Melodik death metal ve Almanya dendiğinde akla gelen çeşitli gruplar var. DAWN OF DISEASE, FRAGMENTS OF UNBECOMING, FEAR MY THOUGHTS, NEAERA, niceleri… Ne var ki bu grupların hiçbiri “Alman melodik death metal sahnesi” veya “Alman melodik death metal sound’u” gibi bir şeyin oluşmasını sağlayabilmiş değiller.

Bugünkü konuğumuz da bu tam anlamıyla kemikleşmemiş sahneden bizleri selamlayan ve türün gereklerini hakkını vererek yerine getiren Dattelnli grup NYKTOPHOBIA. “Karanlık korkusu” anlamına gelen NYKTOPHOBIA, yaklaşık on yıl önce kurulan ve “To the Stars”la dördüncü albümüne imza atan bir melodik death metal grubu.

Müziklerine baktığımızda grubun melodik death metal tarihinin tamamını kapsayan geniş bir skaladan ilham aldığını görüyoruz. Çok basit ifadeyle “INSOMNIUM ile AMON AMARTH evliliği” şeklinde özetleyebilecek olsak da nüanslara indiğimizde karşımıza melodik death metalin doksanlardaki köklerine dek uzanan bir görünüm çıkıyor.

Belirgin olarak karşımıza çıkan ve bahsedilmesi gereken konu, NYKTOPHOBIA’nın bu INSOMNIUM ve “kederli AMON AMARTH” olayına sıkı sıkıya bağlı kalması. Albümde enerjik ilk dönem IN FLAMES melodileri veya daha kötücül DISSECTION muhabbetleri yok. Mesela AMON AMARTH’ın “Under the Northern Sky” veya “Cry of the Black Birds”deki kederini, INSOMNIUM’un geneliyle bir arada düşünün ve başarılı bir vokalle dramatik etki kazanan birtakım çeşitlendirmelerle sağa sola uzadığını düşünün. NYKTOPHOBIA büyük oranda bunu yapıyor.

“To the Stars” kendi özelinde başarılı bir albüm. Melodik death metalin doğrularını yerine getiren, her ne kadar ilhamlarını belli etse de bunu inanarak yaptığı için takdiri hak eden bir grubun elinden çıkan, sevilmeye müsait bir çalışma. Diğer yandan sürüden ayrılmak veya 30 yıldır duyduklarımızın dışına çıkmak için bir şey yapma gereği de duymuyor, bu yüzden doğal olarak fazlasıyla tahmin edilebilir olması ve masaya yeni herhangi bir şey koymaması gibi bir durum da söz konusu. Bu yüzden de NYKTOPHOBIA’ya ve “To the Stars”a ilişkin görüşünüz bu düzlemde nerede durduğunuza, yani kabul edilmiş normların iyi yapılmasıyla yetinmek ile yeni fikirler sunulmasına ihtiyaç duymak arasındaki konumunuza bağlı olarak değişecektir.