1987′de Death ile başladığımız death metal tarihinde birçok ilkin geleceğini belirten bir grup olma özelliğini taşıyor Dying Fetus. 1991 çıkışlı grubumuz ilk başta üç kişiyle kuruluyor. Yazmakta olduğum albüm, orijinal kadroyla yapılan ilk ve tek albüm olduğu için ayrı bir önem taşıyor.

Bu albümdegruba davulda Rob Belton eşlik ediyor. Albümdeki sözler savaş, şiddet ve din konularını ele alıyor. Kapak resmi da bu konulardan bahsedeceğini güzelce kolajlamış. Ama daha temiz ve iyi bir kayıt olsaydı hâlâ sık sık dinleyeceğimiz bir albüm olabilirdi.

Hardcore gitar rifleri ve davul kalıpları vokalistin sesiyle beraber özellikle brutal death metal etkisini iyice gösteriyor. Blunt Force Trauma ile işe koyuluyoruz. Çarpıtılmış çığlık sesleri ve kirli gitar tonlarıyla albümün açılışını yapıyoruz. Albümdeki en şiddetli parça değil ama gitar ve davul tempolarındaki değişiklikler dikkati çekiyor. Beaten Into Submission’da ise sık sık değişen, eziyet çığlıkları, gırtlaktan homurdanmalar ve hardcore kısımlarıyla hızlı bir parça. Skull Fucked, öfke, çığlık sesleri ve hızlı gitar partisyonlarıyla ve bir anda gelen garip ama güzel akustik gitar melodisiyle albümdeki en şiddetli şarkılardan biri. Hardcore bileşeni riflerle iyi bir karışım yapılırsa daha yüksek bir etkiye sahip olabilir.

Şarkılar uzun olmasa da farklı yollar ve değişimlerle devam ediyor. Raped On The Altar önce bir kadının belki bir tecavüze hazırlanmasıyla başlıyor. Sonrasında akustik gitar ve bas gitar seslerini gayet net duyabileceğiniz hızlı bir parça daha geliyor. Bunun için albümdeki favori parçam diyebilirim. Nothing Left To Pray For ise çiğ gitar sesleri ve klasik davul kısımları arasına sokulan çığlıklar ve homurdanmalarla devam ediyor.

Ve albümün finali, aynı zamanda bir Napalm Death şarkısı olan Scum ile gerçekleşiyor. Öksürme, tıksırma ve kusma sesleriyle başlayan şarkı klasik Dying Fetus tarzında çalınıyor. Oldukça ham çalıyorlar. Sonuçta türün bu ünlü grubu için ilk ve güzel bir adım gerçekleşiyor.

Yunus Emre ÖZDİYAR