Erhan Yiğit

Geçenlerde bu yıl düzenlenecek olan Wacken festivaline katılacak grupları duyuran görselde dikkatimi çeken bir durum fark ettim; Scorpions, Amon Amarth ve Blind Guardian’ın Headliner olduğu listede bizim burada öve öve bitiremediğimiz Incantation’ın o görkemli ve tehditkâr logosu sağ köşelerde bir yere 6 punto ile yazılmış, kariyerini Metallica cover’ları yaparak ilerletmiş Sonata Arctica isimli topluluğa ise daha üstlerde yer ayrılmış.

Biliyorum, festival işlerini para yürütür. Dolayısıyla kim daha çok biliniyorsa adı da o kadar büyük yazılır ama Death metali icat eden 5-6 gruptan biri olan Incantation’ın en diplere atılması da canımı sıkmıyor değil, en azından biraz daha yukarı sıralara yazılabilirdi. Çok önemi yok, Incantation hepsini üst üste koyup sikecek kadar güçlü bir grup.

Yazıya girişimden nasıl bir albümden bahsedeceğim anlaşıldığına göre hemen başlayayım;

Düz, sürprizsiz, kulak zarı ezen Death metalin Güney Amerika yakasında iş gören gruplarından olan ROTTEN TOMB’un ikinci uzunçaları “The Relief of Death” bilen ve bilmeyen herkesin tahmin edebileceği üzere Death metalden başka hiç ama hiçbir şey sunmuyor. Albüm ismi, şarkı isimleri, albüm kapağı ve kalan diğer her şey tek isteği oturup bir saat Death metal dinlemek olan insanlar için yazılıp çizilmiş.

Grubun önceki albümü “Visions of a Dismal Fate”i çıktığı hafta dinleyip yeteri kadar beğenmemiş bir dinleyici olarak ben “The Relief of Death”i in Death metal seven her faninin sene sonu listelerine almakta tereddüt etmeyeceği kadar iyi olduğunu düşünüyorum.

Beslenilen ilham kaynakları konusuna fazla vakit ayıramaya gerek yok zira albümün daha play tuşuna basmadan ağır bir lağım kokusu almaya başlıyorsunuz. ROTTEN TOMB bununla birlikte dinleyenleri ASPHYX’in asitli çukurlarına atan, kaliteli Doom metal dokunuşlarını albümün bünyesinde bulundururken DEAD CONGREGATION’ın o uğursuz, basit melodikliğini de kullanarak albümün fikir kotasını kendi bildiği yoldan doldurma yoluna gidiyor.

“The Relief of Death” türevi albümlerin en büyük artısı daha önceden de iddia ettiğimiz üzere sadece varoluşunun bile bir albümü güzelleştireceği stereoid Death metal rif ve melodilerinin varyasyonel olarak bilinçli biçimde kullanılması ve bunları özbeöz kemik kıran Death metal sound’u ile pişirmesi olarak özet geçebiliriz. Bu albümün de tam olarak en büyük avantajı bu durum iken en büyük eksikliği ise yukarıda sözünü ettiğim fikir kotası doldurma görevini layıkıyla yerine getirmemesi diyebilirim. Bu bağlamda “The Relief of Death” bizim sevdiğimiz, güvendiğimiz sularda yüzerken suyun derinliklerine girmekten imtina ederek elit bir Death metal atmosferi yaratamıyor ama olsun, “The Relief of Death” en azından azman Death metal dinleyicisini çoğu yönüyle memnun edebilecek özeliklere sahip.

Sözün özü “The Relief of Death” Dabbe 7 çıksa poster görseli olarak kullanılmasında zerre beis yaratmayacak kapağıyla ve tavizsiz duruşuyla dinleyenden her türlü geçer puanı alabilecek bir albüm. P L A G U E’in önereceği seçkin içkilerle tadının damağa yapışacağını da hesap edersek “The Relief of Death”in süper bir albüm olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz.