Başrolünü Mark Wahlberg’in oynadığı Rock Star (2001) filmini izleyenler, karaktere (Izzy) hayat veren eşsiz sesi iyi bilirler. Eminim kafalarının bir yerinde We All Die Young girişini ya da Stand Up’ı tutuyorlardır. İşte o şarkıların, o filmdeki Zakk Wylde’ın yaldır yaldır kafa salladığı Steel Dragon grubunun, sahicisi olan grup bu grup.

Müziklerini duyduğunuz anda bu grubun 80’li yılların bağrından kopup geldiğini düşüneceksiniz fakat öyle değil. Grupla aynı isimli bu albüm 1990 yılında çıktı. Grunge akımının darbesinden hemen önce.

Steelheart’ı diğer saç gruplarından farklı ve özel kılan bazı şeyler var. Mesela, uyduruk çığlıklarla bezenmiş, vızır vızır gitarlarla yaratılmış eserler barındırmıyorlar. Kuvvetli bir aranje ve melodi yapısı barındırıyorlar. Bu kısma kadar söylediğim şeyler aslında Steelheart’ı müzikal olarak tanımlayabilir.

Fakat Mike Matijevic’i tanımlayabilir mi?

Asla. Kati surette. Suret-i Katiyede.

Çünkü kendisi bu müziğe gelmiş en iyi vokallerden, en eşsiz seslerden biri. İnsanlar genelde kaç oktav sesi olduğunu ya da ne kadar ince notalara çıkabildiğini vurguluyor. Halbuki mevzu benim için bundan öte. Belki zorlasanız siz de çok ince notalara ulaşabilirsiniz ama sesinizin sizi özel yapan bir tınısı yoksa -ve yine sizi özel kılacak bir vibratonuz yoksa- pek de parmakla gösterilecek bir vokal olamazsınız. Miljenko Matijevic’in sesini duyduğumda çok karakterli olduğunu hemen anlamıştım, fakat şarkılarda indiği inanılmaz yüksek (bir erkeğe göre) notalarda vibratosunu hiç kaybetmediğini görünce tam anlamıyla sesine aşık oldum. Matijevic çığlıkları, tabancadan ateşlenmiş mermi gibi değil, denize atılmış taş gibi. İrkilmiyorsunuz duyduğunuzda, hissetmeniz için size zaman veriyor. Bu eşsiz bir şey.

Şaşırtıcı derecede başarılı olan albümde şarkılar arasında kalite bakımından çok büyük bir yakınlık mevcut. Albüm boyunca çıtayı koydukları yerde tutuyorlar diyebilirim. İlk şarkıyı sevdiyseniz, albüme bayılacaksınız. İlk şarkıda müziklerinden nefret ettiyseniz, hepsinden edeceksiniz.

Lirik açıdan ise Mötley Crüe, Poison…vs gibi “Şimdi seks zamanıdır, aşk ömrün baharıdır” konseptinden pek farklı bir durum söz konusu değil. Yine de grubun ruhuna ve şarkılara uyuyor.

Albümün miksajını; Rush, Asia, Queensryche, Dream Theater , Alice Cooper, Porcupine Tree gibi isimlerle çalışmış olan Paul Northfield yaptı. Matijevic ile kafa kafaya verip eski tarz bir sound yapan prodüktör, ben de dahil bir çok dinleyiciyi zaman konusunda ters köşeye yatırdı.

İlerki zamanlarda imaj ve müzikal olarak çok farklı yerlere gidecek grubun bu ilk albümüne kesinlikle bir göz atmanızı tavsiye ediyor, dinlerken kendizi rock star gibi hissetmenizi umuyorum.

Sağlıcakla kalın.