METALLICA. Hayatımı değiştiren grup. Öyle, böyle, şöyle, belki, acaba falan değil. Hayatımda direkt etkisi var METALLICA’nın, kim bilir benim gibi kaç kişi daha var böyle.
Ancak bu derece hayatımı etkileyen bir grup ile kişisel bağ kurabilmek çok kolay değil, çünkü METALLICA artık sadece bir grup değil, anonim bir kavram. Sonu olmayan dipsiz bir kuyu gibi artık METALLICA tartışmak, üzerine konuşmak, yorum yapmak. Bunca yıldan sonra yeni ne söyleyebilirsiniz ki? Ben de sadece benim gördüklerimi söyleyeceğim, benim gözümden METALLICA’yı anlatmaya çalışacağım. “Ride The Lightning” bunun için biçilmiş kaftan çünkü benim için METALLICA “Ride The Lightning”dir.
METALLICA’nın türdeşlerinden en büyük farkı nedir? Bence genel olarak “dinlenebilir” şarkı yapmaya özen göstermeleri. Ecnebilerin “catchy” dediği, dinleyiciyi yakalayacak şarkılar yapmak ilk sırada geliyor METALLICA şarkı yazım ilkelerinde. “Kill ‘Em All”un nasıl bir dönemde çıktığını hepimiz biliyoruz, Kirk gruba katılalı sadece bir ay olmuştu, grup üzerinde hala Mustaine gölgesi vardı. Buna rağmen şarkılar temel olarak METALLICA şarkılarının iskeletine sahip olsa da METALLICA imzasından pek söz etmek mümkün değildi. “Ride The Lightning” bu değişimi yaratan albümdür.
“Ride The Lightning”i diğer METALLICA albümlerinden daha çok sevmemi sağlayan şey albümün dengeli yapısıdır. METALLICA genel olarak albümlerini dengeli hazırlamaya özen gösteren bir grup ancak “Ride The Lightning” in özel bir durumu var. Şarkılar üzerinde o kadar çok etki var ki, hâlâ daha 2 şarkıda rifleri kullanılan Dave Mustaine, albümün geneline sinmiş ancak son demlerini yaşayan NWOBHM havası, James Hetfield ve akustik gitarı, Exodus’tan getirdiği riflerle Kirk ve albüm genelinde grubu alttan alttan yönlendiren, bazı şarkılarda direkt en öne çıkan Cliff Burton. Bütün bu öğeler zamanla ortadan kayboldu, METALLICA başka bir yöne kaydı. Ancak bütün bu süreç içinde benim gözümde en zengin METALLICA albümü budur.
Esasında Ufuk gibi ben de bu yazının yazılma sebebi olan Cliff Burton hakkında bu albüm özelinde bir şeyler söylemek istiyorum. Cliff Burton sadece “yetenekli basçı” sıfatına sahip birisi değildi, onun basgitarını sadece üç albümde duymuş olsak bile METALLICA üzerindeki etkisi METALLICA dağılana kadar devam edecek.
Bu etkisi sadece manevi bir etki değil, Cliff şarkı düzenlemeleri açısından grubu bir üst seviyeye çıkartmış, grubun diğer elemanlarına müzik teorisi öğretmiş bir insan. For Whom The Bell Tolls’u ondan başkası yazamazdı, The Call Of Ktulu’da kükreyen bas gitarı da ondan başkası çalamazdı.
Grubun “Kill ‘Em All”dan “Ride The Lightning”e zıplayabilmesinde, hatta grubun gelecekteki görkemli kariyerinde en büyük pay Cliff Burton’a aittir benim gözümde, zira METALLICA’nın “diğer gruplar” gibi müzik yapmasına izin vermemiştir, METALLICA’yı salt thrash metal ile etiketlenen bir grup olmanın ötesine taşımıştır. METALLICA sevin sevmeyin, Cliff Burton sadece bir basçı olarak değil bir müzisyen olarak kıymetlilerin kıymetlisi bir insandır.
METALLICA müziğinin özü de ne James’in ritim gitarında, ne Lars’ın davullarında, ne de Kirk’ün sololarındadır, METALLICA Cliff Burton’dır.
