Öyle bir grup hayal edin ki, 35 senedir müzik yapıp en geç 3 senede bir, ortalama 2 senede bir, hatta bazı dönemler her sene albüm çıkardığı halde tek bir vasat albümü ya da tek bir vasat şarkısı dahi olmasın. Evet, hayal etmesi bile güç ama bu grup gerçek. Ve bu grubun adı Motörhead.
Grubun kurucusu, lideri ve bas-vokali hepimizin bildiği üzere Lemmy Kilmister. Normalde müzisyenlerin rakipleri yine diğer müzisyenlerdir ama konu Lemmy olunca iş değişiyor. Lemmy’nin rakipleri; Allah, İsa, Buda ya da Uçan Spagetti Canavarı gibi var olduğu muallâkta olan ve var olmuş olsalar bile tapılıp tapılmayacakları ya da sevilip sevilmeyecekleri gibi çelişkileri taşıyan varlıklardır. Ama Lemmy’nin durumu böyle değil. Rock’n roll ve onun torunu olan metal müziği seven her insan evladı Lemmy’yi ve onun icraatlarını sever.
Hani Lemmy şöyle böyle diyoruz, müziğini sevmemiz ve Motörhead hayranlığı bir yana, bir de işin bilimsel yüzü var. 1945 doğumlu, yani 65 yaşında bir adam düşünün. Haftada en az bir defa çıtır hatunlarla seks yapıyor, biz her sabah kahvaltımızda tostla çay tüketirken bu adam sabah uyandığında bir bardak Jack Daniel’s ile kahvaltısını yapıyor, etraftan tanıdığımız birçok insan 25 yaşını geçince; “Artık yaş kemale erdi. Rock, metal gibi sert müzikleri bıraktım. Bundan sonra olayım caz ve klasik müziktir” derken, Lemmy’nin bu yaşta hâlâ çok sert ve kaliteli müzik yapıyor olması da bir yana, her sene ortalama 6 ay turnede olması ve az önce belirttiğim sıklıklarla albüm yapması kesinlikle tanrılar ile kıyaslanmasını ve hatta onlardan üstün tutuluyor olmasını haklı çıkaran bir durum.
Her ne kadar Motörhead canlı performanslarına Lemmy’nin; “We are Motörhead and we play rock’n roll!” diye haykırmasıyla başlasa da Motörhead bir heavy metal grubu olarak anılmaktadır. Bunun da sebebi Motörhead’in temelinde safkan rock’n roll olan bir müziği olması gerektiğinden kat kat daha sert ve hızlı çalmasıdır. Motörhead’in yaptığı müzikle ilgili ortaya atılan fikirler bu kadarla sınırlı değil. Mesela bazı rock ve metal müzik araştırmacıları Motörhead’in 1979 Mart ayı çıkışlı” Overkill” albümündeki aynı adı taşıyan parçanın, dünya tarihindeki ilk thrash metal parçası olduğunu söylerler. Hatta bu müzikte “sürat” kavramını ilk ortaya çıkaran grup olduğu da birçok otorite tarafından da belirtilmekte.
“The Wörld Is Yours”, Motörhead’in 21. stüdyo albümü ve Motörhead Music/EMI etiketiyle piyasaya çıkan ilk albümü. 21. stüdyo albümü olmasına rağmen diğerlerinden ne farkı var? Evet, çok belirgin bir farkı yok. Yine sapına kadar sert müzik ve sapına kadar rock’n roll.
Lemmy’nin akıl alan basları, Phil Campbell’in enfes rifleri ve Mikkey Dee’nin türe göre çok çok ayrıcalıklı olan nefis davulları yine karşımızda. Motörhead’e ilk katıldığında fanlar tarafından epey bir tepki gören Mikkey Dee, şu an grubun vazgeçilmez bir elemanı. Hatta Motörhead tarihine bakıldığında grubun en enerjik davulcusu.
Söz konusu grup Motörhead olunca şu şarkı şöyle, bu şarkı böyle olayına pek girmeye gerek yok. Ama illâ ki birkaç isim anmamız gerekirse I Know How To Die ve Bye Bye Bitch Bye Bye konser ortamlarında tozu dumana katacak eserler. Bir de Brotherhood Of Man var ki, bence albümün en üstün parçası. Hatta Motörhead tarihine geçecek bir klasik desek çok da yanlış olmaz. Özellikle şarkının sözleri nutuk gibi. Adeta Lemmy bize nasihatlerde bulunup ayağımızı denk almamızı söylemiş. Lemmy müzik hayatı boyunca hayranlarına yol gösterip hayatla ilgili tüyolar verdi ve hâlâ vermeye devam ediyor.
Sonuca gelirsek kesinlikle albüm çok iyi olmuş diyebilirim. Hatta fazla iyi olmuş. Bu devirde hâlâ böyle bir albüm dinleyebilmek bizler için büyük ayrıcalık. Eğer Motörhead var olmasaydı, sırf müzik zevki açısından değil, bütün hayatım açısından şunu çok rahat söyleyebilirim; ben, ben olmazdım. Konuştuğumla, inandığımla, yaşadığımla, yediğimle, içtiğimle şu an ben kim isem şüphesiz ki bunu en çok etkilemiş şey Motörhead’dir. Motörhead bir müzik grubundan öte yaşam tarzıdır. Ve bu tarzı benimsemiş biri olarak kendimle gurur duyuyorum.
Kadro Ian "Lemmy" Kilmister: Vokal, Bas
Phil Campbell: Gitar
Mikkey Dee: Davul
Şarkılar 01. Born To Lose
02. I Know How To Die
03. Get Back In Line
04. Devils In My Hand
05. Rock N Roll Music
06. Waiting For The Snake
07. Brotherhood Of Man
08. Outlaw
09. I Know What You Need
10. Bye Bye Bitch Bye Bye
21 albüm aynı şeyi yapmak, ve hepsinin güzel olması. Ne Motörhead kendini değiştirdi, ne insanlar Motörhead değişsin dedi. Tek sıkıntı hangi şarkı olursa olsun herhangi bir Motörhead parçasını bir yerde duyduğum an canım bira istiyor..
