Vokal içeren müziğe kıyasla enstrümantal müzikteki kilit noktanın dinleyicinin ilgisini diri tutmak olduğunu düşünüyorum. Esasında böyle olmamalı, yani vokal içermeyen bir müziği de bir vokalist duyma ihtiyacı olmaksızın aynı şekilde değerlendirebilmeliyiz. Ne var ki insanlar olarak kodlanmış birtakım şeylerden ötürü karşımızdaki şeyde bir insan dokunuşu arıyoruz ve söz konusu şey müzik olduğunda da bunun en somut uzantısı doğal olarak, ister istemez insan sesi arıyoruz. Buna belki ihtiyaç duymuyoruz, ancak arıyoruz.

Bugünkü konuğumuz VIPASSI, Avustralyalı, İsviçreli ve Fransız müzisyenlerden kurulu enstrümantal bir progresif metal grubu. Bu tanım elbette ki akıllara ANIMALS AS LEADERS’ı, SCALE THE SUMMIT’i veya CLOUDKICKER’ı getirebilir. Ne var ki VIPASSI’nin yaptığı müziğin sertlik dozu yüksek ve vokal eklense bir progresif death metal grubuna dönüşebilecek kıvamda.

Grubu oluşturan müzisyenlerin geçmişte ya da günümüzde çaldığı diğer gruplara baktığımızda gördüğümüz NE OBLIVISCARIS, VIRVUM, BLACK LAVA gibi isimlerin yaptığı müzikler, VIPASSI’nin müziği için de belli oranda referans olacaktır. Misal NE OBLIVISCARIS’in vokalsiz ve kemansız hâli ile VIPASSI’nin yaptığı müziğin epey yakın olduğu söylenebilir. Aynı şekilde zaman zaman sertlik dozu arttığında ortaya enstrümantal bir BEYOND CREATION’ın çıkar gibi olduğundan da söz etmek mümkün.

Bunların dışında, VIPASSI’nin adını aldığı ve atmosferini kurduğu Budist inanışla bağlantılı olarak müzikte de bu tarz ruhani bir havanın peşinde koştuklarını görüyoruz. “Neon Rain” gibi kimi şarkılarda olaya dâhil olan çeşitli ses efektleri ve ses pasajlarıyla VIPASSI olaya soyutluk katmayı amaçlıyor ve eğer bu tarz bir kafaya girmeye müsaitseniz bunu da başarıyor. Ne var ki “Lightless”ın asıl parlayan tarafı atmosferi veya temasal özellikleri değil, davul, bas ve gitarın çok üst düzey kullanılmasında yatıyor. Eski NE OBLIVISCARIS davulcusu Daniel Presland “Lightless”ın her anında çılgın atarken, yine NE OBLIVISCARIS ve BLACK LAVA’da çalan iki gitarist de “Lightless”ı bir “otuzbirden uzak gitar şovu”na dönüştürüyorlar. Baslar da bu iki enstrümana gayet etkin şekilde eşlik edince, ortaya dolgun ve zengin bir müzik çıkıyor.

VIPASSI’nin “Lightless”ını esasında çıktığı dönemde, Şubat ve Mart aylarında sık sık dinlemiştim, ancak bir sebepten yazma fırsatı bulamamıştım. Yılın sonuna geldiğimiz şu günlerde, bu senenin adı anılmadan geçilmemesi gereken işlerinden biri olduğu için siteye yer vermemiz gerektiğini düşünerek PA’nın binlerce albümden oluşan ve sürekli genişleyen inceleme dağarcığına kazandıralım dedim. Eğer yazıda adı geçen grupları ve üst düzey müzisyenlik içeren, sert tarafı da gayet yerinde enstrümantal progresif meta fikrini seviyorsanız, siz de göz atın derim.