Kadro James Hetfield: Vokal, ritim gitar
Kirk Hammett: Solo gitar
Cliff Burton: Bas, geri vokaller
Lars Ulrich: Davul
Şarkılar 1. Fight Fire With Fire
2. Ride the Lightning
3. For Whom the Bell Tolls
4. Fade to Black
5. Trapped Under Ice
6. Escape
7. Creeping Death
8. The Call of Ktulu
iyi noktalarını zaten herkes biliyor. saymakla bitmez. bu dönemde sound diamond head – saxon ve motörhead’den uzaklaşıp iyice mercyful fate/venom tarzına dönmeye başlamış. beste yapma konusunda da ilerleme kaydetmişler. lars ilk albüme göre bariz daha oturaklı çalıyor. james ritm gitar soundunu ve tekniğini oturtmaya başlamış. kötülerine gelince, bence: vokalin kill ‘em all’daki kadar olmasa da yine rahatsız ettiği, yer yer de gereksiz tekrarların olduğu bir albüm. gitarların cliff’in basını örtmeye başlaması da biraz rahatsız edici. genel atmosfer olarak da ilk 5 albüm içinde beni en çok sıkan albüm bu. arada çok etkileyici besteler de var (çoğunda mustaine’in parmağı olmakla birlikte) ama grubun doruk noktasına daha çok var. neticede sana puanım 8,5 kanka.
Ufuk’a katılmakla beraber burton’ın (amcamın oglu sankı) metallıca uzerındekı etkısı yadsınamaz boyutlarda olmakla beraber metallıca yuzde yuz clıff burtondır dıyemem/dıyemezsın/dıyemeyız. Sonuçta burda bu muzık turune sekıl veren ınsanlardan bahsedıyoruz bırı vızyon sahıbı kalan 3 u sıfatsız ınsanlar degıl heralde :D
bilen bilir ama gene de hatırlatim ben, the call of ktulu’daki cliff burton’ın çılgın bas süslemelerine ve sololarına dikkat. bugün özellikle dikkat edin.
@baldur, ben tee albümü ilk dinlediğim zamanlarda cliff’in o wahlı distortionlı bölümlerinde brutal vokal veya türevi efekt bindirilmiş vokal var sanıyordum eheh.
“Metallica’nın türdeşlerinden en büyük farkı nedir? Bence genel olarak “dinlenebilir” şarkı yapmaya özen göstermeleri. Ecnebilerin “catchy” dediği, dinleyiciyi yakalayacak şarkılar yapmak ilk sırada geliyor METALLICA şarkı yazım ilkelerinde.”
Metallica’yla ilgili çok görmezden gelinen, bazılarının küçümseyeceği ama aslında acaip önemli, belki de Hetfield and co’nun dehasının ana damarı, şahane bir ayrıntı bu.
@masteroforion, bu ayrıntıyı kill ‘em all’da bile görebiliyoruz aslında, ama dinlenebilirlik açısından esas ride the lightning ile kendi standart formülasyonları oturtmaya başladılar.
Bence en iyi üçüncü Metallica albümüdür. İlk iki benim için ilelebet MOP ve AJFA olarak kalacak.
Ride The Lightning, Metallica’nın seksenler boyunca ilerleterek artık “progresif”e kaçırttığı müzikal anlayışın temelidir. Akustik gitar kullanımı gibi tarzına getirdiği yenilikler ya da komplike ilerleyen şarkı yapılarıyla Thrash Metal adına devrimsel eserlerdendir. RTL olmasa ne MOP olurdu, ne AJFA.
Grubun bir senede gösterdiği gelişme de dikkat çekici. Özellikle Lars Ulrich’in klasik NWOBHM davulcusu gibi renksiz çalımını bırakıp, çift pedalı olduğunu hatırlaması ve tarza daha uyan bir çalım stili yakalaması önemli bir nokta. Cliff’in grup içinde giderek artan ağırlığı daha farklı melodik çözümlemeleri de beraberinde getirmiş. Hetfield’in vokal olarakta olgunlaşması bir kazanç olmuş grup adına. Yukardaki yorumlarda da dendiği gibi NWOBHM etkisinin azalması, grubun bu albümde başlattığı müzikal yolun varoluş sebebi.
Eksikler yok mu, tabii var. “Escape” albümün akışına oranla biraz geriden gelen bir eser. Ama benim bu albüm ile ilgili en büyük sıkıntım prodüksiyon. Metallica’nın prodüksiyonları hep gitar dominanttır, her zaman bas güme gider ama bu albümde de, Kill’em All’da da olduğu gibi bateri tonlamaları da zayıf bence. Özellikle pedallarda bu eksiklik net belli oluyor. Guitar Hero’dan alınma master kayıtları da dinledim, üstüne ek bir enstruman katmanı eklemeyince net duyulacak bir volümde kaydedilmişler. Bas gitar konusu Metallica’da Load/Black Album dışında her zaman sıkıntı olmuştur zaten, bu albümde farklı değil. Ama gitarlar prodüksiyon açısından gayet iyiler.
Ne olursa olsun on numara albümdür. Candır canandır. RTL olmasa kitabımız MOP olmazdı.
bu metallica albümlerinin puanlarının düşürülmesini de anlamıyorum ya, 1 saat önce 9un üstündeydi puanı şimdi 7.77 olmuş. antimetalikacısınız anladık da, bu RTL gibi AJFA gibi KEA gibi masterpiecelere (benim gözümde, lütfen atlamayalım) yapılmaz be.. bakalım MOP’un başına neler gelecek
n.ş.a.’da yarın gelmiş geçmiş en iyi heavy metal albümünün kritiğinin gelmesi bekleniyor. lütfen onu sımsıkı kucaklayalım ve vereceğimiz oylarla sitenin en yüksek oy ortalamalı albümleri listesinde zirveye oturtalım. böylece cliff’e ve havarilerine olan borcumuzu en klas şekilde ödemiş oluruz.
not: acaba yazar kişi bu provakasyon harikasını çizittirirken orion dinliyomuydu, dinlemiyomuydu?
@Sambalici, ortalama bir sarki olan escape’i trapped under ice ile bir tutamiyorum, cunku bana gore trapped under ice metallica’nin en golgede kalmis saheserlerinden biridir. ayni leper messiah, the frayed ends of sanity gibi.
beyler eğer yapabiliyorsanız mop kritiğinin altına sadece 1 yıldız koyun ona tıklayan 10 vermiş sayılsın :D bazı hipnetorlar düşürmesin ajfa’mın haklı zaferi görmezden gelindi bari mop otursun şu tahta
Türkiye’de sadece AJFA ve Jump in the fire EP’si olan bir dönemde ben galiba 14-15 yaşında Almanya’ya gitmiş ve orjinal almıştım bunu. Daha yeni yetme bir metalci olarak çok duygusal ve dramatik etkisi olmuştur üzerimde. En iyi 3. metallica albümüdür AJFA ve MOP sonrası.
Metallica’yı Metallica yapan albüm budur. Kill’em All, çıkış albümleriyse bu da Metallica oldukları albümleridir. Üzerine çıkamamışlar ama Metallica olmayı sürdürmüşlerdir. Gençliğin ve amatör metal ruhunun dünyanın en ünlü metal grubundaki en güzel yansımasıdır. Daha ötesi var mı? Sonradan bozdular geyiğine hiç girmiyorum zaten. Belki bozmadılar ama bu ruhu asla yakalayamadıkları kesin. Metallica nedir bilmeyen adama bu albüm dinletilmeli. Al işte Metallica bu denilmeli. Gerisi Nothing Else Matters…
”METALLICA müziğinin özü de ne James’in ritim gitarında, ne Lars’ın davullarında, ne de Kirk’ün sololarındadır, METALLICA Cliff Burton’dır.”
- Ahmet Saracoglu’nun Ride the Lightning kritigi
”Şahsen METALLICA’yı hiçbir zaman Cliff Burton’a indirgememiş bir insanım. Elbette önemli, elbette hem müzisyenliği, hem de vizyonuyla gruba çok şey katmış, gidişiyle de çok şey götürmüş bir insan. Ancak “Cliff ölene kadarki süreçte METALLICA = Cliff Burton’dır” demek bence biraz fazla kaçıyor. Evet Cliff çok önemlidir, ama METALLICA her zaman için James Hetfield ve Lars Ulrich’in grubudur. Bugüne dek iyi kötü ne yaptılarsa, başlıca sorumlusu o ikisidir.”
- Ahmet Saracoglu’nun Master of Puppets kritigi
PART2:
“Ride The Lightning”i diğer METALLICA albümlerinden daha çok sevmemi sağlayan şey albümün dengeli yapısıdır”
- Ahmet Saracoglu’nun Ride the Lightning kritigi
”Master of Puppets” benim için METALLICA’nın en iyi albümüdür.
“Master of Puppets” hayatımda dinlediğim en iyi thrash metal albümüdür.”