Lemmy’nin köpeği olduk resmen demek ki.
güzel bi yazı eline sağlık. peki Motörhead’in diğerlerinden daha az iyi olan albümü hangisi sence? objektif bakmaya çalışsan 21 albümüne de 10 verir misin?
@nordson, düzeltmiştim de sonra unutup gelen dosyadakini koymuşum. sağol değiştirdim. zaten bir iki ufak şey dışında gayet düzgündü, yazara haksızlık olmasın.
valla ilk mesajı gönderen arkadaşın ilk yazdığına katılmamak mümkün değil. “21 albüm aynı şeyi yapmak”. ancak cümlenin geri kalanına pek katılamıyorum. çünkü 21 sene aynı müziği yapmak ve bunları konserlerde çalmak kendileri için büyük başarı olabilir ama ben almayayım. bir grup böyle yapıyorsa ve bir sonraki albüm kendilerinden yine aynı şeyleri dinleyeceksek bunun ne gibi bir özelliği var sizce? yani bize ne kazandırır? ha lemmy’mi olay? onda da pek bir şey yok bence. bana göre yapacaklarını hawkwind’deyken yapmış o kadar. motörhead’de kafasını yukarı kaldırıp 21 sene aynı şarkıyı söylemek onun başarısı bizlere göre. çok şişiriliyor. the wörld is yours bana göre tam bir baş ağrısı albümü. aynı şeyleri deep purple çalsa, asia yapsa, anvil yapsa acımasızca eleştirilir ama motörhead dokunulmazdır öyle değil mi? işte ben bunu kabullenemiyorum. 10 puan bayağı fazla olmuş. 10/2
@b, Motörhead dokunulmaz değil elbette ve kimi kesimler tarafından da yeri geldi mi itin g.tüne sokulan da bir grup aslında. Fakat Motörhead fanları Motörhead’den bu 21 albümdür ve 30küsür yıldır yaptığı şey dışında bir şey beklemiyor ve istemiyor. Mühim olan, ve başarı sayılması gereken şey bu bence.
Müzikalitesiydi, enstruman becerisiydi, kayıt kalitesiydi, lirikal dolgunluğuydu falan hiçbir şeye bakmaksızın 30 yıldır Motörhead fanları Motörhead dinliyip bira içiyor. Bu Motörhead dinlerken yapılması gereken tek şey arkadaşlarla geyiklemek, dans etmek, içmek, sevişmek, ot çekmek filan olmalı. Başka bir amacı veya yaşam tarzı da yok grubun zaten yıllardır. “Yeni albümümüz çok değişik olacak.” ve benzeri bir yorum 35 yıllık müzik hayatında Lemmy’nin ağzından çıkmamıştır sanırım hiç.
Ne fanlarında, ne de grubun kendisinde “Değişim” gibi bir güdü olmayan yeryüzündeki tek müzikal oluşum heralde Motörhead. Bu bile çok büyük bir başarı. Grubu sevmiyor olabilirsiniz tabi ki, fakat grup ve fanları ekseninden olaya baktığınızda ortadaki başarıyı görememeniz mümkün değil sanırım.
@Blakkheim, başarı göreceli birşeydir. Bence buna başarı denmez, dünyada birçok kötü müzik dinleyicisi var. (Her Motörhead dinleyicisi kötü dinleyicidir demiyorum, hatta öyle düşünmüyorum da, yanlış anlaşılmasın) Ve adam dünyevi zevklerini ve egosunu doyurmak için, hiç kasmadan bunu kullanıyor anlamına geliyor. Veya Metallica’nın değişimi de aksi bir örnek. O da tipik ABD’li cesareti. O da başarı değil. Bir dozajı olmalı, değişimin veya değişmemenin.
@Blakkheim, aynen en doğru biçimde anlatmışsın tek isteğimiz dinleyip biramızı yudumlamak, sigaralarımızı tüttürmek. zaten ben bir motörhead fanı olarak da değişmesini hiç istemedim istemem de böylesi güzel bence :)
@Blakkheim, Çok doğru bir tespit.Kimse motorhead dinlerken enstrüman kabiliyetine,müzikal tekniğine bakmıyor grubun.Sadece motorhead dinlerken bira içmek,dans etmek,sevişmek,ot içip kafayı bulmak.Tek istedikleri şey bu.Grupta bunu 30 seneyi aşkın karşılıyor.Daha ne istesinler ki.’b’ kardeş herhalde motorhead ile progresif,teknik müzik yapan grupları karşılaştırmış,tepkisi ona herhalde (:
Eline sağlık. Güzel bir yazı olmuş. Motörhead ve Lemmy bambaşka bir dünya. Dillere pelesenk olmuş bir ikon. Bu yaşa rağmen bu performansa saygıyla eğiliyorum ve nice sağlıklı(sağlıksız mı demeliydim?) yıllarla bizimle olmasını temenni ediyorum.
@janslore the celebrity, Dinleyici boyutunu katmazsan başarıdır. Katarsan çok tartışılır. Ama malesef dinleyici kalitesi çok tartışılabilecek birşey, tüm müzik tarzlarında. Ha diyorsun ki çok sevilmek bir başarı, ona bişey diyemem ama ben dinleyici sayısını kalite kıstası olarak kabul etmiyorum, kendim. Neyse ya, tartışmayalım. Amaca ulaşma babında, ticari bakımdan vs. başarıdır tabii ki. Ama bir müzisyenin amacı, motivasyonu ne olmalıdır gibi bin tane soru var. Neyse en iyisi herkes mutlu mesut yaşasın. :)
şahsen motörhead hayranı bi insan değilim ama Motörhead’i seven insanlar onu severken kaç nota basıldığını, her şarkının nakartının birbirine ne kadar benzediğini falan düşünüp de sevmiyorlar. “Bir grubun başarılı olmasının şartları” diye kurallar da yok zaten. Motörhead dendiğinde yüz binlerce insan deliriyosa, demek ki adamlar bi şeyler yapmış. Motörhead’i sadece bi müzik grubu olarak değil, bi kavram olarak düşünmek lazım.
@Ahmet Saraçoğlu, “bir grubun başarılı olmasının şarktları diye kurallar da yok ayrıca.”
Fakat, ne kadar çok kişinin hoşlanması da bir müzikalite veya başarı kriteri değil. Dinleyiciler cepte yani, değişken olarak düşünülemezler, öyle mi? yüz binleri coşturuyorsan, çok iyisin. Çünkü yüzbinleri coşturuyorsun…
@Aeonian_Lich, Ya da şöyle açıklamaya çalışayım, biraz havada kaldı. Ülkemizdeki eğitim sistemi malum, hatta ailelerden alınam eğitimler de malum. Öğrencilerin en sevdiği hoca, iyi bir öğretmen midir? Yani bir düşünün öğrenciler daha çok ne tarz hocalardan hoşlanırlar. Öğrenci kalitesini değişken olarak dahil etmezsen, araştıran, sorgulayan, öğrenmeye aç öğrenciler yetişmezse, ne tür öğretmenlerin daha çok sevileceği barizdir. Bu durumu belki müziğe de modüle edebiliriz…
@Aeonian_Lich, janslore’a verdiğin cevapla ortak cevap verirsem, olay, konu Motörhead olunca ortada “müzisyenin amacı” gibi bi şeyin dert edilmemesi.
Metal kavramına, ruhuna aşina olmayan bi müzik hocası Motörhead’i değerlendirirken müzikaliteyi kıstas olarak alır belki, ama metali bilen, önemli olanın his olduğunu bilen kişi işin matematiğine, notasına, şarkı trafiğine falan geçmez bence. Aynı şeyin daha minimali Manowar için de geçerli biliyosunuz.
Motörhead’in öneminin en az yüzde sekseni ruhtur, kalanı müziktir. Çünkü bu tarz gruplar/müzikler bi alışkanlıktır. Hep aynı şey olsa da karşısındaki onu öyle sever. Bi arkadaş grubunun 30 yıl aynı bara gidip aynı masada aynı birayı içip 70 yaşlarında bile aynı keyfi duymaları… falan gibi gey açıklamalar silsilesine sokmayın beni. :)
@Ahmet Saraçoğlu, Ben de pek “dert” etmiyorum, orası kesin. bunların tartışmalı şeyler olduğunu, karşı perspektiften açıklamaya çalışıyorum. Yoksa Motörhead ismini duyunca tüylerim falan dikilmez. :) Ama dmeiş olduğum gibi, bu biraz esnaf mantığına kayabiliyor. “dinleyici her zaman haklıdır” gibi bana göre sığ mantıklara bürünebiliyor durumlar. Şimdi ben de Demet Akalın muhabbetlerine girmeyeyim, tadında bırakalım :D
lemmy by yazıyı okusa vilehand i alnından operdi:) ve bu yazıyı ondan baskası da yazamazdı bu kadar iyi. cok guzel olmus diger tum yazıları gıbı, eline beynine kulagına saglık vilehand.
bence de satış sayıları müziğin iyi mi kötü mü olduğuna dair bir belirti olarak kabul edilmemeli. şu listeye bakarsanız birbirinden müzikal derinlik yönünden uçurum taşıyan kimi isimleri aynı sayısal kategorilerde görebilirsiniz.
@Ömer Kuş, haklısın. ben onu sağda solda denk geldiğim müzik muhabbetlerini baz alarak yazdım. en satanik underground black metalcisinden tutta, metalle pek ilgilenmeyip hardcore/punk dinleyenlere kadar herkeste bir Motörhead sempatisi gözlemledim bu güne kadar. ama sanırım yanılmışım. sevmeyen çok adam varmış.
AC/DC, Motörhead tarzı gruplardan sürekli bir değişim, yeni müzikal yönler, kompleks beste yapıları ya da olgunlaşma beklenmemeli bence. Neyi en iyi yaptıklarını, neyi yaparken eğlendiklerini biliyorlar ve ona göre de bir yol çizmişler. Onların imzası da bu zaten. Fan’leri, grubu dinleyenler de onlardan bunu bekliyor. Bir Motörhead fanına “Lemmy 10 tane daha Overkill stili albüm yayınlayacakmış” deseniz itiraz etmez yani.
Güvenli sularının dışına çıkanlar kadar, sürekli o baştaki çekirdek sounduyla hareket eden gruplara da ihtiyaç var diye düşünüyorum.
şu her iyi müzik yapan insana tanrı yakıştırması yapmak kadar gerizekalı bir düşünce tarzı yok.tamam adam muhteşem bir müzisyen olabilir.ama tam bir gerizekalılık örneği.metalcilerin en sevmediğim özelliği budur.ayrıca eskiden baya dinlerdim motörhead ama benide sıktı.artık bir kaç öldüğüm şarkı dışında motörhead dinlemem.
@Jotunblod, Ben de pek hoşlanmam o tanrılaştırma muhabbetinden, kendim de bir zamanlar yapmışsam da -ki sanmıyorum- artık yapmıyorum. Ama onu yapanların hepsi aynı amaçla yapmıyor bu benzetmeyi. Bazıları bi boka yaramayan müzisyenleri, yersizce tanrılaştırırken; kimisi ise gerçekten iyi müzisyenlere yapıyor bu yakıştırmayı. Bir pasif direniş ideolojisi de olabiliyor alt metinlerde. Çünkü teoloji ve dinler öylesine boğuyor ki bizim gibi toplumlarda, ya da ABD gibi dindar toplumlardan, bazı (genellikle ateist ya da agnostik) kimseler, sessizce tanrı kavramıyla maytap geçiyorlar. Ben de yapmışsam da bu sebeple yapmışımdır geçmişte. Cidden boğuyor bazen kurana abdestsiz dokunmanın bile yasak olması, mezarlığı parmakla gösterince ölüler seni bulur deyip parmağını ısırırsan kurtulursun demeler falan. cidden büyük yaram var bu konularda. Özellikle korkutma babında… neyse ki bazı şeyler aşıldı artık, ihtiyaç duymuyorum bu tarz şeylere. Ama yapanlara da saygım var.
We are worse than animals, we hunger for the kill.
We put our faith in maniacs the triumph of the will,
We kill for money, wealth and lust, for this we should be damned.
We are disease upon the world, brotherhood of man.
lemmy baba demiş biz daha ne diyelim. adam yıllardır soyluyor bunları, kesinlikle tekrarlamıyor kendını. bunca yıldan sonra hala gelecek nesıllere boyle bır sarkı yapabılıyor.
neyın tartısması kı bu
anlamayan dinlemesin
@Ahmet Saraçoğlu, dostum o gençken günde 2 3 götürdüğü zamanlardan falan ortalamaya vurunca haftada 1′e düşmüş. Zannetmiyorum yani hala çıtır götürebilsin, milf falan anca. Ben biraz taktım bu olaya evet :)
@hihat, işte Motörhead böyle bir grup. bir Motörhead severin zayıf olarak gördüğü albüm, bir başka Motörhead sever tarafından çok iyi bir albüm olarak görülebiliyor. bu da Motörhead’in büyüklüğünün ve kalitesinin kanıtıdır.
motörhead’e yeni yeni ısınmaya başlıyorum. bu albümde ilk sevdiklerimden biri oldu. hiç sıkılmadım dinlerken. sırada overkill ve ape of… albümleri var.
lemmy her türlü iyidir ama bu kadar tanrı mertebesine getirilmesini de anlayamıyorum. metalcinin iki yüzlülüğü diyesim geliyor hatta. tamam bu adam metalin büyük babası ve bir çok grubun en çok ilham aldığı müzikleri yapmış birisi. ama bu lemmy in karizmasıyla karıştırılıp iyice abartılıyor gibi.
@necati, ya anla işte lemmy’nin bu kadar yüceltilmesi, bizim şahin k’yı yüceltmemiz gibi bir şey. bir nevi eğlence. yoksa sabah lemmy le kalkıp akşam yatan adam yok.
Hail Motörhead hayatımın gruplarından en sevdiğim grupların başında gelir hiç bizaman tarzları değişmedi tadını çizgisini bozmadı kelimeler anlatmaya yetmez her şeyi bi yana bırakın lemmynin çatallı sesi yeter be sadece
Çok fazla tartışmaya gerek yok bence.Motörhead in müziği kalitesi ortada,gerçekten efsane.Bir de Lemmy nin sesine ayrı hastayım.Şahsen bu fani dünyada Lemmy reyizin sesine rakip olacak,ona benzeyen tek ses var:http://www.youtube.com/watch?v=90h7xC4cgU0 şaka la şaka :)
Hammered(2002) sonrası, Inferno(2004)’yla başlayıp kariyerlerinin sonuna, Bad Magic(2015)’e kadar giden üst üste muazzam albümler serisinde en zayıf halka bu albüm bence. İyi albümdür de serinin diğer albümlerine de bakılınca; -Kiss of Death, Motörizer, Aftershock- tek parçasının (Brotherhood of Man) albümün genelini sönük bıraktığı bir eser olarak hatırda kaldı. O nedenle elimin en az gittiği Motörhead albümlerinden biri bu, öbürleri Hammered, Snake Bite Love ve March Ör Die.
@Raddor, Sacrifice sonrasında yaptıkları en iyi 2 albüm Inferno ve Kiss of Death bence. O ikisi çok ayrı bi seviyede. Ama 2000′ler dönemi için We Are Motörhead’i de eklerdim ben bu muazzam albümler serisine. Acayip bayıldığım bi albüm.
@Raddor, Beğenmene sevindim hocam. Çok manyak albüm ya açtım dinliyorum tekrardan. Motörhead müziğin başına gelmiş en iyi şeylerden biri zaten, ilk keşfettiğimde aylarca neredeyse sadece Motörhead dinlemiştim, evimde kalan tek poster Lemmy öldüğünde headbangin verdiği poster, yırtık pırtık yarım halde de olsa hepsini söktüm onu hayatta sökemem 8 yıldır olduğu yerde duruyor hahah
@eatthegun, bende demo cd’si vardı. O nedenle sadece ilk dökümhane bölümünü oynayabiliyordum. Aynı yeri haftalarca oynadım ve o versiyonda arkada sürekli çalan tek müzik Ace of Spades’ti. Motörhead eşliğinde lavlara düşüp küfrediyordum.
@Raddor, Çok kullanılan bi kalıp ya bir de ritim de aynı olunca benzerlik kaçınılmaz ben de yeni fark ettim Sehnsucht albümünü notası notasına ezbere bilirim oysa
@P.P.B.K.U.B.K.K.F.A.T, eatthegun’ın dediği doğru aynı değil de Metal’de kullanılan benzer bir kalıp. Bu tarz aklıma gelen başka örnek Metallica – No Remorse’un rifi.
21 albüm aynı şeyi yapmak, ve hepsinin güzel olması. Ne Motörhead kendini değiştirdi, ne insanlar Motörhead değişsin dedi. Tek sıkıntı hangi şarkı olursa olsun herhangi bir Motörhead parçasını bir yerde duyduğum an canım bira istiyor..
Lemmy’nin köpeği olduk resmen demek ki.
güzel bi yazı eline sağlık. peki Motörhead’in diğerlerinden daha az iyi olan albümü hangisi sence? objektif bakmaya çalışsan 21 albümüne de 10 verir misin?
16.12.2010
@Ahmet Saraçoğlu, bence en az iyi olan albümleri Motörhead, On Parole ve Sacrifice. 21 albüm arasındanda 12 13 tanesine 10 verebilirim.
16.12.2010
az iyi olanlara ek olarak Rock ‘n’ Roll derim birde.
yazım hataları için gözden geçirmekte fayda var.
örn: tapılık, söyle bilirim ve kulakları sağır edecek kadar sert benim dikkatimi çekenler.
16.12.2010
@nordson, düzeltmiştim de sonra unutup gelen dosyadakini koymuşum. sağol değiştirdim. zaten bir iki ufak şey dışında gayet düzgündü, yazara haksızlık olmasın.
Mikkey Dee’nin davul çalışını çok seviyorum. Böyle kendini kaybediyor. Saçlarının kesiminden galiba.
16.12.2010
@Bahadır Sarp, +1. adam efsane
“Rock’n roll ve onun torunu olan metal müziği seven her insan evladı Lemmy’yi ve onun icraatlarını sever.”
Hayır…
valla ilk mesajı gönderen arkadaşın ilk yazdığına katılmamak mümkün değil. “21 albüm aynı şeyi yapmak”. ancak cümlenin geri kalanına pek katılamıyorum. çünkü 21 sene aynı müziği yapmak ve bunları konserlerde çalmak kendileri için büyük başarı olabilir ama ben almayayım. bir grup böyle yapıyorsa ve bir sonraki albüm kendilerinden yine aynı şeyleri dinleyeceksek bunun ne gibi bir özelliği var sizce? yani bize ne kazandırır? ha lemmy’mi olay? onda da pek bir şey yok bence. bana göre yapacaklarını hawkwind’deyken yapmış o kadar. motörhead’de kafasını yukarı kaldırıp 21 sene aynı şarkıyı söylemek onun başarısı bizlere göre. çok şişiriliyor. the wörld is yours bana göre tam bir baş ağrısı albümü. aynı şeyleri deep purple çalsa, asia yapsa, anvil yapsa acımasızca eleştirilir ama motörhead dokunulmazdır öyle değil mi? işte ben bunu kabullenemiyorum. 10 puan bayağı fazla olmuş. 10/2
16.12.2010
@b, Motörhead dokunulmaz değil elbette ve kimi kesimler tarafından da yeri geldi mi itin g.tüne sokulan da bir grup aslında. Fakat Motörhead fanları Motörhead’den bu 21 albümdür ve 30küsür yıldır yaptığı şey dışında bir şey beklemiyor ve istemiyor. Mühim olan, ve başarı sayılması gereken şey bu bence.
Müzikalitesiydi, enstruman becerisiydi, kayıt kalitesiydi, lirikal dolgunluğuydu falan hiçbir şeye bakmaksızın 30 yıldır Motörhead fanları Motörhead dinliyip bira içiyor. Bu Motörhead dinlerken yapılması gereken tek şey arkadaşlarla geyiklemek, dans etmek, içmek, sevişmek, ot çekmek filan olmalı. Başka bir amacı veya yaşam tarzı da yok grubun zaten yıllardır. “Yeni albümümüz çok değişik olacak.” ve benzeri bir yorum 35 yıllık müzik hayatında Lemmy’nin ağzından çıkmamıştır sanırım hiç.
Ne fanlarında, ne de grubun kendisinde “Değişim” gibi bir güdü olmayan yeryüzündeki tek müzikal oluşum heralde Motörhead. Bu bile çok büyük bir başarı. Grubu sevmiyor olabilirsiniz tabi ki, fakat grup ve fanları ekseninden olaya baktığınızda ortadaki başarıyı görememeniz mümkün değil sanırım.
16.12.2010
@Blakkheim, başarı göreceli birşeydir. Bence buna başarı denmez, dünyada birçok kötü müzik dinleyicisi var. (Her Motörhead dinleyicisi kötü dinleyicidir demiyorum, hatta öyle düşünmüyorum da, yanlış anlaşılmasın) Ve adam dünyevi zevklerini ve egosunu doyurmak için, hiç kasmadan bunu kullanıyor anlamına geliyor. Veya Metallica’nın değişimi de aksi bir örnek. O da tipik ABD’li cesareti. O da başarı değil. Bir dozajı olmalı, değişimin veya değişmemenin.
16.12.2010
@Blakkheim, aynen en doğru biçimde anlatmışsın tek isteğimiz dinleyip biramızı yudumlamak, sigaralarımızı tüttürmek. zaten ben bir motörhead fanı olarak da değişmesini hiç istemedim istemem de böylesi güzel bence :)
22.05.2012
@Blakkheim, Çok doğru bir tespit.Kimse motorhead dinlerken enstrüman kabiliyetine,müzikal tekniğine bakmıyor grubun.Sadece motorhead dinlerken bira içmek,dans etmek,sevişmek,ot içip kafayı bulmak.Tek istedikleri şey bu.Grupta bunu 30 seneyi aşkın karşılıyor.Daha ne istesinler ki.’b’ kardeş herhalde motorhead ile progresif,teknik müzik yapan grupları karşılaştırmış,tepkisi ona herhalde (:
06.04.2013
@Blakkheim, Bu yüzden motörhead diskografisini her zaman karışık dinlemişimdir haha
Eline sağlık. Güzel bir yazı olmuş. Motörhead ve Lemmy bambaşka bir dünya. Dillere pelesenk olmuş bir ikon. Bu yaşa rağmen bu performansa saygıyla eğiliyorum ve nice sağlıklı(sağlıksız mı demeliydim?) yıllarla bizimle olmasını temenni ediyorum.
