Kalbi hiç, bir kız ya da erkek tarafından kırılmayan var mı? Hiç bu yıkımı saklamak için kendini 3 metrekarelik bir alana haftalarca gizlemeyen? “Acımadı kii! acımadı kii!” diyen uyuz çocuklar gibi yaralarını kabul etmeden etrafta gezmeye çalışmayanınız var mı? Sizden bir parçayı da yanında götürerek giden birisi oldu mu hayatınızda? Seneler sonra bile uykudan uyanmanıza sebep olan? Ya da uyanmak istemediğiniz?

Eğer bu soruların hiçbiri size bir anlam ifade etmiyor ve ucundan bile geçmemişseniz, hatta ve hatta komik buluyorsanız, söylemeliyim dostlarım, daha yaşamanız gereken önemli şeyler var. Ama korkmayın, sevgi sadece arabesk insanların konusu değil.

Önemli bir adamın söylediği gibi “Ancak insanların da yaşadığı bir şeylerden bahsederseniz, sizi anlarlar. Daha önce onların da tatmış olduğu bir duygu onların içini kıpırdatır.”

Jimi Jamison “Crossroads Moment” albümünde bunu yapıyor. Bir şarkıyı dinlerken ilk öptüğünüz kız gözünüzün önünde tüm ayrıntılarıyla duruyorken, diğer bir şarkıda hayatınızın dönüm noktasında verdiğin bir karar aklınıza geliyor. Güzel piano dokunuşlarıyla desteklenen akor düzenlemeleri ve yumuşakça çalınmış solo gitar aksiyonlarından oluşan albüm, akıllıca geçişler ve zaman zaman beklenmedik derecede etkileyici hale gelen şarkılarla dolu.

Jimi Jamison’un dokunaklı sesi bilinçaltımı tetiklemekte o kadar iyi bir iş çıkarıyor ki ben bile kendime şaşırıyorum. Hiç hatırlamadığım kokular ve görüntüler fazlasıyla berrak bir şekilde geri geliyor.

Arka arkaya 2 AoR albümü yazarak kendimi meşk dolu bir döneme sokmuş gibi göründüm ama bu albüm favori yumuşak/babacan rock albümlerimden. Tavsiye ederim. Afiyet olsun.