@Utku, insanların fikirleri değişebilir de iyi yakalamışsın :D
mesela ben zamanında, hatta bir sene kadar önce metallica dışında grup dinleyemeyeceğimi düşünürdüm, death metal filan bana çok saçma gelirdi, diğer müzikler de basit kalırıd.
ismini duyunca bile tüylerim diken oluyor arkadaş şu albüm için. tanrıyı kıskandıracak görkemde bu kadar şarkı nasıl sıkışır o kasede aklım almıyor hala.
Bence bu albüm ciddi bir zaman kaybı. Yani fade to blacki yapmışın bırak orada çık git bahçede arkadaşlarınla oyna ne öyle bokunu çıkarıyorsun. trapped, for whom, creeping filan insan biraz da diğer müzisyenlere bırakır onlar da yaratsın diye.
Bir arkadaş “Escape” albümün akışına oranla biraz geriden gelen bir eser. demiş.
Bence albümdeki tüm şarkılar gibi escape şarkısı da dehşet.Haksızlık oluyor şarkıya.Ayıptır,günahtır.Ha sen şarkıyı fade to black’in girişiyle ya da For whom the bell tolls ile kıyaslarsan tabi geride kalır.
Fight fire with fire’da slayer tadı alan bi tek ben varım galiba. Escape de bana göre kötü bi şarkı değil ama albüm ortalamasının altında kalmış. Böyle muhteşem şarkılar barındıran bi albüme 10 vermek isterdim ama hakkı 9′dur.
Hiçbir zaman metallicacı olmadım hatta metallicayı yere göğe sığdıramayanlara karşı ısrarla slayer dedim.Müzikte bile bu kadar fanatik olmak saçma olsa da.
Şu albüm için metallicayı dünyanın en iyisi sayabilirim,en sevdigim grup olmasalar bile.Herşeyi geçtim,fade to black var bu albümde…
Baştan sona dinlediğim ilk metal aynı zamanda Metallica albümüydü.. 4 yıldır başka hiçbir albümden bu albümden aldığım kadar zevk almadım. Metallica’nın en ”Metallica” olduğu albüm ayrıca şu gitar tonu Metallica’nın en iyisi olabilir.
Aslında James baya ortalama altı okuyor şarkı sözlerini ama bana o zamanlar çok ama çok güzel gelmişti tüm video. Youtube’ da sürekli Fade To Black’ in orjinal olarak albümden alınmış hali veriliyordu bu videoyu açınca. Bir kaç kere denemiştim dinlemeyi ama vokali çok kötü gelmişti. Şimdi ikisi de çok güzel geliyor kulağıma. Yatağımda yatıp sürekli bunu açıyordum. Çok özel zamanlardı ve yıllar sonra buradan oraya bakacağımı, neler ile ilgileneceğimi tahmin bile edemezdim. Notum; 10/10
Albüm E Standard’da daha hoş duyuluyor. Bilenler illaki vardır lakin albümdeki birçok şarkı tam olarak e standard’da değil. Ki böyle olan birçok başka albüm de var tabii (killing is my business veya alice in hell gibi). Sebebini bilmiyordum. Kayıt alınırken normal hızından yavaş çalınıp mastering’de normal hızına getirince daha yukarıda duyuluyormuş. Bugün de bilgilendik çok şükür.
@Dysplasia, +1. Büyük çoğunluk “Master of Puppets” diyor ve şahsen benim de en sevdiğim Metallica şarkısı “Welcome Home (Sanitarium)” olmasına rağmen, “Ride the Lightning”in baştan sona yaşattıkları bana kalırsa Metallica diskografisinde eşsiz.
@Dysplasia, And Justice For All alır bence, ikisinin atmosferine bayılsam da Master of Puppets’ta Leper Messiah Ride the Lightning’de Escape’i eehh diyip geçiyorum ama Ajfa’da boş şarkı yok
İlk öğrendiğim şarkılardan biri olsa gerek ne zaman kulaktan akort etmem gerekse en üst telde for whom the bell tolls çalıp kalan telleri de ona göre akort ederim.
Fade to Black’in sonundaki gitar armonisi, kesinlikle hayatımda duyduğum en güzel, en duygu dolu şeylerden biri. Övecek kelime bulamıyorum. Hüzün denen şey notalara ancak bu kadar iyi aktarılabilir. Yaklaşık 10-11 yaşlarımda ilk duyduğum anda da çok etkilenmiştim, ama son 2 aydır neredeyse her gün en az 10 kez geriye sarıp sarıp dinliyorum. Hatta şarkının geri kalan kısmını hiç dinlemeden doğrudan 5:04′e atlıyorum. Bir süreden sonra arkada çalan davulu bile fazlalık olarak algılayıp, sadece gitarların yer aldığı hali dinlemeye başladım. Bu şekilde daha iyi oldu, çünkü orijinal kayıtta zor duyulan üçüncü ritim gitar, izole edilmiş kayıtta daha iyi duyuluyor. Gitar ile çalınan şey çok basit ama armoniye muhteşem bir tat katıyor, çok iyi uyum sağlıyor.
Armoniyi yazanın Cliff Burton olduğunu öğrendikten sonra adama olan saygım en az 100 kat arttı. Adamın bir müzik dehası olduğu görüşünü daha fazla onaylamaya başladım. Öyle bir şeyi ancak bir deha yaratabilir…
(8.51/10, Toplam oy: 643)
Loading ...
of ki ne of.
metallica’nın en şahane mikemmel albümü. master of puppets ezik kalıyor yanında.
doruk noktası
iyi noktalarını zaten herkes biliyor. saymakla bitmez. bu dönemde sound diamond head – saxon ve motörhead’den uzaklaşıp iyice mercyful fate/venom tarzına dönmeye başlamış. beste yapma konusunda da ilerleme kaydetmişler. lars ilk albüme göre bariz daha oturaklı çalıyor. james ritm gitar soundunu ve tekniğini oturtmaya başlamış. kötülerine gelince, bence: vokalin kill ‘em all’daki kadar olmasa da yine rahatsız ettiği, yer yer de gereksiz tekrarların olduğu bir albüm. gitarların cliff’in basını örtmeye başlaması da biraz rahatsız edici. genel atmosfer olarak da ilk 5 albüm içinde beni en çok sıkan albüm bu. arada çok etkileyici besteler de var (çoğunda mustaine’in parmağı olmakla birlikte) ama grubun doruk noktasına daha çok var. neticede sana puanım 8,5 kanka.
Ufuk’a katılmakla beraber burton’ın (amcamın oglu sankı) metallıca uzerındekı etkısı yadsınamaz boyutlarda olmakla beraber metallıca yuzde yuz clıff burtondır dıyemem/dıyemezsın/dıyemeyız. Sonuçta burda bu muzık turune sekıl veren ınsanlardan bahsedıyoruz bırı vızyon sahıbı kalan 3 u sıfatsız ınsanlar degıl heralde :D
bilen bilir ama gene de hatırlatim ben, the call of ktulu’daki cliff burton’ın çılgın bas süslemelerine ve sololarına dikkat. bugün özellikle dikkat edin.
27.09.2010
@baldur, ben tee albümü ilk dinlediğim zamanlarda cliff’in o wahlı distortionlı bölümlerinde brutal vokal veya türevi efekt bindirilmiş vokal var sanıyordum eheh.
27.09.2010
@Sambalici, talkbox’tan çıkan sese
de benzemiyor değil hani.
11.06.2011
@baldur, the call of ktulu’yu the call of ktulu yapan şey o abi zaten. keşke kaliteli bir kayıtla dinleseydik de güme gitmeseydi o kükremeler.
Hayatımın albümlerinden biri ve Metallica’yı sevme nedenimdir bu albüm ! Cliff evladım,oğlum,yavrucuğum üsturuplu çalaydın biraz şu aleti! :D
“Metallica’nın türdeşlerinden en büyük farkı nedir? Bence genel olarak “dinlenebilir” şarkı yapmaya özen göstermeleri. Ecnebilerin “catchy” dediği, dinleyiciyi yakalayacak şarkılar yapmak ilk sırada geliyor METALLICA şarkı yazım ilkelerinde.”
Metallica’yla ilgili çok görmezden gelinen, bazılarının küçümseyeceği ama aslında acaip önemli, belki de Hetfield and co’nun dehasının ana damarı, şahane bir ayrıntı bu.
27.09.2010
@masteroforion, bu ayrıntıyı kill ‘em all’da bile görebiliyoruz aslında, ama dinlenebilirlik açısından esas ride the lightning ile kendi standart formülasyonları oturtmaya başladılar.
Bence en iyi üçüncü Metallica albümüdür. İlk iki benim için ilelebet MOP ve AJFA olarak kalacak.
Ride The Lightning, Metallica’nın seksenler boyunca ilerleterek artık “progresif”e kaçırttığı müzikal anlayışın temelidir. Akustik gitar kullanımı gibi tarzına getirdiği yenilikler ya da komplike ilerleyen şarkı yapılarıyla Thrash Metal adına devrimsel eserlerdendir. RTL olmasa ne MOP olurdu, ne AJFA.
Grubun bir senede gösterdiği gelişme de dikkat çekici. Özellikle Lars Ulrich’in klasik NWOBHM davulcusu gibi renksiz çalımını bırakıp, çift pedalı olduğunu hatırlaması ve tarza daha uyan bir çalım stili yakalaması önemli bir nokta. Cliff’in grup içinde giderek artan ağırlığı daha farklı melodik çözümlemeleri de beraberinde getirmiş. Hetfield’in vokal olarakta olgunlaşması bir kazanç olmuş grup adına. Yukardaki yorumlarda da dendiği gibi NWOBHM etkisinin azalması, grubun bu albümde başlattığı müzikal yolun varoluş sebebi.
Eksikler yok mu, tabii var. “Escape” albümün akışına oranla biraz geriden gelen bir eser. Ama benim bu albüm ile ilgili en büyük sıkıntım prodüksiyon. Metallica’nın prodüksiyonları hep gitar dominanttır, her zaman bas güme gider ama bu albümde de, Kill’em All’da da olduğu gibi bateri tonlamaları da zayıf bence. Özellikle pedallarda bu eksiklik net belli oluyor. Guitar Hero’dan alınma master kayıtları da dinledim, üstüne ek bir enstruman katmanı eklemeyince net duyulacak bir volümde kaydedilmişler. Bas gitar konusu Metallica’da Load/Black Album dışında her zaman sıkıntı olmuştur zaten, bu albümde farklı değil. Ama gitarlar prodüksiyon açısından gayet iyiler.
Ne olursa olsun on numara albümdür. Candır canandır. RTL olmasa kitabımız MOP olmazdı.
bu metallica albümlerinin puanlarının düşürülmesini de anlamıyorum ya, 1 saat önce 9un üstündeydi puanı şimdi 7.77 olmuş. antimetalikacısınız anladık da, bu RTL gibi AJFA gibi KEA gibi masterpiecelere (benim gözümde, lütfen atlamayalım) yapılmaz be.. bakalım MOP’un başına neler gelecek
n.ş.a.’da yarın gelmiş geçmiş en iyi heavy metal albümünün kritiğinin gelmesi bekleniyor. lütfen onu sımsıkı kucaklayalım ve vereceğimiz oylarla sitenin en yüksek oy ortalamalı albümleri listesinde zirveye oturtalım. böylece cliff’e ve havarilerine olan borcumuzu en klas şekilde ödemiş oluruz.
not: acaba yazar kişi bu provakasyon harikasını çizittirirken orion dinliyomuydu, dinlemiyomuydu?
Escape’ten de albümdeki yerinden de hoşnudum ben. Azınlıktayım galiba. :)
Banner güzel olmuş bu arada. Gün de güzel geçti bu yad ile, sağolun varolun.
28.09.2010
@caksu, Escape’ten ben de hoşnutum, ekstra seviyorum ben Trapped Under Ice/Escape ikilisini.
28.09.2010
@Sambalici, ortalama bir sarki olan escape’i trapped under ice ile bir tutamiyorum, cunku bana gore trapped under ice metallica’nin en golgede kalmis saheserlerinden biridir. ayni leper messiah, the frayed ends of sanity gibi.
28.09.2010
@northern darkness, Escape de bana göre o underrated şarkılar arasındadır, gereken değerin verilmediğini düşünüyorum.
beyler eğer yapabiliyorsanız mop kritiğinin altına sadece 1 yıldız koyun ona tıklayan 10 vermiş sayılsın :D bazı hipnetorlar düşürmesin ajfa’mın haklı zaferi görmezden gelindi bari mop otursun şu tahta
28.09.2010
@Burak Canik, çok iyi demişsin, MoP artık son 5e oynar.
Türkiye’de sadece AJFA ve Jump in the fire EP’si olan bir dönemde ben galiba 14-15 yaşında Almanya’ya gitmiş ve orjinal almıştım bunu. Daha yeni yetme bir metalci olarak çok duygusal ve dramatik etkisi olmuştur üzerimde. En iyi 3. metallica albümüdür AJFA ve MOP sonrası.
Metallica’yı Metallica yapan albüm budur. Kill’em All, çıkış albümleriyse bu da Metallica oldukları albümleridir. Üzerine çıkamamışlar ama Metallica olmayı sürdürmüşlerdir. Gençliğin ve amatör metal ruhunun dünyanın en ünlü metal grubundaki en güzel yansımasıdır. Daha ötesi var mı? Sonradan bozdular geyiğine hiç girmiyorum zaten. Belki bozmadılar ama bu ruhu asla yakalayamadıkları kesin. Metallica nedir bilmeyen adama bu albüm dinletilmeli. Al işte Metallica bu denilmeli. Gerisi Nothing Else Matters…
mop,ajfa,80′ler garage coverları ve load albümü ile birlikte metal’in değil müziğin kutsalıdır puanlandırılamaz.
cliff 10 numara ya keşke yaşasaydı onun kadar hızlı çalan birini görmedim
”METALLICA müziğinin özü de ne James’in ritim gitarında, ne Lars’ın davullarında, ne de Kirk’ün sololarındadır, METALLICA Cliff Burton’dır.”
- Ahmet Saracoglu’nun Ride the Lightning kritigi
”Şahsen METALLICA’yı hiçbir zaman Cliff Burton’a indirgememiş bir insanım. Elbette önemli, elbette hem müzisyenliği, hem de vizyonuyla gruba çok şey katmış, gidişiyle de çok şey götürmüş bir insan. Ancak “Cliff ölene kadarki süreçte METALLICA = Cliff Burton’dır” demek bence biraz fazla kaçıyor. Evet Cliff çok önemlidir, ama METALLICA her zaman için James Hetfield ve Lars Ulrich’in grubudur. Bugüne dek iyi kötü ne yaptılarsa, başlıca sorumlusu o ikisidir.”
- Ahmet Saracoglu’nun Master of Puppets kritigi
PART2:
“Ride The Lightning”i diğer METALLICA albümlerinden daha çok sevmemi sağlayan şey albümün dengeli yapısıdır”
- Ahmet Saracoglu’nun Ride the Lightning kritigi
”Master of Puppets” benim için METALLICA’nın en iyi albümüdür.
“Master of Puppets” hayatımda dinlediğim en iyi thrash metal albümüdür.”
- Ahmet Saracoglu’nun Master of Puppets kritigi
——–
iyi guzelde hangisine inancagimi sasirdim.
07.07.2011
@Utku, insanların fikirleri değişebilir de iyi yakalamışsın :D
mesela ben zamanında, hatta bir sene kadar önce metallica dışında grup dinleyemeyeceğimi düşünürdüm, death metal filan bana çok saçma gelirdi, diğer müzikler de basit kalırıd.
07.07.2011
@Utku, yalnız ride to lightning kritiği ile master of puppets kritiğini hazırlayanlar aynı kişi değil :)
31.07.2011
@Utku, sambalici yazmış bunu bak :D
ismini duyunca bile tüylerim diken oluyor arkadaş şu albüm için. tanrıyı kıskandıracak görkemde bu kadar şarkı nasıl sıkışır o kasede aklım almıyor hala.
Bence bu albüm ciddi bir zaman kaybı. Yani fade to blacki yapmışın bırak orada çık git bahçede arkadaşlarınla oyna ne öyle bokunu çıkarıyorsun. trapped, for whom, creeping filan insan biraz da diğer müzisyenlere bırakır onlar da yaratsın diye.
Bir arkadaş “Escape” albümün akışına oranla biraz geriden gelen bir eser. demiş.
Bence albümdeki tüm şarkılar gibi escape şarkısı da dehşet.Haksızlık oluyor şarkıya.Ayıptır,günahtır.Ha sen şarkıyı fade to black’in girişiyle ya da For whom the bell tolls ile kıyaslarsan tabi geride kalır.
Fight fire with fire’da slayer tadı alan bi tek ben varım galiba. Escape de bana göre kötü bi şarkı değil ama albüm ortalamasının altında kalmış. Böyle muhteşem şarkılar barındıran bi albüme 10 vermek isterdim ama hakkı 9′dur.
12.08.2012
@atoutlemonde,
Ahaha sırf bunu yazmak için gelmiştim ben de, son yorumun da yazacağım şey ile ilgili olduğunu görünce dumur oldum :)
Winamp’ta “Fight fire with fire” dan sonra “Raining Blood” açınca cidden sırıtmıyor; şiddetle deneyiniz.
Hiçbir zaman metallicacı olmadım hatta metallicayı yere göğe sığdıramayanlara karşı ısrarla slayer dedim.Müzikte bile bu kadar fanatik olmak saçma olsa da.