Bu grubu hiçbir zaman sevemedim.
brotherhood of man bayağa bayağa güzel olmuş ilk dinleyişte en çok dikkatimi çeken oldu. gerçi daha hepsini dinlemedim ama olsun.
30 yıl aynı müziği yapıp hala binlerce fanının olması başarı değil de nedir?
16.12.2010
@janslore the celebrity, Dinleyici boyutunu katmazsan başarıdır. Katarsan çok tartışılır. Ama malesef dinleyici kalitesi çok tartışılabilecek birşey, tüm müzik tarzlarında. Ha diyorsun ki çok sevilmek bir başarı, ona bişey diyemem ama ben dinleyici sayısını kalite kıstası olarak kabul etmiyorum, kendim. Neyse ya, tartışmayalım. Amaca ulaşma babında, ticari bakımdan vs. başarıdır tabii ki. Ama bir müzisyenin amacı, motivasyonu ne olmalıdır gibi bin tane soru var. Neyse en iyisi herkes mutlu mesut yaşasın. :)
şahsen motörhead hayranı bi insan değilim ama Motörhead’i seven insanlar onu severken kaç nota basıldığını, her şarkının nakartının birbirine ne kadar benzediğini falan düşünüp de sevmiyorlar. “Bir grubun başarılı olmasının şartları” diye kurallar da yok zaten. Motörhead dendiğinde yüz binlerce insan deliriyosa, demek ki adamlar bi şeyler yapmış. Motörhead’i sadece bi müzik grubu olarak değil, bi kavram olarak düşünmek lazım.
16.12.2010
@Ahmet Saraçoğlu, “bir grubun başarılı olmasının şarktları diye kurallar da yok ayrıca.”
Fakat, ne kadar çok kişinin hoşlanması da bir müzikalite veya başarı kriteri değil. Dinleyiciler cepte yani, değişken olarak düşünülemezler, öyle mi? yüz binleri coşturuyorsan, çok iyisin. Çünkü yüzbinleri coşturuyorsun…
16.12.2010
@Aeonian_Lich, Ya da şöyle açıklamaya çalışayım, biraz havada kaldı. Ülkemizdeki eğitim sistemi malum, hatta ailelerden alınam eğitimler de malum. Öğrencilerin en sevdiği hoca, iyi bir öğretmen midir? Yani bir düşünün öğrenciler daha çok ne tarz hocalardan hoşlanırlar. Öğrenci kalitesini değişken olarak dahil etmezsen, araştıran, sorgulayan, öğrenmeye aç öğrenciler yetişmezse, ne tür öğretmenlerin daha çok sevileceği barizdir. Bu durumu belki müziğe de modüle edebiliriz…
16.12.2010
@Aeonian_Lich, janslore’a verdiğin cevapla ortak cevap verirsem, olay, konu Motörhead olunca ortada “müzisyenin amacı” gibi bi şeyin dert edilmemesi.
Metal kavramına, ruhuna aşina olmayan bi müzik hocası Motörhead’i değerlendirirken müzikaliteyi kıstas olarak alır belki, ama metali bilen, önemli olanın his olduğunu bilen kişi işin matematiğine, notasına, şarkı trafiğine falan geçmez bence. Aynı şeyin daha minimali Manowar için de geçerli biliyosunuz.
Motörhead’in öneminin en az yüzde sekseni ruhtur, kalanı müziktir. Çünkü bu tarz gruplar/müzikler bi alışkanlıktır. Hep aynı şey olsa da karşısındaki onu öyle sever. Bi arkadaş grubunun 30 yıl aynı bara gidip aynı masada aynı birayı içip 70 yaşlarında bile aynı keyfi duymaları… falan gibi gey açıklamalar silsilesine sokmayın beni. :)
16.12.2010
@Ahmet Saraçoğlu, Ben de pek “dert” etmiyorum, orası kesin. bunların tartışmalı şeyler olduğunu, karşı perspektiften açıklamaya çalışıyorum. Yoksa Motörhead ismini duyunca tüylerim falan dikilmez. :) Ama dmeiş olduğum gibi, bu biraz esnaf mantığına kayabiliyor. “dinleyici her zaman haklıdır” gibi bana göre sığ mantıklara bürünebiliyor durumlar. Şimdi ben de Demet Akalın muhabbetlerine girmeyeyim, tadında bırakalım :D
lemmy by yazıyı okusa vilehand i alnından operdi:) ve bu yazıyı ondan baskası da yazamazdı bu kadar iyi. cok guzel olmus diger tum yazıları gıbı, eline beynine kulagına saglık vilehand.
kritiginde notunda altina imzami atarim.
ayrica baslik altindaki yorumlarin bir kismindan “star wars episode 7″ ya da cekilebilir. o derece fantastik. masallah.
bence de satış sayıları müziğin iyi mi kötü mü olduğuna dair bir belirti olarak kabul edilmemeli. şu listeye bakarsanız birbirinden müzikal derinlik yönünden uçurum taşıyan kimi isimleri aynı sayısal kategorilerde görebilirsiniz.
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_best-selling_music_artists
16.12.2010
@doğal kaynak suyu, oha Orhan Gencebay 60 milyon diyor. Bir kez daha berhudar oldum lan. yuh.
Başıma bişi gelmeyecekse Motörhead sevmiyorum :P Ama yazıyı okuyunca dinleyesim, tekrar deneyesim geldi, başarılı olmuş, eline sağlık.
“Rock’n roll ve onun torunu olan metal müziği seven her insan evladı Lemmy’yi ve onun icraatlarını sever.” kısmı biraz fazla iddialı olmuş ama.
