalan gitar ve keman, onları destekleyen bas, davul ve klavye olarak özetlemek mümkün. Her şarkıda ilgiyi çeken bir rif veya bir keman melodisi var, bunlar sık tekrarlanıyor ama rahatsız etmiyor. Vitterdimmorna gibi 9 dakika süren, akustik pasajlar ve geçişleri de başarıyla yapan bir şarkı da mevcut albümde.

Fakat şöyle bir sorun var ki, grubun adını duyurup, kitleler arasından sıyrılıp gelmesi için bundan daha iyisine/orijinaline ihtiyacı var. Yapmak istediğini başarıyla yapan, gayet güzel bir folk metal albümü olsa da, bu haliyle yalnızca türün harbici (hardcore diyecektim bak Türkçe kelime bulayım diye kastım) fanlarına hitap eder. Özellikle bu türün günümüzde ne kadar popülerleştiğini ve her gün zibilyon tane yeni grubun çıktığını düşünürsek işleri daha da zorlaşıyor. Ha, belki grup bunu dert etmiyor, “iyi de kardeşim biz öyle kendi halimizde takılıp gidiyoruz, sana ne lan” diyebilir, o zaman da saygı duyarım, ama biraz kırılırım da.

Grubun yaptığı müzik çoğu yeni yetme folk grubundan iyi olsa da, içimden bir ses her zaman için gizli kalan, özel gruplardan biri olacağını söylüyor YGGDRASIL’in.

Bu albüm, belli ki bu işi seven, gönül veren ve ticari kaygı gütmeyen insanlar tarafından yapılmış, türün takipçileri dışındakilere pek cazip gelecek şeyler vaad etmeyen, türe yeni bir şey getirmeyen, ama iyi icra edilmiş bir albüm. Bir albüm yeni bir şeyler yapmadı diye kötülemek mi lazımdır, bu da başka bir yazının konusu olsun (sıyrılayım). “Türün takipçilerine” adlı klişeyle bu yazıya noktayı koyuyorum. Nokta.