Şu albüm için metallicayı dünyanın en iyisi sayabilirim,en sevdigim grup olmasalar bile.Herşeyi geçtim,fade to black var bu albümde…
Uçan adam Cliff:
+Cliff bey napıyorsunuz?
-Bunu bunu alın burdan.
+Evet alalım, alalım.
10/10
Baştan sona dinlediğim ilk metal aynı zamanda Metallica albümüydü.. 4 yıldır başka hiçbir albümden bu albümden aldığım kadar zevk almadım. Metallica’nın en ”Metallica” olduğu albüm ayrıca şu gitar tonu Metallica’nın en iyisi olabilir.
Fade To Black ile tanışmıştım Metallica ile, Metal Müzik ile…
https://www.youtube.com/watch?v=Q7C90sLh5Ok
Aslında James baya ortalama altı okuyor şarkı sözlerini ama bana o zamanlar çok ama çok güzel gelmişti tüm video. Youtube’ da sürekli Fade To Black’ in orjinal olarak albümden alınmış hali veriliyordu bu videoyu açınca. Bir kaç kere denemiştim dinlemeyi ama vokali çok kötü gelmişti. Şimdi ikisi de çok güzel geliyor kulağıma. Yatağımda yatıp sürekli bunu açıyordum. Çok özel zamanlardı ve yıllar sonra buradan oraya bakacağımı, neler ile ilgileneceğimi tahmin bile edemezdim. Notum; 10/10
Ride The Lightning, Metal’in Tevrat’ıdır.
https://www.youtube.com/watch?v=1dmvai-dg-A
Albüm E Standard’da daha hoş duyuluyor. Bilenler illaki vardır lakin albümdeki birçok şarkı tam olarak e standard’da değil. Ki böyle olan birçok başka albüm de var tabii (killing is my business veya alice in hell gibi). Sebebini bilmiyordum. Kayıt alınırken normal hızından yavaş çalınıp mastering’de normal hızına getirince daha yukarıda duyuluyormuş. Bugün de bilgilendik çok şükür.
09.12.2021
@Yiğit, Bu vesileyle RtL’nin Metallica’nın en iyi albümü olduğunu tekrar belirtmek istiyorum. İtiraz kabul etmez.
09.12.2021
@Dysplasia, +1. Büyük çoğunluk “Master of Puppets” diyor ve şahsen benim de en sevdiğim Metallica şarkısı “Welcome Home (Sanitarium)” olmasına rağmen, “Ride the Lightning”in baştan sona yaşattıkları bana kalırsa Metallica diskografisinde eşsiz.
09.12.2021
@Dysplasia, master of puppets (şarkı olan) > rtl (albüm olan)
09.12.2021
@Dysplasia, And Justice For All alır bence, ikisinin atmosferine bayılsam da Master of Puppets’ta Leper Messiah Ride the Lightning’de Escape’i eehh diyip geçiyorum ama Ajfa’da boş şarkı yok
İlk öğrendiğim şarkılardan biri olsa gerek ne zaman kulaktan akort etmem gerekse en üst telde for whom the bell tolls çalıp kalan telleri de ona göre akort ederim.
Bu albümün çıktığı döneme tanıklık etmiş insanların yerinde olmak isterdim.
Fade to Black’in sonundaki gitar armonisi, kesinlikle hayatımda duyduğum en güzel, en duygu dolu şeylerden biri. Övecek kelime bulamıyorum. Hüzün denen şey notalara ancak bu kadar iyi aktarılabilir. Yaklaşık 10-11 yaşlarımda ilk duyduğum anda da çok etkilenmiştim, ama son 2 aydır neredeyse her gün en az 10 kez geriye sarıp sarıp dinliyorum. Hatta şarkının geri kalan kısmını hiç dinlemeden doğrudan 5:04′e atlıyorum. Bir süreden sonra arkada çalan davulu bile fazlalık olarak algılayıp, sadece gitarların yer aldığı hali dinlemeye başladım. Bu şekilde daha iyi oldu, çünkü orijinal kayıtta zor duyulan üçüncü ritim gitar, izole edilmiş kayıtta daha iyi duyuluyor. Gitar ile çalınan şey çok basit ama armoniye muhteşem bir tat katıyor, çok iyi uyum sağlıyor.
Armoniyi yazanın Cliff Burton olduğunu öğrendikten sonra adama olan saygım en az 100 kat arttı. Adamın bir müzik dehası olduğu görüşünü daha fazla onaylamaya başladım. Öyle bir şeyi ancak bir deha yaratabilir…