Metal ortamlarının enteresan bileşimlerinden biri cayır cayır heavy metal üzerine yırtıcı, black metalimsi vokaller yapmak.
Bu formül zaman zaman işliyor, zaman zaman da müziğin çıkabileceği seviyeyi baltalayarak vasat sonuçlar ortaya çıkarıyor. Bugün o tarz bir grupla, kendini Tolkien’in evrenine adayan ABD’li heavy metal grubu MORGUL BLADE’le birlikteyiz.
Dediğim gibi, bu uygulama riskli bir şey. Hoyratlık, haşinlik doğru kullanılırsa artı puan da olabilir, bir heavy metal vokalistiyle çok daha iyi olabilecek bir müziği baltalayabilir de.
Misal yakın dönemde SATAN’S HOST’un son albümü “This Legacy Will Never Die” epey keyfimi kaçırmış, sunulan müziğin vasatın altında olması nedeniyle “hay ben sizin yapacağınız işi” noktasına getirmişti. Orada sıkıntı vokallerde değildi; müziğin kendisi zaten çok yetersizdi.
Diğer yandan NITE’ın son albümü “Voices of the Kronian Moon”, muazzam olmasa da epey keyifliydi ve bahsettiğim olayın doğru kullanımı olarak örnek verilebilecek düzeydeydi.
Harsh vokalli heavy metalin bu yılki önemli albümlerinden biri olan “Heavy Metal Wraiths”, Lord of the Rings ile heavy metali aynı potada eriten, bu yönüyle de tam bir metal albümü olan bir iş. Bunu yaparken büyük oranda “harsh vokalli heavy metal” ekseninde ilerlese de “Frostwyrm Cavalry” gibi blast beat’e giriştiği, black metalin etinden sütünden yararlandığı şarkılar da yok değil.
Yine de gitar rifleri ve melodiler öyle uğursuz, şeytani tandansta değiller. Diğer yandan “Razor Sharp” gibi kimi şarkılarda olayı epik taraflara kaydırsalar ve ETERNAL CHAMPION kasa grupları anımsatsalar da misal bir SUMERLANDS gibi nostaljik taraflara hiç kaymıyorlar.
MORGUL BLADE temel olarak klasik tıynette bir müzik yapıyor, ancak hem prodüksiyonun canlılığından hem de bestelerin bilinçli olarak o yöne gitmemesinden dolayı yaptıkları müzikten bir retroluk, nostalji, melankoli alamıyorum. Sonuç olarak MORGUL BLADE canlı ve ihtişamlı bir heavy metal yapmayı amaçlıyor ve bence bunu büyük oranda başarıyor.
Birtakım şikâyetlerim yok mu, var. Misal bazı yerlerde gitar melodilerinin armonilerini koymamış olmaları, gitarları çiftlememeleri kimi melodileri çok kuru, sanki demo kaydıymış gibi gösterebiliyor. Dümdüz bir power chord ve üstüne çalınan tek gitarlı bir melodi, bazı yerlerin bence amatör duyulmasına neden olmuş. Ancak belli ki bu yalın tavrı bilhassa tercih etmişler ve bu yönde ilerlemişler, o yüzden çok da bir şey diyemiyorum.
Neticede “Heavy Metal Wraiths” iyi bir albüm. Üst paragrafta bahsettiğim türde bazı falsoların olması veya şarkı listesinde enteresan şekilde dağıtılmış 1,5 dakikalık kısa pasaj şarkılar içermesi gibi bazı kararlar albümü bütünüyle sahiplenemememe neden olduysa da son tahlilde keyifle dinlenebilecek bir iş. Ben yine de bu “harsh vokalli heavy metal” olayının müziğin çok çok iyi olduğu takdirde hedefine ulaşabildiğini düşünüyorum. Bana kalırsa MORGUL BLADE burada çok çok iyi olmasa da yeterlinin üstü bir konumda duruyor ve geçer net almayı başarıyor.
Kadro Lord Klauf: Vokal, gitar
Sister Midnight: Lead gitar
Jimmy Viola: Bas, gitar, klavye
Will Spectre: Davul
Şarkılar 1. Eagle Strike
2. Beneath the Black Sails
3. Heavy Metal Wraiths
4. Frostwyrm Cavalry
5. Widow's Lament
6. Spider God
7. Razor Sharp
8. A Welcoming Hearth
9. Neither Cross Nor Crown
10. The Last in a Line of Kings
kaliteli heavy metal, benden 8/10 çalışacak bir albüm. albümle aynı adı taşıyan parça favorim.