16.12.2010
@Ömer Kuş, haklısın. ben onu sağda solda denk geldiğim müzik muhabbetlerini baz alarak yazdım. en satanik underground black metalcisinden tutta, metalle pek ilgilenmeyip hardcore/punk dinleyenlere kadar herkeste bir Motörhead sempatisi gözlemledim bu güne kadar. ama sanırım yanılmışım. sevmeyen çok adam varmış.
16.12.2010
@Ömer Kuş, ben de pek sevmiyorum..
AC/DC, Motörhead tarzı gruplardan sürekli bir değişim, yeni müzikal yönler, kompleks beste yapıları ya da olgunlaşma beklenmemeli bence. Neyi en iyi yaptıklarını, neyi yaparken eğlendiklerini biliyorlar ve ona göre de bir yol çizmişler. Onların imzası da bu zaten. Fan’leri, grubu dinleyenler de onlardan bunu bekliyor. Bir Motörhead fanına “Lemmy 10 tane daha Overkill stili albüm yayınlayacakmış” deseniz itiraz etmez yani.
Güvenli sularının dışına çıkanlar kadar, sürekli o baştaki çekirdek sounduyla hareket eden gruplara da ihtiyaç var diye düşünüyorum.
şu her iyi müzik yapan insana tanrı yakıştırması yapmak kadar gerizekalı bir düşünce tarzı yok.tamam adam muhteşem bir müzisyen olabilir.ama tam bir gerizekalılık örneği.metalcilerin en sevmediğim özelliği budur.ayrıca eskiden baya dinlerdim motörhead ama benide sıktı.artık bir kaç öldüğüm şarkı dışında motörhead dinlemem.
16.12.2010
@Jotunblod, Ben de pek hoşlanmam o tanrılaştırma muhabbetinden, kendim de bir zamanlar yapmışsam da -ki sanmıyorum- artık yapmıyorum. Ama onu yapanların hepsi aynı amaçla yapmıyor bu benzetmeyi. Bazıları bi boka yaramayan müzisyenleri, yersizce tanrılaştırırken; kimisi ise gerçekten iyi müzisyenlere yapıyor bu yakıştırmayı. Bir pasif direniş ideolojisi de olabiliyor alt metinlerde. Çünkü teoloji ve dinler öylesine boğuyor ki bizim gibi toplumlarda, ya da ABD gibi dindar toplumlardan, bazı (genellikle ateist ya da agnostik) kimseler, sessizce tanrı kavramıyla maytap geçiyorlar. Ben de yapmışsam da bu sebeple yapmışımdır geçmişte. Cidden boğuyor bazen kurana abdestsiz dokunmanın bile yasak olması, mezarlığı parmakla gösterince ölüler seni bulur deyip parmağını ısırırsan kurtulursun demeler falan. cidden büyük yaram var bu konularda. Özellikle korkutma babında… neyse ki bazı şeyler aşıldı artık, ihtiyaç duymuyorum bu tarz şeylere. Ama yapanlara da saygım var.
Motörhead dünyanın en seks müziğini yapan 5 gruptan biridir bence. Ve hemen üzerimdeki arkadaş kusura bakmasın ama, Lemmy de tanrıdır.
22.05.2012
@Berca B., Aynen katılıyorum. Lemmy is God.
\m/ umlaut \m/
We are worse than animals, we hunger for the kill.
We put our faith in maniacs the triumph of the will,
We kill for money, wealth and lust, for this we should be damned.
We are disease upon the world, brotherhood of man.
lemmy baba demiş biz daha ne diyelim. adam yıllardır soyluyor bunları, kesinlikle tekrarlamıyor kendını. bunca yıldan sonra hala gelecek nesıllere boyle bır sarkı yapabılıyor.
neyın tartısması kı bu
anlamayan dinlemesin
lemmy onları da bagıslar.
kapakta world kelimesini yanlış yazmışlar.
dee sağlam yardırıyor konserlerde falan cidden. albümü dinleyemedim hala da baya olumlu tepkiler (her zamanki gibi) bakıcam bir an önce.
Babalar harika albüm yapmışlar. Lemmy’nin android olduğundan şüpheleniyorum. Waiting for the Snake ve Brotherhood of Man en çok dinlediklerim.
“1945 doğumlu, yani 65 yaşında bir adam düşünün. Haftada en az bir defa çıtır hatunlarla seks yapıyor”
bu istihbaratı hangi kaynaktan edindin çok merak ettim doğrusu.
18.12.2010
@kantele, Bu siteden yanlış hatırlamıyorsam. :) (Lemmy belgeseli tahilinde)
18.12.2010
@kantele, http://www.pasifagresif.com/2010/11/lemmyden-vokal-ve-seks-sirlari/
@Ahmet Saraçoğlu, dostum o gençken günde 2 3 götürdüğü zamanlardan falan ortalamaya vurunca haftada 1′e düşmüş. Zannetmiyorum yani hala çıtır götürebilsin, milf falan anca. Ben biraz taktım bu olaya evet :)
ben de en çok sacrifice albümünü severim yahu. dog face boy ve in another time parçalarının hastasıyım.
26.12.2010
@hihat, işte Motörhead böyle bir grup. bir Motörhead severin zayıf olarak gördüğü albüm, bir başka Motörhead sever tarafından çok iyi bir albüm olarak görülebiliyor. bu da Motörhead’in büyüklüğünün ve kalitesinin kanıtıdır.
Brotherhood Of Man, Motörhead’in kült şarkıları arasına girecektir. Gerçi Motörhead’ten ne çıkarsa dinlerim orası ayrı.
Bu arada yeni albüm sonrası Türkiye’ye geliyorlar. Vay anasını sayın seyirciler. 16 Temmuz’da geliyorlar. -Sonunda, nihayet-
sitede artık motörhead haftası görmek istiyoruz
motörhead’e yeni yeni ısınmaya başlıyorum. bu albümde ilk sevdiklerimden biri oldu. hiç sıkılmadım dinlerken. sırada overkill ve ape of… albümleri var.
