Kendi gruplarında istedikleri düzeyde sapıtamayan kimi müzisyenlerin bir araya gelip eğlencesine müzik yapmaları sıkça karşılaştığımız bir durum. Mesela “_bilinen oturaklı bir grup adı_” vokalisti/gitaristi “_ecnebi bir isim_”, “_YARATICI GRUP İSMİ_” adlı grubuyla nasıl farklı işler yapıyor hepimiz biliyoruz.

TERROR 2000 de bu tür bir proje. Aslında proje mi, yoksa projeydi mi demeliyim bilmiyorum, zira grup 6 senedir sessiz. TERROR 2000 de ne ola ki derseniz, grup SOILWORK vokalisti Björn Strid ve o dönemki SOILWORK davulcusu Henry Ranta ile, DARKANE gitaristi Klas Ideberg ile başka bir grupta çalmışlığı olmayan gitarist Nick Sword’dan oluşuyor. Bu albümde bas gitardan da yine Björn sorumlu.

Müziği tanımlamak istersek akla ilk gelecek ifade thrash metal olsa da, ortada thrash metal denince akıllarda belirecek şeyden epey daha hızlı ve saldırgan bir şey var. TERROR 2000 yer yer melodiler de içeren, çok hızlı bir thrash metal icra ediyor. Grubun bence tartışmasız en iyi iş olan “Slaughterhouse Supremacy”, yırtıcı rifler, delişmen bir davul ve Björn’ün SOILWORK’ten alışık olmadığımız vahşilikte, gayet çiğ vokallerini içeriyor.

Benzer grup düşündüğümde aklıma ilk olarak DARKANE, CARNAL FORGE, CONSTRUCDEAD gibi gruplar geliyor olsa da, TERROR 2000′i bunlara oranla daha çiğ olarak niteleyebiliriz. En azından bir DARKANE teknikliğine ve sofistikeliğine ulaşmadıkları kesin.

Şarkıların bir kısmı son derece akılda kalıcı ve eşlik edilesi olmayı başarıyor. Misal Son of a Gun, Daughter of a Slaughter ve albümle aynı adı taşıyan şarkı, 10 yıldır ara ara dinlediğim, gayet yarman işler. Hatta yazıdaki 3 şarkı bence albümün en iyi şarkısı diyeyim de işimiz kolaylaşsın.

Köklerini seksenlerden almasına rağmen grubun barındırdığı İskandinavlık neticesinde Amerikan thrash metali gibi kokmayan ve thrash metalin karanlık tarafından ziyade yırtıcı ve cayır cayır kısmına odaklanan albümün eleştirilebilecek yanı, hıza odaklanırken varyasyonu biraz ikinci plana atması ve bu yüzden de şarkıların bazı yerlerinin birbirini andırması. Neredeyse her şarkı takatuka kafa göz giriyor ve aynı şekilde çıkıyor. Bu eleştirilecek bir konu olmayabilir elbet, ancak daha değişken müzik dinlemek isteyen dinleyicilerin bu durumu bilmesinde fayda var.

Çok da uzatmanın gereği yok açıkçası çünkü ortada 2 şarkısını duyunca ne olduğu anlaşılacak bir grup ve o grubun çıakrdığı en iyi albüm var. Yazıda adı geçen gruplar ilginizi çekiyorsa ve sayfadaki şarkıyı da sevdiyseniz, denemeyi düşünebilirsiniz.