30.06.2011
@Chuck Reis, saf rock’n roll ateşiyle yanan motörhead’i dinlemenin meyvelerini ilerde mutlaka alacaksın, biyerden başlaman iyi olmuş
lemmy her türlü iyidir ama bu kadar tanrı mertebesine getirilmesini de anlayamıyorum. metalcinin iki yüzlülüğü diyesim geliyor hatta. tamam bu adam metalin büyük babası ve bir çok grubun en çok ilham aldığı müzikleri yapmış birisi. ama bu lemmy in karizmasıyla karıştırılıp iyice abartılıyor gibi.
27.10.2011
@necati, blesfimır!
09.12.2011
@necati, ya anla işte lemmy’nin bu kadar yüceltilmesi, bizim şahin k’yı yüceltmemiz gibi bir şey. bir nevi eğlence. yoksa sabah lemmy le kalkıp akşam yatan adam yok.
keşke albümün adı the wörld is yöürs olsaydı diyorum bazen.
Motörhead i araba kullanırken dinleme, ve motörhead dinlerkende içki içme huyum var..bu yüzden başıma gelenleri anlatmıyorum…İllede Motörhead diyorum…
Hail Motörhead hayatımın gruplarından en sevdiğim grupların başında gelir hiç bizaman tarzları değişmedi tadını çizgisini bozmadı kelimeler anlatmaya yetmez her şeyi bi yana bırakın lemmynin çatallı sesi yeter be sadece
Çok fazla tartışmaya gerek yok bence.Motörhead in müziği kalitesi ortada,gerçekten efsane.Bir de Lemmy nin sesine ayrı hastayım.Şahsen bu fani dünyada Lemmy reyizin sesine rakip olacak,ona benzeyen tek ses var:http://www.youtube.com/watch?v=90h7xC4cgU0 şaka la şaka :)
Gördüğüm ilk motörhead dinleyen kıza aşık olmuştum lan,yıllardır da birlikteyiz.lemmy tanrı değilse nedir?
Mikkey Dee’nin davullarına hastayım
Millet karı gibi aç aq.
Hammered(2002) sonrası, Inferno(2004)’yla başlayıp kariyerlerinin sonuna, Bad Magic(2015)’e kadar giden üst üste muazzam albümler serisinde en zayıf halka bu albüm bence. İyi albümdür de serinin diğer albümlerine de bakılınca; -Kiss of Death, Motörizer, Aftershock- tek parçasının (Brotherhood of Man) albümün genelini sönük bıraktığı bir eser olarak hatırda kaldı. O nedenle elimin en az gittiği Motörhead albümlerinden biri bu, öbürleri Hammered, Snake Bite Love ve March Ör Die.
09.09.2023
@Raddor, Sacrifice sonrasında yaptıkları en iyi 2 albüm Inferno ve Kiss of Death bence. O ikisi çok ayrı bi seviyede. Ama 2000′ler dönemi için We Are Motörhead’i de eklerdim ben bu muazzam albümler serisine. Acayip bayıldığım bi albüm.
09.09.2023
@eatthegun, katılıyorum. Aynı zamanda oldukça Metal albümler.
09.09.2023
@Raddor, Living in The Past en metal Motörhead şarkısı olabilir harbiden hahah. Çok sevdiğim bi coveri var
https://www.youtube.com/watch?v=RJem0nBbf60
09.09.2023
@eatthegun, bilmeyen biri hayatta anlamaz Motörhead cover’ı olduğunu. Çok iyi. O albümden benim kişisel favorim de Kingdom of the Worm.
09.09.2023
@Raddor, Beğenmene sevindim hocam. Çok manyak albüm ya açtım dinliyorum tekrardan. Motörhead müziğin başına gelmiş en iyi şeylerden biri zaten, ilk keşfettiğimde aylarca neredeyse sadece Motörhead dinlemiştim, evimde kalan tek poster Lemmy öldüğünde headbangin verdiği poster, yırtık pırtık yarım halde de olsa hepsini söktüm onu hayatta sökemem 8 yıldır olduğu yerde duruyor hahah
12.09.2023
@eatthegun, süper. Bu da benim tanışma anım:
https://youtu.be/4oNOrHHcKQ4?si=CHUJORZxRMyjoJSY
12.09.2023
@Raddor, 96 Quite Bitter Beings vardı bi de. O şarkının başındaki riffi yıllarca arayıp bulamamıştım hahahahah.
13.09.2023
@eatthegun, bende demo cd’si vardı. O nedenle sadece ilk dökümhane bölümünü oynayabiliyordum. Aynı yeri haftalarca oynadım ve o versiyonda arkada sürekli çalan tek müzik Ace of Spades’ti. Motörhead eşliğinde lavlara düşüp küfrediyordum.
O nedenle dediğin şarkıyı ilk kez şimdi dinledim.
Ek olarak; Tony Hawk süper sempatik bir adam.
09.09.2023
@eatthegun, bu arada Rammstein – Engel ile Living in the Past’in ana rifleri benziyor. Şimdi fark ettim.
09.09.2023
@Raddor, Çok kullanılan bi kalıp ya bir de ritim de aynı olunca benzerlik kaçınılmaz ben de yeni fark ettim Sehnsucht albümünü notası notasına ezbere bilirim oysa
10.09.2023
@Raddor, Çok az biraz andırıyor sadece.
Not: Rammsteinspor.
12.09.2023
@P.P.B.K.U.B.K.K.F.A.T, eatthegun’ın dediği doğru aynı değil de Metal’de kullanılan benzer bir kalıp. Bu tarz aklıma gelen başka örnek Metallica – No Remorse’un rifi.
Nickname’ini kısalttım haha.